Umiłował mądrość

Ojciec Mieczysław Albert Maria Krąpiec urodził się 25 maja 1921 r. w Berezowicy Małej na Podolu. W 1939 r. ukończył w Tarnopolu Gimnazjum im. W. Pola i w czerwcu tego roku wstąpił do zakonu OO. Dominikanów w Krakowie. 17 czerwca 1945 r. przyjął święcenia kapłańskie.

W roku 1946 obronił doktorat z filozofii, nostryfikowany przez Uniwersytet św. Tomasza z Akwinu „Angelicum” w Rzymie. W 1957 r. przedłożył pracę habilitacyjną. Na jej podstawie otrzymał stopień docenta. W 1963 r. uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1968 zaś – tytuł profesora zwyczajnego. W 1989 r. Papieski Instytut Studiów Mediewistycznych, będący częścią Uniwersytetu w Toronto, przyznał ojcu Krąpcowi tytuł doktora honoris causa, a rok później doktoratem honoris causa odznaczył go Katolicki Uniwersytet w Leuven (Louvain w Belgii). Członek Polskiej Akademii Nauk (Warszawa) oraz Polskiej Akademii Umiejętności (Kraków), Papieskiej Akademii św. Tomasza (Rzym) i Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk (Salzburg). Rząd belgijski wyróżnił go w 1977 r. Wielkim Oficerskim Orderem Leopolda II. 6 listopada 1978 r. otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski z gwiazdą. Rząd francuski przyznał mu w 1984 r. Komandorię Orderu Palm Akademickich.

Wykłady z metafizyki na KUL Ojciec Krąpiec rozpoczął w 1951 roku. Pod jego kierunkiem napisano ok. 150 prac magisterskich i przeszło 50 dysertacji doktorskich, spośród których wiele zaowocowało potem habilitacjami. Jego dorobek naukowo-badawczy liczy ponad 30 pozycji książkowych, z których wiele zostało przełożonych na język angielski, francuski, rosyjski, oraz ok. 400 studiów i artykułów. Jest inicjatorem powstania Powszechnej Encyklopedii Filozofii, pierwszej w dziejach kultury polskiej prawdziwej encyklopedii filozoficznej, wydawanej od 2000 r. (obecnie wydano 8 tomów). Do ostatniego dnia życia przewodniczył Komitetowi Naukowemu. Uczestniczył także w audycjach w Radiu Maryja, przygotowywał felietony, a także był członkiem Rady Programowej Radia Maryja.
Przez wiele lat pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej KUL, a także – najdłużej w historii KUL, czyli przez 13 lat – funkcję rektora tej uczelni. Dzięki jego staraniom udało się przeprowadzić kapitalny remont całego gmachu głównego uniwersytetu i jego konieczną rozbudowę. Umacniał pozycję Uniwersytetu w kraju i za granicą. Za jego sprawą powołano do życia w 1970 r. Międzywydziałowy Zakład Leksykograficzny Redakcji Encyklopedii Katolickiej. W 1972 r. utworzono Zakład Duszpasterstwa i Migracji Polonijnej (obecny Instytut Badań nad Polonią i Duszpasterstwem Polonijnym). W 1972 r. reaktywowano Sekcję Filologii Romańskiej, w 1982 r. Sekcję Filologii Angielskiej na Wydziale Nauk Humanistycznych. W 1981 r. reaktywowano Wydział Nauk Społecznych z sekcjami. W 1983 r. reaktywowano Sekcję Prawa na Wydziale Prawa Kanonicznego i Nauk Prawnych.
W 2000 r. Ojciec Krąpiec otrzymał medal „Polonia mater nostra est” (Społecznej Fundacji Pamięci Narodu Polskiego). W 2001 r. dostał Diamentowe Laury Umiejętności i Kompetencji oraz „Medal za Zasługi dla Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego”. W 2002 r. w ramach Targów Wydawców Katolickich uhonorowano go w Warszawie nagrodą Feniks 2002 za „całokształt twórczości piśmienniczej i działalności edytorskiej”. Otrzymał także medal dla zasłużonych dla Polonii i honorowy tytuł zakonny „Magister in Sacra Theologia”. W 2006 r. przyznano mu nagrodę Polskiego Stowarzyszenia Morsko-Gospodarczego im. Eugeniusza Kwiatkowskiego „Animus et semper fidelis”.
Ojciec Profesor Krąpiec przez całe swoje życie podejmował badania w zakresie podstawowych dziedzin filozofii. Efektem jego pracy są monografie z zakresu metafizyki ogólnej, metodologii metafizyki, antropologii filozoficznej, filozofii prawa, filozofii polityki, filozofii kultury (nauki, etyki, religii, sztuki), filozofii języka, metafizyki poznania, filozofii narodu, a także kultury chrześcijańskiej. Profesor Krąpiec stworzył koherentny system ogarniający wyjaśnianiem metafizycznym całą rzeczywistość dostępną poznaniu ludzkiemu. Jego filozofia jest największym dokonaniem filozofii klasycznej w Polsce i świecie XX wieku.