Anioł Pański z Ojcem Świętym Benedyktem XVI

Drodzy Bracia i Siostry!

Dzisiejszą liturgię rozpoczyna List Św. Pawła do Filipian, czyli do członków wspólnoty, którą sam Apostoł założył w mieście w Filipii, ważnej rzymskiej kolonii w Macedonii, w północnej części dzisiejszej Grecji. Paweł
dotarł do Filipii podczas swojej drugiej podróży misyjnej, prowadzącej przez wybrzeże starożytnej Anatolii i poprzez Morze Egejskie. Wówczas po raz pierwszy Ewangelia dotarła do Europy. Jesteśmy około 50 roku, a więc prawie dwadzieścia lat po śmierci i Zmartwychwstaniu Jezusa. Co więcej w Liście do Filipian zawarty został
hymn do Jezusa, który już przedstawia kompletną syntezę jego misterium: wcielenia,
kenozy, czyli pokory aż do śmierci krzyżowej i chwały. To samo misterium stało się całością życia Apostoła Pawła, który pisze ten list,
będąc w więzieniu i oczekując na ogłoszenie wyroku życia lub śmierci. On też potwierdza: dla mnie bowiem żyć to Chrystus -a umrzeć to zysk. (Fil 1,21). To nowy sens życia, ludzkiej egzystencji, która opiera się na zjednoczeniu z żywym Chrystusem, nie tylko z postacią historyczną, mistrzem mądrości, przywódcą religijnym, ale przede wszystkim z człowiekiem, w którym osobowo zamieszkał Bóg. Jego śmierć
i zmartwychwstanie jest Dobrą Nowiną, która wychodząc
z Jerozolimy jest przeznaczona do tego by dotrzeć do wszystkich ludzi i narodów, ma przemienić od wewnątrz wszystkie kultury, otwierając je na fundamentalną prawdę: Bóg jest Miłością, stał się człowiekiem w Jezusie, a swoją ofiarą wyzwolił ludzkość od niewoli zła, ofiarując jej nadzieję, pełną
niezawodnej ufności.

Św. Paweł był człowiekiem, który sumował w sobie trzy światy: ten hebrajski, ten grecki i rzymski. I nie przypadkiem Bóg powierzył mu misję niesienia Ewangelii do Azji Mniejszej, do Grecji i potem Rzymu, -budując most, poprzez który Chrześcijaństwo dotarłoby na każdy kraniec Ziemi. Dziś żyjemy w epoce nowej ewangelizacji. Szerokie
horyzonty otwierają się na ewangeliczne przesłanie, podczas gdy regiony o starożytnej tradycji chrześcijańskiej są powołane do odkrycia piękna wiary. Bohaterami tej misji są
mężczyźni i kobiety, którzy tak jak Św. Paweł mogą powiedzieć: "dla mnie żyć- to Chrystus”. To osoby, rodziny, wspólnoty, które akceptują pracę w winnicy Pana według obrazu ewangelicznego jaki przedstawiają nam czytania dzisiejszej niedzieli (cfr Mt 20,1-16). Pokorni i hojni robotnicy,
którzy nie proszą o inne zadośćuczynienie ponad to by uczestniczyć w misji Jezusa i Kościoła.
"Jeśli bowiem żyć w ciele- pisze jeszcze Św. Paweł-to dla mnie owocna praca- cóż mam wybrać? Nie umiem powiedzieć. (Fil 1,22): czy pełne zjednoczenie z Chrystusem z dala od śmierci czy służbę jego
mistycznemu ciału na tej ziemi.

Drodzy Przyjaciele, Ewangelia zmieniła świat i nadal go zmienia, tak jak rzeka, która nawadnia pole. W modlitwie zwróćmy się do Dziewicy
Maryi, aby w całym Kościele dojrzewały powołania kapłańskie, zakonne i świeckie do służby nowej ewangelizacji.

po polsku

Serdeczne pozdrowienie kieruję do Polaków. Dziś liturgia przypomina nam, że wszyscy jesteśmy powołani do pracy w winnicy Pana. On dał nam różne charyzmaty, różne określił zadania i różny czas wyznaczył na ich spełnienie. Jeśli jednak podejmujemy dzieło naszego życia z całym oddaniem, ta sama czeka nas nagroda: radość z wiecznego udziału w dobroci Pana. Niech Bóg wam błogosławi!

 

Tłumaczenie: Radio Maryja