Anioł Pański z Ojcem Świętym Benedyktem XVI

Drodzy bracia i siostry!

W tę pierwszą niedzielę Wielkiego Postu spotykamy Jezusa, który po chrzcie w rzece Jordan z rąk Jana Chrzciciela (por Mk 1, 12-13), poddany jest kuszeniu na pustyni (cfr Mk 1,12-13). Opowiadanie św. Marka jest zwięzłe, pozbawione szczegółów, o których czytamy w dwóch pozostałych Ewangeliach Mateusza i Łukasza. Pustynia, o której mowa, ma różne znaczenia. Może oznaczać stan opuszczenia i samotności, „miejsce” słabości człowieka, gdzie nie ma oparcia ani zabezpieczenia, a gdzie pokusa jest jeszcze silniejsza.

 

 

Może ono wskazywać także miejsce schronienia i ratunku, jak to było w przypadku Izraela, który uszedł z niewoli egipskiej, miejsce, gdzie można w sposób szczególny doświadczyć obecności Boga. Jezus „czterdzieści dni przebywał na pustyni, kuszony przez szatana” (Mk 1,13).

Święty Leon Wielki komentuje, że „Pan chciał wziąć na siebie atak kusiciela, aby obronić nas swoją pomocą i aby pouczyć nas swoim przykładem” (Tractatus XXXIX,3 De ieiunio quadragesimae: CCL 138/A, Turnholti 1973, 214-215).

Co może nas nauczyć ten epizod?

Jak czytamy w książce „Naśladowanie Chrystusa”, „człowiek póki żyje nigdy nie jest wolny od pokusy,( …) lecz przez cierpliwość i prawdziwą pokorę stajemy się silniejsi od każdego nieprzyjaciela” (Liber I, c. XIII, Citta del Vaticano 1982, 37), przez cierpliwość i pokorę w chodzeniu każdego dnia za Panem, ucząc się budować nasze życie nie poza Nim lub tak jakby nie istniał, lecz w Nim, ponieważ On jest źródłem prawdziwego życia.

Pokusa, by usunąć Boga i samemu wprowadzać porządek w sobie i w świecie, licząc tylko na swoje umiejętności, jest zawsze obecna w ludzkiej historii.

Jezus głosi, że „Czas się wypełnił i blisko jest królestwo Boże” (Mk 1,15), mówi, że w Nim dzieje się coś nowego: Bóg zwraca się do człowieka w sposób nieoczekiwany, z niepowtarzalną, konkretną pełną miłości bliskością; Bóg wciela się i wchodzi w świat ludzi, aby wziąć na siebie grzech, aby przezwyciężyć zło i wprowadzić człowieka na nowo w świat Boga. Temu głoszeniu towarzyszy żądanie odpowiedzi na tak wielki dar. W istocie Jezus dodaje: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15). Jest to zaproszenie do wiary w Boga i do codziennej przemiany naszego życie w zgodzie z Jego wolą, do kierowania ku dobru wszystkich naszych czynów i myśli. Okres Wielkiego Postu to odpowiedni czas, aby odnowić i umocnić naszą relację z Bogiem przez codzienną modlitwę, akty pokutne, dzieła miłości braterskiej.

Prośmy żarliwie Maryję, aby towarzyszyła nam w naszej wielkopostnej drodze swoją opieką i pomagała nam odcisnąć w naszych sercach i w naszym życiu słowa Jezusa Chrystusa, abyśmy nawrócili się do Niego. Powierzam także waszej modlitwie tydzień Ćwiczeń Duchowych/ rekolekcji/, które zacznę tego wieczoru z moimi współpracownikami z Kurii Rzymskiej.

 

po polsku

Słowo serdecznego pozdrowienia kieruję do wszystkich Polaków. "Bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!" (Mk 1,15). Tymi słowami, Chrystus wzywa nas dzisiaj do pokuty i przemiany życia. Bądźmy dla świata ewangelicznym zaczynem prawdy przez gesty miłosierdzia, przebaczenia i pojednania. Życzę wszystkim obfitych owoców duchowych Wielkiego Postu i z serca błogosławię.

po francusku

W tę pierwszą niedzielę Wielkiego Postu z radością witam Was, drodzy bracia i siostry mówiący językiem francuskim. Wielki Post jest wymagający, ponieważ zachęca nas do powrotu do Boga. Jezus po chrzcie, na początku swojej misji, jest prowadzony na pustynię. Wraz z nim przeżyjmy ten czas pustyni i samotności. Odrzućmy wszystko, co może oddalić nas od Boga i wykorzystajmy ten czas Wielkiego Postu, aby do Niego powrócić. Odważnie podejmijmy drogę modlitwy. Odkryjmy znaczenie naszej relacji do Boga i „troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków” (Hbr 10, 24). Niech Maryja Panna pomoże nam realizować w pełni wolę naszego Boga!
Dobrego przeżycia Wielkiego Postu dla wszystkich!

 

po niemiecku

W dzisiejszą pierwszą niedzielę Wielkiego Postu serdecznie witam wszystkich
pielgrzymów niemieckojęzycznych. Wielkopostny czas pokuty jest dla nas zaproszeniem do modlitwy i nawrócenia, byśmy przez to
osiągnęli głębsze poznanie Jezusa Chrystusa. Czas ten chce nam pomóc w głębszym życiu wiarą oraz w intensywniejszym praktykowaniu miłości bliźniego. Ku temu kieruje nas również myśl z Listu do Hebrajczyków, którą wybrałem jako orędzie na Wielki Post: „Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków”.
(Hbr 10:24) Wspólnie z Panem podejmijmy tę czterdziestodniową drogę. On prowadzi nas po bezpiecznych ścieżkach.

Tłumaczenie: Radio Maryja