Anioł Pański z Ojcem Świętym Benedyktem XVI

Rok liturgiczny jest wielką wędrówką wiary, jaką podejmuje Kościół i na której zawsze poprzedza go Maryja, Matka Dziewica. W tym roku w czasie niedziel okresu zwykłego ta wędrówka wyznaczona jest fragmentem z Ewangelii św. Łukasza, jaka dzisiaj nam towarzyszy „na równinie” (Łk 6,17), gdzie Jezus zatrzymuje się z Dwunastoma i gdzie gromadzi się tłum pozostałych uczniów i osób przybyłych ze wszystkich stron, aby Go słuchać. W takiej oto oprawie umieszczone jest ogłoszenie „błogosławieństw” (Łk 6,20-26; por. Mt 5,1-12). Jezus podniósłszy oczy na swoich uczniów mówi: „Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, … Błogosławieni jesteście wy, którzy teraz głodujecie. Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie… Błogosławieni jesteście, gdy z mego powodu „podadzą w pogardę wasze imię jako niecne”.
Dlaczego ogłasza ich błogosławionymi? Ponieważ sprawiedliwość Boża to sprawia, że są oni nasyceni, uradowani, wolni od wszelkiego fałszywego oskarżenia, -jednym słowem- są błogosławionymi, dlatego że od zaraz Chrystus przyjmuje ich do swego Królestwa. Błogosławieństwa opierają się na fakcie, że istnieje Boża sprawiedliwość, która podnosi tego, kto niesłusznie został upokorzony, a uniża tego, kto się wywyższa (zob. Łk 14,11). Rzeczywiście ewangelista Łukasz po czterech „Błogosławieni jesteście…”, dołącza cztery napomnienia: „biada wam, bogaczom, biada wam, którzy teraz jesteście syci, biada wam, którzy się teraz śmiejecie”, „Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą”, ponieważ, jak mówi Jezus, sprawy się odwrócą, ostatni staną się pierwszymi, a pierwsi ostatnimi (por. Łk 13,30).
Ta sprawiedliwość i to błogosławieństwo realizują się w „Królestwie niebieskim” albo w „Królestwie Bożym”, które będzie mieć swoje spełnienie na końcu czasów, ale które już teraz obecne jest w historii. Tam, gdzie ubodzy są pocieszeni i dopuszczeni do uczty życia, tam już teraz objawia się sprawiedliwość Boża. To jest zadanie, dla którego powołani zostali uczniowie Pana, także w dzisiejszym społeczeństwie. Myślę o rzeczywistości Ośrodka Caritas przy Dworcu Termini w Rzymie, które odwiedziłem dzisiaj rano: z serca udzielam mojego wsparcia tym, którzy działają w tak dobroczynnej instytucji, i tym, którzy w różnych częściach świata angażują się bezinteresownie w podobnych dziełach sprawiedliwości i miłości.
Tematowi sprawiedliwości poświęciłem w tym roku Orędzie na Wielki Post, który rozpocznie się w najbliższą środę, nazywaną Środą Popielcową. Dziś pragnę przekazać je wszystkim, zapraszając do czytania go i rozmyślania nad nim. Ewangelia Chrystusa odpowiada pozytywnie na ludzkie pragnienie sprawiedliwości, jednak w sposób nieoczekiwany i zadziwiający. Nie proponuje On rewolucji typu społecznego i politycznego, ale rewolucję miłości, którą już zrealizował poprzez swój Krzyż i swoje Zmartwychwstanie. Na nich opierają się błogosławieństwa wyznaczające nowe horyzonty sprawiedliwości, zainaugurowane przez Paschę, dzięki której możemy stać się sprawiedliwi i budować lepszy świat .
Drodzy przyjaciele, zwróćmy się teraz do Dziewicy Maryi. Wszystkie pokolenia nazywają Ją błogosławioną, ponieważ uwierzyła w Dobrą Nowinę, którą Pan jej zapowiedział (Por Łk 1,45.48). Pozwólmy, aby Ona nas prowadziła po drogach Wielkiego Postu, abyśmy zostali uwolnieni od iluzji samowystarczalności, uznali, że potrzebujemy Boga i Jego miłosierdzia i w ten sposób weszli do Jego Królestwa sprawiedliwości, miłości i pokoju.

Po polsku:
Pozdrawiam serdecznie wszystkich Polaków. Dzisiejsza niedziela to także święto patronów Europy, świętych: Cyryla i Metodego. Wartości, które krzewili na naszym kontynencie – znak Krzyża, Ewangelia Chrystusa i życie według niej, niech pozostaną trwałym fundamentem duchowej mocy narodów i jedności Europy. Są to wartości ważne także dla nas współczesnych. Prośmy, by święci apostołowie Słowian przewodzili nam nadal na drogach wiary. Życzę wszystkim dobrej niedzieli.