Maryjną drogą

W roku 50-lecia Jasnogórskich Ślubów Narodu wdzięczną pamięcią i modlitwą
otaczamy ich autora – księdza kardynała Stefana Wyszyńskiego. Dzisiejszy dzień
to ważna data w życiu Prymasa Tysiąclecia: 3 sierpnia 1901 r. przyszedł na
świat w Zuzeli, 3 sierpnia 1924 r. przyjął święcenia kapłańskie w katedrze
we Włocławku. I wreszcie co roku 3 sierpnia obchodził swoje imieniny.

Droga życia wielkiego Polaka i kapłana, prawdziwego ojca zatroskanego o moralne
odrodzenie naszego Narodu, rozpoczęła się w Zuzeli nad Bugiem. Tam w sobotę,
3 sierpnia 1901 r., w skromnym domu, pod obrazem Matki Bożej Częstochowskiej
urodził się w rodzinie Julianny i Stanisława Wyszyńskich mały Stefan. W Zuzeli
rodzina mieszkała do 1910 r., potem przeprowadziła się do Andrzejewa. Bliski
kontakt z pracą na roli, zdrową pobożnością prostych ludzi określił szczególny
rodzaj realizmu, jaki cechował Księdza Prymasa, który szedł do nieba, mocno
stąpając po ziemi.
Od najmłodszych lat Stefan czuł powołanie do stanu kapłańskiego. We wrześniu
1920 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku. Służbę w Kościele
jako kapłan Chrystusa rozpoczął 3 sierpnia 1924 r., przyjmując święcenia kapłańskie
z rąk biskupa Wojciecha Owczarka w kaplicy Matki Bożej w katedrze we Włocławku.
Z powodu choroby był święcony sam. Świadkiem obrzędu była tylko Matka Najświętsza,
która patrzyła na osłabionego prezbitera i również chorego wyświęcającego go
biskupa. Dwa dni później, 5 sierpnia 1924 r., ks. Stefan Wyszyński odprawił
prymicyjną Mszę św. przed Cudownym Obrazem Matki Bożej na Jasnej Górze. "Pojechałem
na Jasną Górę, aby mieć Matkę, aby stanęła przy każdej mojej Mszy Świętej,
jak stanęła przy Chrystusie na Kalwarii. Prawdziwą męką była moja pierwsza
Msza Święta…".

MR