Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

Obchodzona 15 sierpnia uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest jednym z najstarszych świąt maryjnych w Kościele. W polskiej tradycji jest znane jako święto Matki Bożej Zielnej. Dogmat o Wniebowzięciu NMP Papież Pius XII ogłosił w 1950 roku.

Ojciec Święty Franciszek udał się do Castel Gandolfo, gdzie na placu przed Pałacem Apostolskim przewodniczył Eucharystii, którą zakończyła modlitwa „Anioł Pański”.

Na Jasnej Górze – uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny to największy odpust w Sanktuarium. Na obchody – co roku przybywają tysiące uczestników pieszych pielgrzymek.

Uroczystej sumie odpustowej o godz. 11:00 przewodniczył ks. abp Celestino Migliore, Nuncjusz Apostolski w Polsce. Homilię wygłosił ks. abp Wacław Depo, metropolita częstochowski. Transmisję przeprowadziło Radio Maryja. Obchody uroczystości zakończy dziś Apel Jasnogórski z udziałem kompanii reprezentacyjnej Wojska Polskiego.

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny niesie ze sobą bardzo aktualne przesłanie dotyczące antropologii – zwraca uwagę o. prof. Zachariasz Jabłoński, definitor generalny Zakonu Paulinów.

– W tej chwili ideologia Gender chce zdegradować człowieka i sprowadzić go do poziomu zwierzęcia. Uroczystość dzisiejsza tymczasem przypomina, że życie zaczyna się, ale się nie kończy. Jesteśmy powołani do pełni życia i w tym jest dla nas wzorem i nadzieją Matka Najświętsza mimo różnych prób, prymitywnych ideologii-antropologii. Jesteśmy zaniepokojeni, ale równocześnie cieszymy się naszym wielkim pielgrzymowaniem, mimo wielkiego upału i trudności biorą w nim udział młodzi ludzie i przyjmują nauczanie – zaznacza o. prof. Zachariasz Jabłoński.   

W polskiej tradycji uroczystość NMP jest znane jako święto Matki Bożej Zielnej i z tym związane jest drugie przesłanie – zaznacza o. Zachariasz Jabłoński.

– Przypomnę, że Bóg jest dawcą natury. Mamy zachować prawo Boże i prawem Bożym się kierować.  To jest coś bardzo ważnego, ale próbuje się to degradować i wyzwolić z myślenia kategoriami teologicznymi, kategoriami wiary i rzeczywistości, która nam jest zadana i dana. Jest to święto wielkiej nadziei, że nasze życie zaczyna się, ale się nie kończy. Teraz zależy to od jakości naszego życia i mam nadzieję, że z Bożą łaską Matka Najświętsza będzie nam wypraszała postawę godnego kształtowania naszego życia indywidualnego. Przez nasze życie indywidualne i dojrzałe będziemy odpowiedzialnie kształtować rzeczywistość państwową i społeczną, w której przychodzi nam żyć – dodaje o. prof. Zachariasz Jabłoński.

***

Uroczystość Wniebowzięcia NMP obchodzona jest od V wieku. Przypomina o wniebowzięciu Maryi jako nieśmiertelnej matki Syna Bożego. To święto określa się w Kościołach wschodnich jako: Zaśnięcie, Odpocznienie Najświętszej Maryi Panny.

Kościół zachodni święto Wniebowzięcia NMP obchodzi 15 sierpnia, a Kościoły wschodnie, zachowujące kalendarz starego stylu (juliański) – 13 dni później, czyli 28 sierpnia.

W Jerozolimie obchody święta Wniebowzięcia odbywały się w kościele położonym w pobliżu Ogrodu Oliwnego, gdzie znajdował się grób, z którego – jak głoszono – Maryja została wzięta do nieba.

W VI wieku cesarz bizantyjski Maurycy polecił obchodzenie tego święta w całym Kościele wschodnim; w VII wieku pod wpływem klasztorów wschodnich święto przeniesiono do Kościoła rzymskokatolickiego. Papież Pius XII ogłosił 1 listopada 1950 roku prawdę o Wniebowzięciu Najświętszej Maryi Panny jako dogmat wiary katolickiej.

Kult Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny praktykowany był we wczesnym chrześcijaństwie – wiązało się z nim wiele apokryficznych opowieści. Według jednej z nich w dzień Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny zjechali się apostołowie z oddalonych krańców ziemi, by pochować ciało matki Zbawiciela u podnóża Góry Oliwnej. Przy zaśnięciu Maryi nie było jednak Tomasza, który po spóźnionym przybyciu prosił o otworzenie grobu Maryi. Gdy odsunięto kamień, znaleziono pusty grób, a w miejscu ciała Matki Bożej leżały pachnące lilie i wianki kwiatowe. Dlatego też w dzień Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny święci się w kościołach kwiaty i zioła.

Katechizm Kościoła Katolickiego podkreśla: „Wniebowzięcie Maryi jest szczególnym uczestniczeniem w Zmartwychwstaniu Jej Syna i uprzedzeniem zmartwychwstania innych chrześcijan”.

Święto Wniebowzięcia zalicza się do najstarszych na ziemiach polskich uroczystości maryjnych. Potwierdzeniem tego jest wybór Najświętszej Maryi Panny na patronkę metropolii gnieźnieńskiej w X wieku (Królowa Polski).

W Kościele katolickim dni poprzedzające uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny są tradycyjnie okresem pielgrzymek do sanktuariów maryjnych, a u unitów i prawosławnych święto Zaśnięcia Maryi poprzedza 14-dniowy post.

Pielgrzymowanie jako forma pobożności sięga początków chrześcijaństwa – apogeum przeżywało w średniowieczu. Ponowne odrodzenie ruchu pątniczego nastąpiło w Europie w XVIII w. Największa coroczna pielgrzymka piesza na Jasną Górę, wyruszająca 6 sierpnia z Warszawy, została zapoczątkowana w 1711 roku.

W tradycji ludowej święto 15 sierpnia jest dziękczynieniem za zebrane plony. Tego dnia przynosi się do kościoła do poświęcenia bukiety złożone ze zbóż, warzyw, owoców, kwiatów i ziół. Wokół święta powstało w kulturze polskiej wiele zwyczajów związanych z poświęconymi w ten dzień wiankami uplecionymi ze świeżych ziół, które miały zabezpieczać przed wieloma chorobami.

Ołtarz Zaśnięcia, Wniebowzięcia i Ukoronowania Matki Bożej w kościele Mariackim w Krakowie, wykonany w XV wieku przez Wita Stwosza, to największe dzieło polskiej sztuki rzeźbiarskiej.

Dzień Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, decyzją komunistycznych władz, przestał być dniem wolnym od pracy w 1955 roku. W maju 1989 r. Sejm przywrócił to święto jako dzień ustawowo wolny od pracy.

Największe uroczystości w dniu Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, z udziałem przedstawicieli parlamentu i Episkopatu Polski oraz licznych pielgrzymów, odbywają się na Jasnej Górze w Częstochowie.

RIRM/PAP