Myśląc Ojczyzna
Pobierz
Szczęść Boże!
Przeżywamy wydarzenia Wielkiego Tygodnia. Aby od nastroju tych dni za bardzo nie odejść uwagami na tematy polityczne, przypomnijmy sobie, że poza podstawami religijnymi Święta te, ich głęboko polski, a nawet państwowy charakter, ma swoje podstawy w najwyższym prawie pisanym Polski, tj. w polskiej Konstytucji, która we wstępie zwanym preambułą, uroczyście stwierdza między innymi: „my, Naród Polski – wszyscy obywatele Rzeczypospolitej, (…) wdzięczni naszym przodkom za ich pracę, za walkę o niepodległość okupioną ogromnymi ofiarami, za kulturę zakorzenioną w chrześcijańskim dziedzictwie Narodu i ogólnoludzkich wartościach, nawiązując do najlepszych tradycji Pierwszej i Drugiej Rzeczypospolitej, zobowiązani, by przekazać przyszłym pokoleniom wszystko, co cenne z ponad tysiącletniego dorobku” itd. Artykuł 5 Konstytucji mówi następnie, iż Rzeczpospolita Polska, strzeże m.in. dziedzictwa narodowego, dodajmy chrześcijańskiego dziedzictwa narodowego, jak sprecyzowała na wstępnie sama preambuła do Konstytucji. Z kolei art. 6 Konstytucji nakłada na władze polskie obowiązek stwarzania warunków upowszechniania i dostępu do dóbr kultury, będącej źródłem tożsamości Narodu Polskiego. A źródłami tożsamości Narodu Polskiego, jak wspomniała wcześniej Konstytucja, jest nasze chrześcijańskie dziedzictwo, czyli kultura, tradycja i historia państwa polskiego ma korzenie w chrześcijaństwie, który dla Polski przyjął książę Mieszko I 1050 lat temu.
Powinniśmy o tym pamiętać i być z tego dumni zwłaszcza, gdy prądy lewicowo-liberalne w czasach, gdy sprawowały w Polsce władzę starają się w to chrześcijańskie polskie dziedzictwo wykorzenić, umniejszać i wyśmiewać. Organy polskiej władzy zgodnie z Konstytucją muszą więc utożsamiać się z polską, chrześcijańską tradycją narodową. Muszą strzec jej, chronić i przekazywać przyszłym pokoleniom, a to znaczy, że muszą, by postępować zgodnie z Konstytucją, upowszechniać w Polsce tradycję chrześcijańską, tak jak głosi art. 6 Konstytucji. Idąc dalej oznacza to, że polskie władze nie mogą upowszechniać, ani wspierać innej kultury, konkurencyjnej do chrześcijaństwa, zwalczającej je. Oznaczałoby to bowiem zgodę na krzewienie jakieś kultury antypolskiej, która nie współtworzyła polskiej tradycji historycznej ani narodowego dziedzictwa.
Brak w przeszłości troski lewicowych i postkomunistycznych władz o polską, chrześcijańską kulturę widać było np. w dziwnej manierze różnych spikerek telewizyjnych wiadomości i radiowych, które okazywały wyraźny dystans do polskiej, chrześcijańskiej tradycji, mówiąc o Polsce jak o jakimś obcym państwie. Np. mówiły, iż: „w Polsce obchodzone jest dziś święto Zmartwychwstania Pańskiego”, „Polacy udali się licznie z dziećmi do Grobów Pańskich” itd. O ile bardziej po polsku brzmiałaby taka informacja, gdyby lektor czy lektorka powiedziała: „w Polsce obchodzimy dziś święto…”, „wielu z nas odwiedziło Groby Pańskie” itd. Ale cieszymy się, że po wyborach prezydenckich i parlamentarnych w ubiegłym roku, nasi przedstawiciele, nowe władze nie wstydzą się już okazywania swego przywiązania do wiary ojców, że okazują to, że wspominają naszą długą historię, która jako historia państwa polskiego rozpoczęła się od chwili chrztu Polski w 966 roku.
Tegoroczne święta Wielkiej Nocy, święta Zmartwychwstania Pańskiego będą, dla mnie osobiście, wyjątkowe z jednego powodu, a z tego, że doczekałam dnia, iż święta katolickie, nasze polskie święta, święta wiary naszych ojców obchodzimy wspólnie, tj. wszyscy wierzący Polacy z niewstydzącymi się naszej wiary przedstawicielami nowych władz Polski. Mamy świadomość, że ze zmartwychwstania Pana Jezusa cieszymy się my, zwykli obywatele, ale też, że tę radość szczerze podzielają z nami najwyżsi przedstawiciele: Pan Prezydent Andrzej Duda, Pani Premier Beata Szydło i jej rząd, partia Prawo i Sprawiedliwość.
Osobiście mam w tym roku w czasie świąt Wielkiej Nocy poczucie prawdziwej, duchowej, polskiej, chrześcijańskiej wspólnoty. Życzenia i radość Pana Prezydenta i Pani Premier mogę traktować jako szczere, a nie jako udawany rytuał.
Ze swej strony, w okresie świąt Wielkanocnych także życzę wszystkim, niezależnie od poglądów, radości i poczucia rzeczywistej, polskiej wspólnoty w wierze, którą dał nam zmartwychwstały Pan Jezus.
Szczęść Boże!