Wielka Sobota w Hiszpanii

W Hiszpanii w Wielką Sobotę na ulice wraca względny spokój. Ostatnie procesje dotarły już do swoich kościołów. Rozpoczęło się oczekiwanie na niedzielę Zmartwychwstania. Dla Polaków Wielka Sobota to obowiązkowe święcenie pokarmów wielkanocnych.

Przed reformą liturgiczną Wigilia Paschalna miała miejsce już w sobotę rano, stąd nazywano ją “Sábado de Gloria”, czyli Sobotą Chwały. W Hiszpanii, poza kilkoma miejscowościami, na ulice nie wychodziły już procesje. Wielki Tydzień kończyła tzw. procesja spotkania, która odbywała się w niedzielny poranek. Głównym punktem Wielkiej Soboty w Hiszpanii jest wieczorna lub nocna Wigilia Paschalna, po której w wielu parafiach wierni spotykają się na małym poczęstunku.

Polakom mieszkającym w Hiszpanii przede wszystkim brakuje Bożego Grobu i skupienia, jakie panuje w kościołach w ojczyźnie. Dzisiaj każdy stara się o poświęcenie pokarmów wielkanocnych.

– Dla mnie święcenie pokarmów jest czymś, co wyniosłam z domu, co przekazali mi dziadkowie i rodzice[…]. Będąc poza krajem wydaje mi się, że jeszcze bardziej doświadczam tych tradycji wyniesionych z domu. Hiszpanie święta wielkanocne traktują jako wakacje i brakuje tej głębi świat. Staramy się bardzo jako Polacy dochowywać naszych tradycji, iść do spowiedzi, do kościoła. Przeżyć te święta tak jak kiedyś w Polsce – mówi Danuta, Polka mieszkająca w Hiszpanii.

Pięknie przystrojone polskie koszyczki i zapach święconki zwracają uwagę w metrze i autobusie.

W tym roku wszystkie kościoły chrześcijańskie obchodzą Wielkanoc w tym samym czasie. Warto podkreślić obecność w Hiszpanii takich Kościołów prawosławnych jak m. in. greckiego, rosyjskiego, rumuńskiego, bułgarskiego, serbskiego, ormiańskiego i syryjskiego. Jeszcze kilka lat temu ich nie było. Przybyły wraz z imigrantami. Dla tutejszego społeczeństwa, także dla Kościoła katolickiego, jest to nowość, ale także ubogacenie.

Marek Raczkiewicz /RIRM