Fatima – objawienie planów Bożego Miłosierdzia

To zdumiewające! Objawienia przekazane trojgu portugalskim pastuszkom i św. Faustynie mają wspólny mianownik. Słowo „miłosierdzie” jest refrenem obu objawień!

Faustyna o temacie Fatimy

Zanim przyjrzymy się wydarzeniom w Portugalii, zauważymy pewien szczególny rys duchowości naszej świętej, nawiązuje on bowiem do głównego tematu objawień w Fatimie. Faustynie bardzo leżało na sercu nawrócenie Rosji! W dniu profesji wieczystej skierowała ona do Jezusa trzy prośby, wierząc, że w takim dniu Pan nie odmówi jej niczego. Pierwsza brzmiała: „Jezu, Oblubieńcze mój najukochańszy, proszę Cię o triumf Kościoła, szczególnie w Rosji i Hiszpanii, o błogosławieństwo dla Ojca Świętego Piusa XI i całego duchowieństwa, o łaskę nawrócenia dla zatwardziałych grzeszników” (Dz. 240). Zauważmy: pierwsze słowa jej prośby mówią o wielkim temacie Fatimy – o Rosji! Z kolei ostatnie nawiązują do najważniejszego wątku z Fatimy – mówią o ratowaniu grzeszników przed piekłem!

W Fatimie o Bożym Miłosierdziu

Łagiewniki mówią o Fatimie, Fatima mówi o Bożym Miłosierdziu… Już podczas spotkań Łucji, Hiacynty i Franciszka z aniołem pojawia się temat miłosierdzia. W drugim objawieniu wysłannik z Nieba powiedział do pastuszków: „Módlcie się, módlcie się wiele! Najświętsze Serce Jezusa i Maryi chcą wam okazać miłosierdzie”.

Po wzmiance o „miłosierdziu” nauczył dzieci modlitwy: „Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty, ofiaruję Wam Najdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Pana naszego Jezusa Chrystusa, obecnego na wszystkich ołtarzach świata jako zadośćuczynienie za zniewagi, świętokradztwa i obojętności, którymi jest obrażany. Przez niezmierzone zasługi Przenajświętszego Serca i za przyczyną Niepokalanego Serca Maryi błagam o nawrócenie biednych grzeszników”.

Ciekawe, że modlitwa ta jest niemal identyczna ze słowami Koronki do Bożego Miłosierdzia, jakimi natchnął Jezus św. Faustynę: „Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo najmilszego Syna Twojego, a Pana naszego Jezusa Chrystusa, za grzechy nasze i świata całego; dla Jego bolesnej męki miej miłosierdzie dla nas” (Dz. 475).

Wspólny mianownik

To uderzające podobieństwo wskazuje na wspólny mianownik obu objawień. Są nim zamiary Bożego Miłosierdzia wobec ludzkości. W Fatimie Maryja objawiła plan miłosierdzia, przez który Bóg chciał ocalić dusze grzeszników idących na potępienie. Co ważne – i jest to „odkrywczy” element fatimski – Bóg nie obdarza świata miłosierdziem bez naszego udziału. Pan chce, byśmy przywoływali Jego miłosierdzie przez modlitwę i wynagradzanie za grzechy. To dlatego Matka Najświętsza poleciła mówić po każdej tajemnicy Różańca: „O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba, a szczególnie te, które najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia”. Fatima ogłasza: w życiu człowieka największą potrzebą jest doświadczenie Bożego Miłosierdzia.

Manifestacja miłosierdzia w Tuy

W ostatnim „wielkim” objawieniu udzielonym Siostrze Łucji (Tuy, 13 czerwca 1929 r.) Maryja prosiła o poświęcenie Rosji Jej Niepokalanemu Sercu, ale tematem objawienia uczyniła Boże Miłosierdzie! Łucja, która tego dnia otrzymała łaskę poznania tajemnicy Trójcy Świętej, widziała, że „pod lewym ramieniem krzyża wielkie litery jakby z wody źródlanej biegły na ołtarz, tworząc słowa: Łaska i Miłosierdzie”.

Wizjonerka tak komentuje to wydarzenie: „Kto lepiej, aniżeli to Niepokalane Serce, mógłby nam odkryć tajemnicę Boskiego Miłosierdzia?”. Nikt, bo przecież „Maryja jest… Tą, która najpełniej zna tajemnicę Bożego miłosierdzia” – uczył Jan Paweł II w encyklice „Dives in misericordia” (p. 9).

Czy możemy sądzić, że ostatnie z fatimskich objawień mówi o owocach poświęcenia Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi: o manifestacji Bożego Miłosierdzia w świecie? Wyraźnie sugerował to Jan Paweł II, który poświęcając Rosję Niepokalanemu Sercu, prosił, by przez to poświęcenie objawiła się w świecie „moc Miłości Miłosiernej”.

Jan Paweł II

Kolejne drogowskazy otrzymujemy w nauczaniu Jana Pawła II. Papież Polak w wieczór przed pierwszym poświęceniem świata i Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi związał temat Fatimy z prawdą o „Bogu bogatym w miłosierdzie”! Mówił: „Niech będzie błogosławiony Bóg bogaty w miłosierdzie za wielką miłość, którą nas umiłował! (…) Na mocy odkupienia świat i człowiek zostali poświęceni. (…) Zostali ofiarowani i zawierzeni samej Miłości, Miłości miłosiernej”.

Czyżby głównym tematem fatimskiego myślenia Papieża było Boże Miłosierdzie? Zauważmy, że jego fatimski akt zawierzenia kończy się potężną inwokacją skierowaną ku Niebu: „Niech raz jeszcze objawi się w dziejach świata nieskończona moc Miłości miłosiernej! Niech powstrzyma zło! Niech przetworzy sumienia! Niech w Sercu Niepokalanym odsłoni dla wszystkich światło Nadziei!”. Poświęcenie Niepokalanemu Sercu Maryi przyniesie owoc: w świecie objawi się potęga Bożego Miłosierdzia!

Ale – raz jeszcze temat Fatimy ubogaca nasze myślenie o Bożym Miłosierdziu – owa moc przyjdzie na świat przez nasze serca. Papież wzywa, byśmy z Maryją, która najlepiej poznała moc Bożego Miłosierdzia, zbliżyli się do jego źródeł i stamtąd czerpali łaski uleczenia świata z jego grzechów. Przypomnijmy: podczas pierwszej środowej audiencji po powrocie z Fatimy w 1982 r. Jan Paweł II powiedział: „Orędzie fatimskie wzywa nas do czujności. Zaprasza nas też, abyśmy – przez akt poświęcenia – zbliżyli się na nowo do źródeł Miłosierdzia. Maryja chce, abyśmy zbliżyli się do niego: każdy z nas, każdy naród i cały świat”.

Taka jest Boża logika. Słowa, które otrzymujemy z Nieba podczas różnorakich objawień, oświetlają się nawzajem. Fatima przypomina, że Boże Miłosierdzie to podstawowy plan, jaki Bóg ma względem nas. Mówi też, że miłosierdzie ma moc przemienić świat, ale wymaga to naszej współpracy. Zaś objawienia z Łagiewnik pozwalają odkryć czcicielom Matki Bożej Fatimskiej, że spełnienie Jej próśb ma zaowocować w świecie manifestacją potęgi Miłosierdzia Bożego.

Wincenty Łaszewski