Ewangelia na poniedziałek

Jezus powiedział do swoich uczniów: „Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały. I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych ludzi od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów. Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie. Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: „Pójdźcie, błogosławieni u Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane dla was od założenia świata! Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie; byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie”. Wówczas zapytają sprawiedliwi: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? Albo spragnionym i daliśmy Ci pić? Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię, lub nagim i przyodzialiśmy Cię? Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?” A Król im odpowie: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnie uczyniliście”. Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: „Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom! Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić; byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście Mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie”. Wówczas zapytają i ci: „Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?” Wtedy odpowie im: „Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tego i Mnie nie uczyniliście”. I pójdą ci na wieczną karę, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego”.

(Mt 25, 31-46)

***

Wielki Post ma charakter chrzcielny i pokutny. Bóg daje ci kolejne 40 dni, abyś odkrył znaczenie chrztu. W sakramencie chrztu zawarta jest twoja tożsamość. Odkryj więc, kim jesteś, chrześcijaninie!

Jednym z ważnych wyzwań współczesnego chrześcijaństwa jest wyjście poza Parafie. Nie można czekać na ludzi, aż przyjdą do kościoła. Trzeba do nich wyjść.

Ponadto nie można przeżywać chrześcijaństwa wyłącznie jako rzeczywistości modlitwy w domu lub w kościele. Modlitwa zawsze będzie spontanicznie popychała do czynów.

Papież Franciszek wielokrotnie podkreśla, aby „wstać z kanapy” tzn. zostawić spokojne chrześcijańskie życie i wyjść poza sferę duchowego komfortu. Podobnie, mówiąc o Kościele, porównuje wspólnotę wierzących do „szpitala polowego”, gdzie chrześcijanie niosą pomoc zranionym i umierającym.

Najważniejszym wyrazem chrześcijańskiej tożsamości jest misja. Chrześcijanin na bazie chrztu świętego jest misjonarzem; jest jak Jezus posłany do maluczkich i ubogich, do grzeszników, do złamanych na duchu.

 

Wyjdź więc poza sferę swojego duchowego komfortu!

Poszukaj tych, w których Jezus przebywa.

Idź do miejsc, których może nigdy nie odwiedziłeś.

Te miejsca to:

ulice, gdzie znajdziesz ubogich i bezdomnych; szpitale, hospicja; domy tzw. pogodnej starości, gdzie znajdziesz samotnych, chorych, strapionych; więzienia, „poprawczaki”, ośrodki odwykowe, gdzie spotkasz złamanych nałogiem, zniszczonych grzechem; domy dziecka, gdzie przebywają dzieci spragnione miłości; to także inne podobne miejsca, gdzie według słów Jezusa znajdziesz owych ewangelicznych „najmniejszych”.

Ruszaj więc…!

Ta aktywna pokuta „wyjścia do…” będzie lepsza od powstrzymania się od zjedzenia czekolady.

 

o. Marcin Zubik CSsR