Środowa Audiencja Generalna z Ojcem Świętym Franciszkiem

Drodzy bracia i siostry,

Dzisiaj chciałbym się zatrzymać przy temacie działania Ducha Świętego w prowadzeniu Kościoła i każdego z nas do Prawdy. Sam Jezus mówi apostołom: Duch Święty „doprowadzi was do całej prawdy” (J 16,13), gdyż On sam jest „Duchem Prawdy” (por. J 14,17; 15,26; 16,13).

Żyjemy w czasach, w których panuje raczej sceptyczne nastawienie do prawdy. Benedykt XVI wielokrotnie mówił o relatywizmie, to znaczy tendencji, która uznaje, że nie ma nic definitywnego, i sugeruje myślenie, że prawda pochodzi z pewnego uzgodnienia między ludźmi lub z tego, co my chcemy (uznać za prawdę). Rodzą się pytania: czy Prawda istnieje naprawdę? Czym jest Prawda? Czy możemy ją poznać? Czy możemy ją znaleźć? W tym momencie przychodzi mi na myśl pytanie rzymskiego prokuratora Poncjusza Piłata, kiedy Jezus wyjawia mu głęboki sens swojej misji: „Cóż to jest prawda?” (J 18,37.38). Piłat nie jest w stanie zrozumieć, że Prawda stoi przed nim, nie potrafi dostrzec w Jezusie oblicza prawdy, które jest obliczem Boga. A przecież Jezus jest właśnie tą Prawdą, która w pełni czasów „stała się ciałem” (J 1,1.14), przyszła pośród nas, abyśmy ją mogli poznać. Prawdy się nie da pojąć, jak jakąś rzecz, prawdę można spotkać. Nie jest to posiadanie, lecz spotkanie z pewną Osobą.

Kto sprawia, że możemy rozpoznać, iż Jezus jest Słowem prawdy, Synem Jednorodzonym Boga Ojca? Święty Paweł naucza, że „nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus»” (1 Kor 12,3). To właśnie Duch Święty, dar Chrystusa Zmartwychwstałego, sprawia, że rozpoznajemy Prawdę. Jezus określa go mianem Parakleta (Pocieszyciela), to znaczy „tego, który przychodzi nam z pomocą”, który jest u naszego boku, aby nas wspierać w tej drodze poznania. A podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus zapewnia uczniów, że Duch Święty nauczy ich wszystkiego, przypominając im Jego słowa (por J 14,26).

Jakie jest zatem działanie Ducha Świętego w naszym życiu i w życiu Kościoła, aby nas doprowadzić do Prawdy? Przede wszystkim przypomina i wypisuje w sercach ludzi wierzących słowa, które wypowiedział Jezus i właśnie poprzez takie słowa prawo Boże – jak głosili prorocy Starego Testamentu – wypisywane jest w naszym sercu, staje się w nas kryterium oceny w podejmowaniu wyborów i przewodnikiem w codziennych działaniach, staje się zasadą życia. Wypełnia się wielkie proroctwo Ezechiela: „oczyszczę was od wszelkiej zmazy i od wszystkich waszych bożków. I dam wam serce nowe i ducha nowego tchnę do waszego wnętrza… Ducha mojego chcę tchnąć w was i sprawić, byście żyli według mych nakazów i przestrzegali przykazań, i według nich postępowali”(36,25-27). Rzeczywiście, to z naszego wnętrza rodzą się nasze działania: to serce musi się nawrócić do Boga, a Duch Święty je przemienia, jeśli się na Niego otwieramy.

Ponadto Duch Święty – jak obiecuje Jezus – prowadzi nas do „całej prawdy” (J 16,13). Prowadzi nas nie tylko na spotkanie z Jezusem, pełnią Prawdy, ale wprowadza nas do wnętrza Prawdy, to znaczy sprawia, że możemy wejść w coraz głębszą komunię z samym Jezusem, dając nam rozumienie spraw Bożych. Nie możemy tego osiągnąć naszymi siłami. Jeśli Bóg nas nie oświeci wewnętrznie, nasze bycie chrześcijanami będzie powierzchowne.

Tradycja Kościoła mówi nam, że Duch Prawdy działa w naszym sercu, rozbudzając ów „zmysł wiary” (sensus fidei) poprzez który, jak stwierdza II Sobór Watykański, Lud Boży pod przewodnictwem świętego Urzędu Nauczycielskiego niezachwianie trwa przy wierze raz przekazanej świętym; wnika w nią głębiej z pomocą słusznego osądu i w sposób pełniejszy stosuje ją w życiu (por. Konstytucja dogmatyczna „Lumen gentium”, 12). Spróbujmy zadać sobie pytanie: czy jestem otwarty na działanie Ducha Świętego, czy proszę Go, aby obdarzył mnie światłem, uczynił mnie bardziej wrażliwym na sprawy Boga? To jest modlitwa, jaką winniśmy zanosić każdego dnia: „Spraw Duchu Święty, aby moje serce było otwarte na Słowo Boże, na dobro, na Boże piękno”. Chciałbym was wszystkich zapytać: ilu z was codziennie modli się do Ducha Świętego? Niewielu, a my winniśmy spełnić pragnienie Jezusa i modlić się przez wszystkie dni do Ducha Świętego, aby otworzył nasze serce na Jezusa.

Pomyślmy o Maryi, która „zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu” (Łk 2,19.51). Przyjęcie słów i prawd wiary, aby stały się życiem, dokonuje się i wzrasta pod działaniem Ducha Świętego. W tym sensie trzeba nauczyć się od Maryi przeżywania na nowo swojego „tak”, swojej całkowitej dyspozycyjności na przyjęcie Syna Bożego w swoim życiu, które od tej chwili jest przemienione. Przez Ducha Świętego zamieszkują w nas Ojciec i Syn: żyjemy w Bogu i z Boga. Czy jednak nasze życie jest prawdziwie ożywiane przez Boga? Ile spraw przedkładam nad Boga?

Drodzy bracia i siostry! Powinniśmy dać się ogarnąć światłem Ducha Świętego, aby On wprowadził nas w Prawdę Boga, który jest jedynym Panem naszego życia. W obecnym Roku Wiary zapytajmy siebie, czy uczyniliśmy konkretnie jakiś krok, aby bardziej poznać Chrystusa i prawdy wiary, czytając i rozważając Pismo Święte, studiując Katechizm, przystępując wytrwale do sakramentów. Pytajmy się jednocześnie, jakie kroki podejmujemy, aby wiara kierowała całym naszym życiem. Nie można być chrześcijaninem tylko „na chwilę”, w pewnych momentach, okolicznościach, pewnych wyborach. Nie można w ten sposób być chrześcijaninem. Chrześcijanami jesteśmy zawsze! Całkowicie. Prawda Chrystusa, którą uczy nas i obdarza nas Duch Święty, obejmuje na zawsze i w pełni nasze codzienne życie. Przyzywajmy Go częściej, aby nas prowadził drogą uczniów Chrystusa. Wzywajmy Go przez wszystkie dni. Proponuję wam, abyśmy wzywali każdego dnia Ducha Świętego; w ten sposób Duch Święty zbliży nas do Jezusa Chrystusa.

Streszczenie po francusku:

Duch Święty prowadzi Kościół, podobnie jak każdego z nas, w poszukiwaniu Prawdy. Prawda nie jest jakąś rzeczą do uchwycenia, ale konkretną osobą do spotkania: osobą samego Jezusa Chrystusa. Jedynie spotykając Jezusa, możemy poznać Prawdę. Duch Święty jest zatem Parakletem, tj. tym, „który przychodzi nam z pomocą”, by dać nam przeżyć to spotkanie i powiedzieć: „Jezus jest Panem”. W jaki sposób to czyni? Duch Święty przypomina nam słowa Jezusa i wpisuje w nasze serca prawo Ewangelii, które staje się przewodnikiem naszego życia, punktem odniesienia w naszych wyborach i postępowaniu. Co więcej, poprzez Ducha Świętego Ojciec i Syn przychodzą, by w nas zamieszkać, dzięki czemu nabywamy autentycznego „zmysłu wiary”. Duch Święty umożliwia nam – bez popełniania błędów – przylgnięcie do wiary przekazywanej i nauczanej przez Magisterium Kościoła i pozwala nam żyć jej pełnią. Na wzór Maryi Dziewicy, która tak doskonale potrafiła otworzyć swoje serce i przyjąć Życie, trzeba, abyśmy dali ogarnąć się Jego światłu, tak aby wiara w Chrystusa umarłego i zmartwychwstałego kierowała odtąd całym naszym życiem.

Witam serdecznie drogich pielgrzymów języka francuskiego, pochodzących z Belgii, Francji i Luksemburga. Pozdrawiam szczególnie studentów, uczniów kolegiów i liceów. Pozwólmy się ogarnąć światłu Ducha Świętego, aby nas doprowadził do prawdy Bożej, który stanie się w ten sposób jedynym Panem naszego życia. W obecnym Roku Wiary zachęcam was do umacniania się w wierze poprzez konkretne środki. Zapraszam was jednocześnie do częstego wzywania Ducha Świętego, by pomógł wam lepiej poznać Chrystusa, abyście się stali Jego prawdziwymi uczniami. Nie lękajcie się ewangelizować tam, gdzie żyjecie.

Streszczenie po angielsku:

Drodzy bracia i siostry: W naszej katechezie o Credo prowadziliśmy rozważania o osobie i dziele Ducha Świętego, którego Jezus nazywa „Duchem Prawdy” (por. J 16,13). W czasach tak sceptycznych wobec prawdy, wierzymy nie tylko w to, że prawda istnieje, ale także w to, iż opiera się ona na wierze w Jezusa Chrystusa, wcielonego Syna Bożego. Duch Święty prowadzi nas do Jezusa, prowadzi On cały Kościół ku pełni prawdy. Jako „Pocieszyciel”, Pomocnik zesłany przez zmartwychwstałego Pana, przypomina nam słowa Chrystusa i przekonuje o ich zbawczej prawdzie. Jako źródło naszego nowego życia w Chrystusie, budzi On w naszych sercach nadprzyrodzony „zmysł wiary”, który pozwala nam trzymać się mocno Słowa Bożego, dochodzić do głębszego zrozumienia jego znaczenia i stosować je w codziennym życiu. Zadajmy sobie pytanie: czy ja naprawdę jestem otwarty, jak Maryja Panna, na moc Ducha Świętego? Także teraz, wraz z Ojcem i Synem, Duch mieszka w naszych sercach. Prośmy Go, aby prowadził nas do całej prawdy i pomagał wzrastać w przyjaźni z Chrystusem poprzez codzienną modlitwę, czytanie Pisma Świętego i celebrację sakramentów.

Serdecznie pozdrawiam licznych pielgrzymów języka angielskiego obecnych na dzisiejszej audiencji, szczególnie przybyłych z Anglii, Szkocji, Australii, Indii, Wietnamu, Kanady i Stanów Zjednoczonych. Gdy Kościół przygotowuje się do celebrowania Zesłania Ducha Świętego w dniu Zielonych Świąt, życzę, by jego dary mądrości, radości i pokoju towarzyszyły wam i waszym rodzinom na drodze wiernego kroczenia za Chrystusem. Niech Bóg was błogosławi!

Streszczenie po niemiecku:

Umiłowani bracia i siostry, w dniu dzisiejszym pragniemy odpowiedzieć sobie na pytanie, w jaki sposób Duch Święty działa w Kościele i w nas. Jezus obiecuje uczniom, iż Duch Święty „doprowadzi ich do całej Prawdy.” (J 16,13) Benedykt XVI wiele razy przestrzegał przed relatywizmem, który zakłada, iż nie ma nic pewnego, prawda jest jedynie produktem porozumienia bądź wytworem własnej woli. Już Piłat pytał Jezusa „cóż to jest prawda?”. Nie uznawał prawdy, choć stał przed nim Jezus, Prawda wcielona. Syn Boży dla nas „stał się Ciałem” (J 1,14), mieszkał pomiędzy nami, abyśmy mogli rozpoznać osobową Prawdę. Takiego poznania udziela nam Duch Święty On, oświecając oraz ożywiając nas wewnętrznie, prowadzi nas „w” Prawdzie oraz „ku” Prawdzie. W jaki sposób może zabłysnąć w nas światło Ducha Świętego? Podam trzy konkretne podpowiedzi: czytajmy Pismo św., studiujmy katechizm oraz przystępujmy często do sakramentów świętych. Wszystko to zaś niech będzie otoczone modlitwą. W ten sposób otwieramy Duchowi Świętemu nasze serce, a On czyni z nas autentycznych chrześcijan oraz wiernych uczniów Jezusa.

Kieruję serdeczne pozdrowienia do pielgrzymów języka niemieckiego, w szczególności do nowo ochrzczonych dorosłych z diecezji Magdeburg. Przez dziewięć dni, które poprzedzają Uroczystość Zesłania Ducha Świętego, wspominamy Apostołów i Maryję, Matkę Pana, którzy prosili o Ducha Świętego. Także my chcemy jednoczyć się w tych dniach z Maryją i całym Kościołem, by wypraszać ten cenny dar pocieszenia i męstwa dla naszej wiary. Niech Bóg was błogosławi!

Streszczenie po hiszpańsku:

Drodzy bracia i siostry! Dziś, zbliżając się do uroczystości Pięćdziesiątnicy, pragnąłbym mówić o Duchu Świętym, który prowadzi Kościół i każdego z nas do pełni Prawdy. W obecnym czasie naznaczonym relatywizmem konieczne jest, byśmy tak jak Piłat stawiali pytanie: „Cóż to jest Prawda?”. Prawda pisana wielką literą nie jest ideą, jaką sobie tworzymy czy na jaką się zgadzamy, ale jest osobą, z jaką się spotykamy. Chrystus jest Prawdą, która stała się Ciałem. I Duch Święty sprawia, że przyjmujemy Go i wyznajemy jako Pana. Duch Święty przypomina nam słowa Jezusa i zapisuje je w naszych sercach. On jest prawem zapisanym w naszym wnętrzu, tam gdzie podejmujemy nasze decyzje. Poza tym Duch Święty prowadzi nasz rozum do pełni Prawdy. On jest tym, który u wierzących rozbudza pragnienie wiary, tworząc coraz głębszą komunię z Chrystusem. Poprzez Ducha Świętego, Ojciec i Syn zamieszkują w nas.

W tym Roku Wiary szczególnie przyzywajmy obecności Ducha Świętego, by nas prowadził i wspierał na drodze uczniów [Chrystusa].

Pozdrawiam serdecznie pielgrzymów języka hiszpańskiego w szczególności pochodzących z Hiszpanii, Meksyku, Hondurasu, Paragwaju, Argentyny i innych krajów latynoamerykańskich. Prośmy Dziewicę Maryję, by uczyniła nas otwartymi na działanie Ducha Świętego, abyśmy tak jak Ona z pełną dyspozycyjnością odpowiedzieli „tak” na Boże plany w naszym życiu. Dziękuję bardzo!

Streszczenie po portugalsku:

Drodzy bracia i siostry! Duch Święty prowadzi Kościół i każdego z nas do Prawdy. W epoce takiej jak nasza, w której panuje relatywizm, ważne jest pamiętać, że Duch Święty jest tym, który pozwala nam spotkać Prawdę. Mieć spotkanie z Prawdą, która stała się Ciałem: Jezusem Chrystusem. W rzeczywistości działanie Boskiego Parakleta polega na przypominaniu i wyciskaniu w sercach wiernych słów Jezusa, sprawiając, że te staną się fundamentem i drogowskazem chrześcijańskiego życia. We wnętrzu nas samych rodzą się nasze działania; w sercu, które powinno nawrócić się do Boga, i Duch Święty przemieni je, jeśli my otworzymy się na Jego działanie. W trwającym Roku Wiary jesteśmy zaproszeni do tego, byśmy podążając za przykładem posłuszeństwa Najświętszej Maryi Panny, pozwolili napełnić się światłem Ducha Świętego, poddając się Jego działaniu, starając się bardziej poznać Chrystusa i prawdy wiary poprzez medytację Pisma Świętego, studiowanie katechizmu i częstsze uczestnictwo w sakramentach.

Drodzy pielgrzymi języka portugalskiego, a w szczególności grupy z Brazylii: witam was serdecznie. W waszym przygotowaniu do uroczystości Zesłania Ducha Świętego proście częściej Ducha Świętego, aby On prowadził was drogą uczniów Jezusa, od których oczekuje się, by byli chrześcijanami we wszystkich okolicznościach i wyborach życiowych. Niech Bóg was błogosławi!

Pozdrowienie wiernych języka arabskiego:

Drodzy bracia i siostry języka arabskiego, pozwólmy się ogarnąć światłu Ducha Świętego, aby nas doprowadził do Prawdy Boga, jedynego Pana naszego życia. W trwającym Roku Wiary chrześcijański lud jest wezwany, aby pogłębił znajomość Chrystusa i prawd wiary, szczególnie poprzez rozważanie Pisma Świętego i korzystanie z sakramentów. Pamiętajcie, że nie można być chrześcijanami „chwilowo” (na jakiś czas), w niektórych okolicznościach, w niektórych wyborach; trzeba być chrześcijaninem w każdej chwili! Wszystkim udzielam błogosławieństwa apostolskiego.

Streszczenie po polsku:

Drodzy bracia i siostry! W dziesiejszej katechezie Ojciec Święty przypomniał o mocy i działaniu Ducha Świętego, który prowadzi Kościół i każdego z nas do Prawdy. Żyjemy w czasach relatywizmu. Słyszymy, że nie ma nic definitywnego. Wielu ludzi jak Poncjusz Piłat pyta dzisiaj: „Cóż to jest prawda?”, nie potrafi dostrzec w Jezusie oblicza prawdy, które jest obliczem Boga, nie potrafi zrozumieć, że Prawdą jest sam Chrystus. To Duch Święty budzi w sercach „zmysł wiary”, sprawia, że w Jezusie rozpoznajemy Prawdę, wyznajemy, że „On jest Panem”, wchodzimy w coraz głębszą komunię z Nim, żyjemy na co dzień prawem Ewangelii, które staje się dla nas kryterium oceny podejmowanych wyborów, zasadą życia, wezwaniem do nawrócenia. Uczmy się od Maryi, Bożej Matki, całkowitego zawierzenia woli Boga i mocy Ducha Świętego. Przez Niego zamieszkują w nas Bóg Ojciec i Syn; żyjemy w Bogu i w jedności z Nim. Zapytajmy w Roku Wiary samych siebie, czy Bóg jest w moim życiu najważniejszy i co robię, by kierować się wiarą w wypełnianiu moich codziennych zadań. Prośmy Ducha Świętego, by prowadził nas drogą wiernych uczniów Chrystusa.

Ojciec Świety:

Witam serdecznie polskich pielgrzymów. Pozdrawiam członków Stowarzyszenia „Civitas Christiana” ze Szczecina, organizatorów wielotysięcznego Marszu dla Życia, który od wielu lat odbywa się w tym mieście. Niech ta inicjatywa przypomina wszystkim o potrzebie szacunku dla życia ludzkiego i jego obrony od poczęcia aż do naturalnej śmierci. Błagajmy Ducha Świętego, by ludzkie serca przenikała Prawda, która wyzwala, i Miłość Boża, która czyni nas zdolnymi, by być świadkami Ewangelii. Z serca wszystkim błogosławię.

Ojciec Święty do wiernych języka włoskiego:

Kieruję serdeczne słowa powitania do licznych pielgrzymów języka włoskiego. Z serca pozdrawiam wspólnoty parafialne z ich kapłanami, stowarzyszenia, grupy i pielgrzymów indywidualnych. W szczególności pozdrawiam wiernych z diecezji Arezzo-Cortona-San Sepolcro, Chieti-Vasto, Pitigliano-Sovana-Orbetello wraz z ich pasterzami i zachęcam do bycia wyraźnymi znakami miłości Bożej i narzędziami pokoju w każdym środowisku, także w tym trudniejszym.

Szczególne słowa kieruję do biskupów, kapłanów i wiernych przybyłych z Sardynii: drodzy przyjaciele, dziękuję wam za waszą obecność i z serca powierzam was i wasze wspólnoty macierzyńskiemu wstawiennictwu Najświętszej Dziewicy, którą czcicie pod wezwaniem „Madonna di Bonaria”. W tym kontekście chciałbym ogłosić, że pragnę odwiedzić sanktuarium w Cagliari – prawie już pewne, że będzie to miało miejsce we wrześniu – gdyż między miastem Buenos Aires a Cagliari istnieje więź braterstwa na bazie starej historii. Właśnie w chwili założenia miasta Buenos Aires, jego założyciel chciał nazwać je miastem „Trójcy Przenajświętszej”, ale marynarze, którzy go przywieźli pochodzili z Sardynii i chcieli, aby nazywało się miastem „Matki Bożej od Dobrego Powietrza” [z wł. Madonna di Bonaria ]. Między nimi doszło do dyskusji, która zakończyła się ostatecznie kompromisem i w ten sposób nazwa miasta stała się bardzo długa: „Miasto Trójcy Przenajświętszej i port Matki Bożej od Dobrego Powietrza”. Z długiej nazwy pozostały tylko dwa ostatnie słowa: Bonaria. Buenos Aires (dobre powietrze), na pamiątkę waszej ikony Madonna di Bonaria.

Serdecznie pozdrawiam wszystkich studentów, a szczególnie uczniów licznych szkół katolickich. Szkoła katolicka stanowi cenną rzeczywistość dla całej społeczności przede wszystkim poprzez posługę wychowawczą, którą spełnia we współpracy z rodzinami. Dobrze, aby jej rola została uznana we właściwy sposób.

Na koniec pozdrawiam ludzi młodych, chorych i nowożeńców. W obecnym miesiącu maju, drodzy młodzi, starajcie się naśladować dziewczynę z Nazaretu, Maryję. Ona zaprasza was do bycia prostymi, czystymi w sercu i do wnoszenia promieni pogody tam, gdzie jest smutek i samotność. Wam, drodzy chorzy, życzę, abyście z pomocą Maryi przeżywali waszą sytuację w ufnym powierzeniu się naszemu Panu. A wy, drodzy nowożeńcy, starajcie się zawsze znajdować radość i wsparcie we wzajemnej wierności.

Tłumaczenie: Radio Maryja

drukuj