Gdańsk: odtworzono siódmą wieżyczkę Bazyliki Mariackiej
Zakończyła się odbudowa siódmej wieżyczki Bazyliki Mariackiej w Gdańsku. W przeciwieństwie do 6 pozostałych, sygnaturka nie została odtworzona w latach 50., kiedy odbudowywano świątynię ze zniszczeń wojennych. Montaż wieżyczki na dachu bazyliki zaplanowano na sobotę.
Sygnaturka w przekroju ma kształt ośmiokąta o średnicy 2 metrów. Całkowita wysokość konstrukcji to 34 metry, a – po montażu – ponad dachem świątyni widoczny będzie fragment o wysokości prawie 20 metrów, w tym – wieńczący konstrukcję, ponad 4 metrowy szpic zakończony krzyżem.
Odbudowana wieżyczka znajduje się na placu pod Bazyliką Mariacką. Na sobotę rano zaplanowano podniesienie sygnaturki i jej montaż na dachu świątyni.
„Oczywiście pod warunkiem, że nie będzie wiatru. Jeśli tak się zdarzy, poczekamy, aż wiatr ustanie” – powiedział PAP proboszcz Bazyliki Mariackiej ks. prałat Ireneusz Bradtke.
Sygnaturka zostanie umieszczona na skrzyżowaniu transeptu z nawą główną, w którym to miejscu znajdowała się do 1945 roku, gdy została zniszczona podobnie jak inne wieżyczki, dachy i sklepienia bazyliki. W latach 50., kiedy to odbudowano świątynię, ta akurat wieżyczka nie doczekała się rekonstrukcji. Gospodarze kościoła zdecydowali się na to przy okazji szeroko zakrojonych prac remontowych i konserwatorskich, na które pozyskano fundusze unijne.
Prace ruszyły wiosną 2017 r., a gros z nich ma zakończyć się w grudniu br. Prace obejmują elewacje, dachy, posadzki i ołtarz główny kościoła. Mają one pochłonąć 21,6 mln zł. Na sumę tą składa się ponad 18 mln zł dofinansowania z UE, 2,5 mln zł dotacji z budżetu Gdańska oraz ok. 1 mln zł przekazany przez Towarzystwo Przyjaciół Bazyliki Mariackiej i wspólnotę parafialną.
Są to największe – po przeprowadzonym już remoncie wieży – prace, jakie przejdzie zabytek od czasu odbudowy z wojennych zniszczeń z 1945 roku. W ramach przedsięwzięcia wszystkie elewacje świątyni są badane cegła po cegle i tam, gdzie zachodzi taka potrzeba, konserwatorzy wymieniają lub uzupełniają cegły oraz zaprawy. Restaurację przejdą także wszystkie kamienne portale i bramy prowadzące do bazyliki, oba zewnętrzne zegary – groblowy i słoneczny oraz część okien.
Z kolei kapitalny remont dachów obejmie wymianę całego – liczącego około hektara – pokrycia dachowego bazyliki, a także naprawę stalowych konstrukcji dachowych oraz wieżyczek zdobiących zadaszenie świątyni. Przy okazji tych prac oczyszczona zostanie także przestrzeń nad wszystkimi sklepieniami Bazyliki Mariackiej i wymieniona na nową instalacja elektryczna w ich obrębie.
Zaplanowano też prace we wnętrzach Bazyliki. Gruntownej konserwacji poddana zostanie posadzka świątyni, na którą składa się około 500 płyt nagrobnych. Przewidziano też przebudowę podwyższenia, na którym ulokowany jest główny ołtarz świątyni – podest ma zostać m.in. obniżony, a ołtarz główny przejdzie zabiegi konserwatorskie. W planach jest także adaptacja podziemnej kotłowni na multimedialną salę wystawienniczą.
Przed kilkoma laty gospodarzom bazyliki udało się pozyskać prawie 13 mln zł z Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego (2 mln zł na tzw. wkład własny dołożyło miasto Gdańsk), dzięki którym to środkom wyremontowano liczącą 82 metry wysokości wieżę świątyni wraz z jej dachem.
Bazylika Mariacka to największy ceglany kościół na świecie. Kamień węgielny pod jej budowę położono w 1343 r. Wznoszono ją etapami przez 159 lat – do 1502 roku. Jej wnętrze, liczące ponad 6,7 tys. m kw., może pomieścić ok. 20 tys. ludzi. W murach świątyni znajduje się 37 olbrzymich okien. Do wnętrza prowadzi siedem bram, każda z innej uliczki.
Wśród największych skarbów bazyliki są m.in. wykonana z kamienia wapiennego rzeźba „Pieta gdańska” powstała ok. 1410 r., kopia słynnego – wykonanego w drugiej połowie XV wieku – tryptyku „Sąd Ostateczny” Hansa Memlinga oraz – pochodzący także z drugiej połowy XV wieku, wysoki na 14 metrów zegar astronomiczny Hansa Duringera, pokazujący m.in. rok, godzinę i minuty, znaki Zodiaku, kalendarz świąt kościelnych i fazy księżyca.
PAP/RIRM