Środowa Audiencja Generalna

Drodzy Bracia i Siostry!

Dzisiaj pragnę zatrzymać się przy mojej wizycie apostolskiej na Cypr, która pod wieloma względami jest kontynuacją tych poprzednich do Ziemi Świętej i Malty. Dzięki Bogu ta wizyta duszpasterska przebiegła bardzo dobrze, gdyż szczęśliwie osiągnięte zostały zamierzone jej cele. Już sama w sobie stanowiła historyczne wydarzenie; rzeczywiście, nigdy dotąd żaden Biskup Rzymu nie udał się do tej ziemi uświęconej pracą apostolską Pawła i Barnaby, i tradycyjnie uważanej za część Ziemi Świętej. Śladami Apostoła Narodów stałem się pielgrzymem Ewangelii


flowplayer(„player”, „https://www.radiomaryja.pl/flowplayer/flowplayer-3.1.5.swf”,{
clip : { // Clip is an object, hence '{…}’
autoPlay: false,
autoBuffering: true,
},

});

Drodzy Bracia i Siostry!

Dzisiaj pragnę zatrzymać się przy mojej wizycie apostolskiej na Cypr, która pod wieloma względami jest kontynuacją tych poprzednich do Ziemi Świętej i Malty. Dzięki Bogu ta wizyta duszpasterska przebiegła bardzo dobrze, gdyż szczęśliwie osiągnięte zostały zamierzone jej cele. Już sama w sobie stanowiła historyczne wydarzenie; rzeczywiście, nigdy dotąd żaden Biskup Rzymu nie udał się do tej ziemi uświęconej pracą apostolską Pawła i Barnaby, i tradycyjnie uważanej za część Ziemi Świętej. Śladami Apostoła Narodów stałem się pielgrzymem Ewangelii przede wszystkim po to, aby utwierdzić wiarę wspólnot katolickich, małej, ale żywotnej mniejszości na Wyspie; i zachęcić je również do dalszego kroczenia drogą prowadzącą do pełnej jedności między chrześcijanami, a szczególnie z braćmi prawosławnymi. Jednocześnie pragnąłem objąć wszystkie narodowości Bliskiego Wschodu i pobłogosławić w imię Pana, wypraszając u Boga dar pokoju. Doświadczyłem serdecznego przyjęcia, jakiego wszędzie mi okazano, i dlatego z radością wykorzystuję obecną okazję, by ponownie wyrazić moją szczerą wdzięczność na pierwszym miejscu Arcybiskupowi Maronitów na Cyprze Joseph-owi Soueif i Jego Świątobliwości Biskupowi Fouada-owi Twal-owi wraz ze swoimi współpracownikami, ponawiając wobec każdego moje docenienie tego co robicie na rzecz pracy apostolskiej. Moją szczerą wdzięczność kieruje pod adresem Świętego Synodu Kościoła Prawosławnego na Cyprze, zwłaszcza Jego Świątobliwości Chryzostoma II, Arcybiskupa Nea i całego Cypru Justyniana, których miałem radość objąć z braterską życzliwością, jak również pod adresem Prezydenta Republiki i władz cywilnych i tych wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób chwalebnie poświęcili się na rzecz powodzenia się tej wizyty duszpasterskiej.

Rozpoczęła się ona 4 czerwca w starożytnym mieście Pafos, gdzie poczułem się otoczony przez atmosferę, która wydawała się niemal wyczuwalną syntezą dwóch tysięcy lat historii chrześcijaństwa. Znajdujące się tam wykopaliska archeologiczne stanowią znak starożytnego i chwalebnego dziedzictwa duchowego, które aż po dziś dzień utrzymuje znaczny wpływ na życie Kraju. Przy kościele Św. Kiriaki, Chrysopolitissa, miejsce kultu prawosławnego dostępnego również dla katolików i anglikanów znajdującym się wewnątrz wykopalisk archeologicznych, odbyła się poruszająca celebracja ekumeniczna. Wraz z prawosławnym arcybiskupem Chryzostomem II oraz przedstawicielami wspólnoty ormiańskiej, luterańskiej i anglikańskiej, odnowiliśmy w braterski sposób nasze wzajemne i nieodwracalne zaangażowanie ekumeniczne. Takie właśnie uczucia wyraziłem później wobec Jego Świątobliwości Chryzostoma II podczas serdecznego spotkania w jego rezydencji, kiedy to również mogłem zauważyć jak bardzo Prawosławny Kościół Cypru jest związany z losami tego ludu, zachowując pobożną i wdzięczną pamięć o arcybiskupie Makariosie III, uważanego powszechnie za ojca i dobroczyńcę narodu, któremu również i ja pragnąłem oddać hołd, zatrzymując się na krótko przed przedstawiającym go pomnikiem. To zakorzenienie w tradycji nie przeszkadza wspólnocie prawosławnej być poważnie zaangażowaną w dialog ekumeniczny wraz ze wspólnota katolicką. Obie one są ożywiane przez szczere pragnienie przywrócenia pełnej i widocznej jedności między Kościołami Wschodu i Zachodu.

5 czerwca w Nikozji, stolicy Wyspy, rozpocząłem drugi etap podróży udając się z wizytą do Prezydenta Republiki, który przyjął mnie z wielką uprzejmością. Podczas spotkania z władzami cywilnymi i z korpusem dyplomatycznym potwierdziłem jak ważne jest, aby prawo pozytywne zostało oparte na zasadach etycznych prawa naturalnego, mając na celu popieranie prawdę moralną w życiu publicznym. Był to apel do rozumu, oparty na zasadach etycznych i przepełniony wymagającymi wskazaniami, skierowanymi do współczesnego społeczeństwa, które często nie uznaje już więcej tradycji kulturowej, na której się ona opiera.

Liturgia Słowa, celebrowana przy szkole podstawowej świętego Marone, była jedną z najwspanialszych chwil z moich spotkań ze Wspólnotą katolicką Cypru, ze swoimi elementami maronickimi i łacińskimi i pozwoliła mi z bliska poznać zapał apostolski katolików cypryjskich. Wyraża się on także przez działalność wychowawczą i tę związaną z opieką społeczną z wieloma swoimi strukturami, będącymi na służbie społeczności, a które cenione są przez rząd, jak również przez całe społeczeństwo. Była to radosna i świąteczna chwila, ożywiona entuzjazmem licznych dzieci, chłopców i dziewcząt. Nie brakowało też chwili wspomnień, która pozwoliła we wzruszający sposób dotknąć duszy Kościoła maronickiego, który właśnie w tym roku świętuje 1600-lecie śmierci założyciela świętego Marone. W związku z tym, szczególnie symboliczna była obecność niektórych katolików starożytnych maronitów z czterech wiosek Wyspy, gdzie chrześcijanie są ludem, który cierpi i ma nadzieję; wobec nich chciałem wyrazić moje ojcowskie zrozumienie dla ich dążeń i trudności.

W tej samej celebracji mogłem podziwiać zaangażowanie apostolskie wspólnoty łacińskiej, którą troskliwie kieruje Patriarcha łaciński Jerozolimy i gorliwość pasterską Braci Mniejszych z Ziemi Świętej, którzy oddają się służbie ludziom z wytrwałą hojnością. Katolicy obrządku łacińskiego, bardzo aktywni na polu charytatywnym, okazują szczególną wrażliwość względem ludzi pracy i najbardziej potrzebujących. Wszystkich, zarówno tych rytu łacińskiego jak i maronickiego, zapewniłem o mojej modlitwie, zachęcając ich do dawania świadectwa o Ewangelii także poprzez cierpliwy trud na rzecz wzajemnego zaufania pomiędzy chrześcijanami i niechrześcijanami, aby budować trwały pokój i harmonię między ludami.

Chciałem powtórzyć zaproszenie do ufności i do nadziei podczas Mszy Świętej, celebrowanej w parafii Świętego Krzyża w obecności kapłanów, osób konsekrowanych, diakonów, katechetów i przedstawicieli stowarzyszeń oraz ruchów świeckich na Wyspie. Wychodząc od tajemnicy Krzyża, zwróciłem się z trudnym apelem do wszystkich katolików Środkowego Wschodu, aby pomimo wielkich doświadczeń i trudności, nie ulegali zniechęceniu i pokusie emigracji, ponieważ ich obecność w tym regionie tworzy niezastąpiony znak nadziei.

Zapewniłem ich, a szczególnie kapłanów i osoby zakonne o pełnej solidarności całego Kościoła, jak również o nieustannej modlitwie, aby dzięki Bożej pomocy ich obecność była zarzewiem życia i pokoju.

Z całą pewnością, kulminacyjnym momentem całej podróży apostolskiej, było przekazanie
Instrumentum laboris Nadzwyczajnego Zgromadzenia Synodu Biskupów Bliskiego Wschodu. Miało to miejsce w niedzielę 6 czerwca w Pałacu Sportu w Nikozji, na zakończenie uroczystej celebracji Eucharystycznej, w której udział wzięli Patriarchowie i Biskupi wielu wspólnot kościelnych Bliskiego Wschodu. Żywo w liturgii uczestniczyli zgromadzeni wierni, jak mówi psalm „w świątecznym orszaku, wśród głosów radości i chwały” (42, 5). Doświadczyliśmy konkretnie owego
„świątecznego orszaku”, także dzięki licznej, dobrze zintegrowanej grupie emigrantów, stanowiącej znaczący procent katolickiej wspólnoty Cypru. Wspólnie modliliśmy się za śp. Ks. Bp. Luigi Padovese, Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Turcji, którego niespodziewana i tragiczna śmierć głęboko nas dotknęła.

Temat Synodu dla Bliskiego Wschodu, który będzie miał miejsce w Rzymie w październiku br. mówi o komunii i otwartości na nadzieję:
„Kościół Katolicki na Bliskim Wschodzie: komunia i świadectwo”. To ważne wydarzenie bowiem jawi się z jednej strony jako zgromadzenie katolickiego chrześcijaństwa z tej części świata w swojej różnorodności rytów, a jednocześnie jako odnowione poszukiwanie dialogu i odwagi na przyszłość. Ponadto, temu wydarzeniu będzie towarzyszyć szczególnie serdeczna modlitwa całego Kościoła, bo właśnie tam Bóg zechciał objawić się naszym ojcom w wierze. Nie zabraknie oczywiście skierowania uwagi na inne podmioty społeczności światowej, szczególnie protagonistów życia publicznego, wezwanych do nieustannego podejmowania wysiłku, aby ten region zdołał pokonać sytuację cierpienia i konfliktu, które nadal tam mają miejsce i zdołał wreszcie odnaleźć pokój w sprawiedliwości.

Zanim pożegnałem Wyspę, pragnąłem udać się do Katedry Maronickiej w Nikozji, gdzie zostałem przyjęty przez Kardynała Pierre Nasrallah Sfeir, Antiocheńskiego Patriarchę Maronitów. Po raz kolejny wyraziłem moją serdeczną bliskość i szczere zrozumienie dla każdej wspólnoty starożytnego Kościoła maronickiego rozproszonego na całej wyspie, na którą Maronici docierali w różnych okresach, i często byli boleśnie doświadczani w swojej wierności ich szczególnemu dziedzictwu chrześcijańskiemu, którego pamiątki historyczne i kulturalne stanowią dziedzictwo całej ludzkości.

Drodzy Bracia i Siostry, wróciłem do Watykanu z duszą przepełnioną wdzięcznością Bogu i pełen uczuć szczerego przywiązania i szacunku wobec mieszkańców Cypru, przez których czułem się przyjęty i zrozumiany. Na tej szlachetnej ziemi cypryjskiej mogłem zobaczyć dzieło apostolskie różnych tradycji jedynego Kościoła Chrystusowego i mogłem również nieomal czuć wiele serc bijących jednakowym rytmem. Dokładnie tak jak głosił tytuł wizyty: „Jedno serce, jedna dusza.” Katolicka wspólnota na Cyprze, w swoim wyrazie maronickim, ormiańskim i łacińskim, niech nieustannie stara się być jednym sercem i jednym duchem, zarówno pośród siebie jak i w serdecznych i twórczych kontaktach z braćmi prawosławnymi i z innymi chrześcijańskimi wyznaniami. Oby lud Cypru oraz inne narody Bliskiego Wschodu, wraz z ich władzami oraz z przedstawicielami różnych religii, mogli wspólnie budować przyszłość pełną pokoju, przyjaźni i braterskiej współpracy. Módlmy się, aby przez wstawiennictwo Najświętszej Maryi Panny, Duch Święty uczynił owocną tę podróż apostolską oraz aby ożywiał misję Kościoła Chrystusowego na całym świecie, aby mógł głosić wszystkim ludom Ewangelię prawdy, miłości i pokoju.

po angielsku


Drodzy bracia i siostry,

W mojej Apostolskiej Podróży na Cypr w ubiegłym tygodniu, udałem się śladami świętych Pawła i Barnaby, którzy jako pierwsi przynieśli Ewangelię na tę wyspę, i odwiedziłem małą, ale żywą katolicką wspólnotę na wyspie. Dziękuję Władzom za ich serdeczną gościnę, a szczególnie dziękuję Świętemu Synodowi Prawosławnego Kościoła Cypru i Wielce Błogosławionemu abp Chryzostomowi II za jego braterskie powitanie. Podczas celebracji z Maronickimi i Łacińskimi wspólnotami Kościoła byłem świadkiem ich silnej wiary i tradycji, a także żywotności ich instytucji wychowawczych i charytatywnych. Na Cyprze i na całym Bliskim Wschodzie, chrześcijanie są wezwani do przezwyciężenia podziałów i wytrwania w dawaniu świadectwa Ewangelii na tych ziemiach. Podczas niedzielnej mszy w Nikozji przekazałem roboczy dokument na zbliżające się Specjalne Zgromadzenie dla Bliskiego Wschodu Synodu Biskupów. Módlmy się, aby Synod umocnił te starożytne chrześcijańskiej wspólnoty w jedności i nadziei, i pomógł im budować pokojową przyszłość na Bliskim Wschodzie.

***********

Gorąco witam ekumeniczną grupę studyjną ze School of Theology na Seton Hall University, a także członków International Leadership Programme for LaSallian Universities. Serdeczne pozdrowienie kieruję także do wykładowców i ekspertów, którzy biorą udział w międzynarodowej konferencji sponsorowanej przez International Insolvency
Institute. Pozdrawiam liczne grupy studentów obecne dzisiaj, i dziękuję chórom za ich uwielbienie Boga przez śpiew. Na wszystkich gości
j. angielskiego obecnych na dzisiejszej audiencji, a szczególnie z Irlandii, Filipin i USA, wzywam błogosławieństwa radości i pokoju Wszechmogącego Boga.

po hiszpańsku


Drodzy bracia i siostry,

Chciałbym skomentować moją podróż na Cypr, którą można określić wydarzeniem historycznym, ponieważ po raz pierwszy biskup Rzymu odwiedził tę ziemię. Pod hasłem
„Jedno serce, jedna dusza” i idąc śladami Apostoła Pogan, udałem się w pielgrzymce
na tę wyspę, przede wszystkim, aby utwierdzić w wierze wspólnoty katolickie, zachęcając je do dalszego kroczenia drogą jedności, jaka już istnieje z innymi Kościołami siostrzanymi, szczególnie z prawosławnymi. Jednocześnie chciałem z Cypru objąć duchowo wszystkich katolików tego regionu, aby, pomimo wielkich trudności, jakich doświadczają, nie popadli w pokusę emigrowania, ponieważ ich obecność tam jest niezastąpionym znakiem nadziei. Rzeczą bardzo ważną było także wręczenie
Instrumentum laboris Specjalnemu Zgromadzeniu Synodu Biskupów dla Bliskiego Wschodu, który odbędzie się w Rzymie w październiku. Ponownie wyrażam wdzięczność wszystkim za gorące przyjęcie, jakie mi zgotowano.

***********


Pozdrawiam pielgrzymów j. hiszpańskiego, a szczególnie z Hiszpanii, Argentyny, Meksyku, Peru i innych krajów Ameryki
Łacińskiej. Zapraszam was do modlitwy za kapłanów w kończącym się Roku Kapłańskim i do ogarnięcia ich zawsze waszym uczuciem . Dziękuję bardzo.

po portugalsku


Drodzy bracia i siostry,

Trzy dni temu wróciłem z mojej podróży na Cypr, wyspa pobłogosławiona wiarą
chrześcijańską przez przepowiadanie apostołów Pawła i Barnaby. Mogłem zobaczyć tam dzieło apostolskie różnych tradycji i rytów jednego Kościoła Chrystusa, prawie czując bicie ich serc jednym rytmem – według czytania z początku podróży – jakby tworzyli
„jedno serce i jedno duszę”. Te słowa są tematem Synodu dla Bliskiego Wschodu, który będzie miał miejscu w październiku br. tutaj w Watykanie. Celem mojej wizyty było wręczenie
Instrumentum laboris, swego rodzaju „dokumentu roboczego” tego zgromadzenia synodalnego, która zgromadzi Wspólnotę Katolicką, aby udoskonalić jedność tak wnętrz niej jak też w jej relacjach z prawosławnymi i innymi wyznaniami chrześcijańskimi i umocnić ich świadectwo Ewangelii pośród świata.

***********


Umiłowani pielgrzymi j. portugalskiego, serdeczne pozdrowienia dla was wszystkich, a szczególnie dla grupy kapłanów z
diecezji Santo André z ich biskupem Nélsonem Westruppem. Dziękując za wizytę, życzę, aby umocniła ona waszą wierność kapłańską na wzór wierności Chrystusa. Na was i grupy z Brazylii, Makao i Santa Cruz i z parafii z Milagres i Bidoeira, niech zstąpi moje błogosławieństwo.

po francusku


Drodzy bracia i siostry,

Podróż Apostolska na Cypr jest wydarzeniem historycznym, ponieważ po raz pierwszy biskup Rzymu stanął na tej ziemi pobłogosławionej przez pracę apostolską świętych Pawła i Bernabego. Stałem się tam pielgrzymem, aby umocnić wiarę katolików na Bliskim Wschodzie i zachęcić ich do dalszego wysiłku na rzecz jedności Kościołów. Podczas wzruszającej celebracji na Pafos, w której wziął udział prawosławny abp Chryzostom II, wszystkie Kościoły odnowiły swoje zaangażowanie ekumeniczne, ukazując pragnienie komunii (jedności) pełnej i widzialnej
pomiędzy prawosławnymi i katolikami. W Nikozji spotkałem się ze wspólnotą katolicką, która składa się z trzech rytów: maronickiego, ormiańskiego i łacińskiego. Wzywając do świadczenia o Ewangelii na rzecz pokoju stałego i harmonii pomiędzy religiami i religiami, zachęciłem katolików, aby nie emigrowali, ponieważ ich obecność jest niezastąpionym znakiem nadziei. Wreszcie podczas eucharystii w Nikozji, która była szczytem mojej pielgrzymki, przekazałem
Instrumentum laboris bliskiego Synodu Biskup na temat: „Kościół katolicki na Bliskim Wschodzie: jedność i świadectwo”. Niech Duch św. sprawi, aby przyniosły owoce wysiłki, by być
„jednym sercem i jedną duszą” i by budować razem przyszłość pokoju, przyjaźni
i braterstwa.

***********


Pozdrawiam obecnych pielgrzymów j. francuskiego. Bracia i siostry, módlcie się za chrześcijan z Bliskiego Wschodu i wspierajcie ich działalność. Módlcie się szczególnie, na zakończenie tego Roku Kapłańskiego, za waszych kapłanów i seminarzystów. Zachęcajcie ich i wspierajcie. Za przykładem
Chrystusa zachęcajcie młodzież i mężczyzn, aby poświęcali się Panu w kapłaństwie, by uświęcać Lud Boży.

po polsku:

Serdecznie pozdrawiam Polaków. Dziękuję za modlitwę w czasie mojej podróży na Cypr. Nowy polski błogosławiony ks. Jerzy Popiełuszko uczył miłości i solidarności z tymi, którzy potrzebują duchowego i materialnego wsparcia. Jego opiece i wstawiennictwu polecam wszystkich, którzy ucierpieli z powodu powodzi i tych, którzy przychodzą im z pomocą. Niech Bóg Wam błogosławi!

Tłumaczenie Radio Maryja

drukuj
Tagi:

Drogi Czytelniku naszego portalu,
każdego dnia – specjalnie dla Ciebie – publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła i naszej Ojczyzny. Odważnie stajemy w obronie naszej wiary i nauki Kościoła. Jednak bez Twojej pomocy kontynuacja naszej misji będzie coraz trudniejsza. Dlatego prosimy Cię o pomoc.
Od pewnego czasu istnieje możliwość przekazywania online darów serca na Radio Maryja i Tv Trwam – za pomocą kart kredytowych, debetowych i innych elektronicznych form płatniczych. Prosimy o Twoje wsparcie
Redakcja portalu radiomaryja.pl