Środowa Audiencja Generalna

Drodzy Bracia i Siostry!



W 1988 roku z okazji Roku Maryjnego, czcigodny Sługa Boży Jan Paweł II napisał List Apostolski pod tytułem
Mulieris dignitatem, w którym mówi o szczególnie ubogacającej roli, jaką kobiety odegrały i wciąż odgrywają w Kościele. W Liście tym czytamy, że „Kościół składa dzięki za wszystkie przejawy kobiecego „geniuszu” w ciągu dziejów, pośród wszystkich ludów i narodów; składa dzięki za wszystkie charyzmaty, jakie Duch Święty udziela niewiastom w historii Ludu Bożego, za wszystkie zwycięstwa, jakie zawdzięcza ich wierze, nadziei i miłości; składa dzięki za wszystkie owoce kobiecej świętości” (nr 31).

Również w wiekach, które my zwykliśmy nazywać okresem Średniowiecza, istnieją niektóre postacie kobiet wyróżniające się świętością życia i bogactwem nauczania. Dzisiaj chciałbym rozpocząć prezentację jednej z nich: świętej Hildegardy z Bingen, która żyła w Niemczech w XII wieku. Urodziła się w 1098 roku w Bermersheim w Nadrenii, w okolicach Alzey, i zmarła w 1179, w wieku lat 81, pomimo że zawsze była wątłego zdrowia. Święta Hildegarda pochodziła z licznej, szlacheckiej rodziny i już od urodzenia została przez rodziców oddana na służbę Bogu. W wieku ośmiu lat, aby otrzymać odpowiednią formację ludzką i chrześcijańską, została powierzona opiece nauczycielki, Judyty ze Spanheim, która żyła w klauzurze w klasztorze benedyktyńskim św. Dyzyboda. Stopniowo zaczął się tam tworzyć mały żeński klasztor klauzurowy, który kierował się Regułą świętego Benedykta. 

Hildegarda otrzymała welon z rąk biskupa Ottona z Bambergu i w 1136 roku, po śmierci matki Judyty, siostry wybrały ją na jej następczynię. Wypełniała to zadanie, skutecznie wykorzystując wszystkie swoje talenty kobiety wykształconej, duchowo pogłębionej i zdolnej kompetentnie sprostać wszelkim wymogom organizacyjnym życia klauzurowego. Kilka lat później, między innymi z powodu rosnącej liczby młodych kobiet, które pukały do drzwi klasztoru, Hildegarda założyła w Bingen następną wspólnotę pod wezwaniem św. Ruperta i tam spędziła resztę swego życia. Styl, w jakim sprawowała swój urząd może być przykładem dla każdej wspólnoty zakonnej: pobudzał on do świętego współzawodnictwa w praktykowaniu dobra do tego stopnia, że – jak wynika ze świadectw tamtego czasu – matka i córki prześcigały się w okazywaniu sobie nawzajem szacunku i we wzajemnej służbie. Już w latach, gdy Hildegarda była przełożoną klasztoru św. Dyzyboda, zaczęła dyktować swoje mistyczne wizje, którymi od pewnego czasu była obdarowywana, swojemu duchowemu doradcy, mnichowi Volmarowi, oraz swojej sekretarce, współsiostrze, z którą była bardzo związana, Ryszardzie ze Strade. Jak to zwykle zdarza się w życiu prawdziwych mistyków, także Hildegarda chciała poddać się autorytetowi mądrych osób, aby rozeznać pochodzenie swoich wizji, obawiając się, aby nie były one owocem czysto ludzkiej fantazji i by sprawdzić, czy rzeczywiście pochodzą one od Boga. Zwróciła się więc do osoby, która w jej czasach cieszyła się w Kościele największym autorytetem – do św. Bernarda z Clairvaux, o którym już mówiłem podczas kilku katechez. On uspokoił Hildegardę i dodał otuchy. Ale w 1147 r. otrzymała ona kolejne bardzo ważne zatwierdzenie. Papież Eugeniusz III, który przewodniczył Synodowi w Trewirze, przeczytał pewien tekst podyktowany przez św. Hildegardę, przedstawiając go następnie arcybiskupowi Henrykowi z Moguncji. Papież upoważnił mistyczkę do spisania swoich wizji oraz do ujawnienia ich publicznie. Od tego momentu autorytet duchowy św. Hildegardy nieustannie wzrastał, tak iż jej współcześni nadali jej tytuł „niemieckiej prorokini”. I to właśnie, drodzy przyjaciele, stanowi znak prawdziwego doświadczenia Ducha Świętego, który jest źródłem każdego charyzmatu: osoba obdarzona nadprzyrodzonymi darami nigdy się z ich powodu nie wynosi, nie obnosi się z nimi, a przede wszystkim jest całkowicie posłuszna wobec władzy kościelnej. Każdy bowiem dar udzielany przez Ducha Świętego ma na celu budowanie Kościoła, a Kościół, poprzez swoich pasterzy, rozeznaje jego autentyczność.

W najbliższa środę raz jeszcze będę mówił o tej wielkiej kobiecie „prorokini”, której przesłanie aktualne jest również i dzisiaj, z jej odważną zdolnością rozeznawania znaków czasu, z jej miłością do świata stworzonego, z jej wiedzą medyczną oraz z jej poezją i muzyką, która dzisiaj jest rekonstruowana. Mówi do nas swoją miłością do Chrystusa i do Kościoła cierpiącego również i w jej czasach z winy grzechów kapłanów i świeckich, a tym bardziej miłowany jako Ciało Mistyczne Chrystusa W ten sposób św. Hildegarda przemówi do nas, jeszcze w przyszłą środę.

Po francusku:

Z radością pozdrawiam pielgrzymów j. francuskiego, a szczególnie kapelanię młodych pracowników z Zatoki Saint Tropez. Za przykładem św. Hildegardy, o której będę mówił szerzej wkrótce, zechciejcie, drodzy bracia i siostry, poddać się nauce Ducha Świętego. Odkryjecie wówczas dary, jakich Pan udzielił wam na służbę Kościołowi i całemu światu. Wszystkim wam życzę owocnego pielgrzymowania, a tym, którzy wracają do swojej pracy lub na drogę studiów, życzę szczęśliwego powrotu. Myślę w sposób szczególny o dzieciach i młodzieży.

Po angielsku:

Pozdrawiam wszystkich pielgrzymów j. angielskiego, a szczególnie liturgiczną służbę ołtarza z Malty i ich rodziny oraz grupę pielgrzymkową z Japonii. W sobotę Kościół obchodził wspomnienie św. Augustyna, który w Chrystusie znalazł pełnię prawdy, która przynosi autentyczną wolność i radość. Niech św. Augustyn i jego matka, św. Monika, towarzyszą nam swoimi modlitwami i prowadzą coraz bliżej do Pana. Dla was i waszych rodzin przyzywam obfitych Bożych błogosławieństw!

Po hiszpańsku:

Pozdrawiam pielgrzymów j. hiszpańskiego, a szczególnie grupę z Diecezji Bilbao, której towarzyszy biskup elekt Mario Iceta, a także pozostałych wiernych pochodzących z Hiszpanii, Chile, Argentyny, Meksyku i innych krajów Ameryki Łacińskiej. Pozdrawiam również uczestników Trzeciego Latynoamerykańskiego Kongresu Młodzieży, który odbędzie się wkrótce w mieście Los Teques w Wenezueli. Spotkanie przygotowane przez Sekcję Młodzieżową Rady Episkopatu Latynoamerykańskiego będzie się odbywać pod hasłem: „Idźmy z Jezusem, aby dać Życie naszym narodom”. Wszystkich uczestników tej ważnej inicjatywy zapraszam, aby spojrzeli na Jezusa Chrystusa, Syna Boga żywego. Dzięki Jego łasce znajdziecie siłę, która popycha, by zaangażować się na rzecz spraw, które nadają godność człowiekowi, a narody czynią wielkimi.

Drodzy młodzi, niech te dni wspólnego przebywania, modlitwy i studium przyczynią się do tego, byście spotkali osobiście Pana i usłyszeli Jego Słowa. Nie rozczarujecie się, ponieważ On ma wobec wszystkich plany miłości i zbawienia. Papież jest z Wami i ponownie zapewnia was o swoim zaufaniu, a jednocześnie prosi Boga, aby był z Wami, byście jako autentyczni uczniowie Jezusa Chrystusa żyli wartościami Ewangelii, odważnie przekazywali je tym, którzy was otaczają, i abyście znajdowali w nich inspirację do budowania świata bardziej sprawiedliwego i pojednanego. Warto poświęcić się tej pięknej misji. Niech Dziewica Maryja towarzyszy wam na waszej drodze i przypomina zawsze, że nie ma większego szczęścia od bycia przyjacielem Chrystusa. Niech będzie też pomocą Błogosławieństwo Apostolskie, którego wam z miłością udzielam. Dziękuję bardzo.

Po portugalsku:

Pozdrawiam z wielką miłością i radością wszystkich pielgrzymów j. portugalskiego, a szczególnie grupę sióstr salezjanek i wiernych z parafii w Évora. Obyście idąc za przykładem św. Hildegardy z Bingen potrafili zawsze oddać Boże dary w służbie budowy waszych wspólnot. Niech moje błogosławieństwo zstąpi na was i wasze rodziny.

Po niemiecku:

Z radością pozdrawiam wszystkich niemieckojęzycznych pielgrzymów obecnych tutaj w Castelgandolfo. W dzisiejszej katechezie mówiłem o św. Hildegardzie z Bingen, która była nie tylko wielką mistyczką, lecz również doradczynią biskupów i książąt. Nie bała się wzywać ich do konsekwentnego życia w naśladowaniu Chrystusa. My także chcemy ciągle na nowo czynić refleksję nad tym, jak wygląda nasze życie przed Bogiem. Niech Pan was błogosławi!

Po polsku:

Witam pielgrzymów z Polski. Wspominając dziś św. Hildegardę z Bingen, zakonnicę i mistyczkę, która z oddaniem troszczyła się o odnowę życia religijnego w zakonach, pośród duchowieństwa i wiernych, prosimy Boga, aby i w naszych czasach budził w wielu kobietach pragnienie włączenia swego geniuszu w apostolską działalność Kościoła. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!

Tłumaczenie Radio Maryja

drukuj
Tagi:

Drogi Czytelniku naszego portalu,
każdego dnia – specjalnie dla Ciebie – publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła i naszej Ojczyzny. Odważnie stajemy w obronie naszej wiary i nauki Kościoła. Jednak bez Twojej pomocy kontynuacja naszej misji będzie coraz trudniejsza. Dlatego prosimy Cię o pomoc.
Od pewnego czasu istnieje możliwość przekazywania online darów serca na Radio Maryja i Tv Trwam – za pomocą kart kredytowych, debetowych i innych elektronicznych form płatniczych. Prosimy o Twoje wsparcie
Redakcja portalu radiomaryja.pl