Człowiek wierny Odkupicielowi

Z o. Stanisławem Wróblem, redemptorystą, długoletnim bliskim
współpracownikiem o. Josepha Williama Tobina, rozmawia Małgorzata Bochenek

Proszę powiedzieć, jakim człowiekiem jest nowy arcybiskup?
– Jest człowiekiem bardzo bezpośrednim, skromnym, serdecznym i wyjątkowo
uczynnym, szczególnie w stosunku do swoich współbraci czy współpracowników.
Zapewne ma na to wpływ fakt, że pochodzi z wielodzietnej rodziny. Jest pierwszym
dzieckiem z trzynaściorga rodzeństwa. Tak więc ogromna odpowiedzialność za
innych i za podejmowane decyzje z pewnością miała swoje źródło w katolickim domu
rodzinnym. Charakteryzuje go zdecydowane i konsekwentne przeprowadzanie
podjętych przedsięwzięć. Jest człowiekiem głęboko miłującym Boga i ufającym Mu,
człowiekiem wiernym Najświętszemu Odkupicielowi, który na co dzień żyje
Chrystusem. Dlatego głęboko ufam, że ta wyjątkowa postawa pomoże mu w realizacji
nowych zadań.

Ksiądz arcybiskup Tobin już ma wiele zasług dla Kościoła…
– Zapewne jedną z nich jest fakt, że przez 12 lat był generałem zakonu
redemptorystów, który znajduje się w dziesiątce największych męskich zgromadzeń
zakonnych w Kościele katolickim. Sprawując w nim najwyższą władzę, dbał o ducha
świętości naszego zgromadzenia, aby jego członkowie twórczo i wiernie wypełniali
charyzmat założyciela. Z pewnością jest to ogromna zasługa i wkład w życie
Kościoła. Myślę, że przez swoją postawę bardzo wydatnie przyczynił się także do
ogromnego wkładu redemptorystów w życie Kościoła.
Był członkiem Rady ds. Relacji Pomiędzy Kongregacją ds. Instytutów Życia
Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego a Międzynarodową Unią
Przełożonych Generalnych zgromadzeń zakonnych męskich i żeńskich. Zatem miał
duży wpływ nie tylko na działalność zgromadzenia redemptorystów, ale także
innych zakonów na całym świecie. Wielokrotnie zapraszany był do uczestniczenia w
synodach biskupów, co dobitnie świadczy o jego zaangażowaniu w różnorodne sprawy
Kościoła.

Ojciec Święty Benedykt XVI mianował o. J. Tobina na stanowisko sekretarza
Kongregacji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia
Apostolskiego. Jakie wyzwania niesie ta nowa posługa?
– Wyzwań tych zapewne będzie bardzo dużo. Jestem przekonany, że przede wszystkim
zwróci szczególną uwagę na radykalność postaw zakonników i zakonnic. Wiem, że z
determinacją będzie działał i upominał się, aby postawy opowiedzenia się za
Chrystusem były w życiu zakonów jasne i klarowne, aby życie konsekrowane było
objawieniem Bożej miłości w świecie współczesnym. Zapewne sprawa dochowania
wierności własnemu charyzmatowi w zakonach będzie także priorytetowa. Czasami
bowiem istnieje pokusa podejmowania zadań, które nie są właściwymi dla danego
zakonu czy zgromadzenia. Chodzi o to, aby każdy na swoim polu był solą ziemi.
Częścią jego pracy i troski staną się z pewnością pojawiające się w
zgromadzeniach zakonnych tendencje idące w kierunku zlaicyzowania. Tak więc
przed nowo konsekrowanym biskupem ogrom zadań, wyzwań.

Dziękuję za rozmowę.