Anioł Pański z Ojcem Świętym Franciszkiem

Drodzy bracia i siostry, dzień dobry!

Dziś obchodzimy trzecią niedzielę Adwentu, którą charakteryzuje zaproszenie św. Pawła: „Radujcie się zawsze w Panu; powtarzam, radujcie się, Pan jest blisko!” (Flp 4,4-5). Nie jest to radość powierzchowna lub czysto emocjonalna, ani radość przyziemna, czy wypływająca z konsumpcjonizmu, ale jest to prawdziwa radość i to do odkrycia jej smaku jesteśmy wezwani. Jest to radość, która dotyka głębi naszej istoty, podczas gdy oczekujemy na Tego, który już przyszedł, aby przynieść światu zbawienie, obiecanego Mesjasza, który narodził się w Betlejem z Maryi Dziewicy. Liturgia Słowa podaje odpowiedni kontekst, aby zrozumieć tę radość i nią żyć. Izajasz mówi o pustyni, jałowej ziemi, stepie (por. 35.1). Prorok ma przed sobą osłabłe ręce, omdlałe kolana, zagubione serca, ślepych, głuchych i niemych (por ww. 3-6). Jest to obraz sytuacji opuszczenia, bezlitosny los, gdy jest się bez Boga.
Ale w końcu jest głoszone zbawienie: „Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg… On sam przychodzi, by was zbawić”. (Iz 35,4). I nagle wszystko się zmienia: pustynia kwitnie, pocieszenie i radość przenikają serca (por w. 5-6.). Te znaki zapowiedziane przez Izajasza objawiające już obecne zbawienie, wypełniają się w Jezusie. On sam to potwierdza odpowiadając posłańcom wysłanym przez Jana Chrzciciela. „Ślepi odzyskują wzrok odzyskują, chromi chodzą, trędowaci doznają oczyszczenia, głusi słyszą, umarli zmartwychwstają”(Mt 11,5). Nie są to słowa, są to fakty, które pokazują, że zbawienie przyniesione przez Jezusa obejmuje całą istotę ludzką i ją regeneruje. Bóg wszedł w historię, aby uwolnić nas z niewoli grzechu. Rozbił swój namiot pośród nas, aby dzielić nasze życie, leczyć nasze choroby, opatrywać nasze rany i dać nam nowe życie. Radość jest owocem tego zbawczego działania i miłości Boga.

Poprzez uczucie radości, które wypełnia dzisiejszą liturgię, jesteśmy wezwani do zaangażowania się w przyjście Pana jako Zbawiciela do naszego życia. To On pokazuje nam drogę wierności, cierpliwości i wytrwałości, aby gdy przyjdzie powtórnie, nasza radość była pełna. Boże Narodzenie jest blisko, a znaki Jego przyjścia są widoczne na naszych ulicach, w naszych domach, również tutaj, na Placu została umieszczona szopka, a obok choinka. Te zewnętrzne znaki zapraszają nas do przyjęcia Pana, który zawsze przychodzi i puka do naszych drzwi. Zapraszają nas, byśmy rozpoznali Jego kroki u braci, którzy przechodzą obok nas, zwłaszcza słabych i potrzebujących.

Dziś jesteśmy zaproszeni, aby radować się z rychłego przyjścia naszego Zbawiciela i wezwani do dzielenia się tą radością z innymi, dając pocieszenie i nadzieję ubogim, chorym, osobom samotnym i nieszczęśliwym. Niech Maryja Panna, „służebnica Pańska”, pomaga nam słuchać głosu Boga w modlitwie i służyć Mu ze współczuciem w braciach, abyśmy przygotowali się na Bożonarodzeniowe spotkanie, przygotowując nasze serca na przyjęcie Jezusa.

po modlitwie Anioł Pański

Drodzy Bracia i Siostry!

Każdego dnia, szczególnie przez modlitwę, jestem blisko mieszkańców Aleppo. Nie wolno nam zapominać, że Aleppo jest miastem, gdzie są ludzie: rodziny, dzieci, osoby starsze, osoby chore … Niestety przyzwyczailiśmy się już do wojny, zniszczenia, ale nie możemy zapominać, że Syria jest krajem o bogatej historii kultury i wiary. Nie możemy zaakceptować tego, że jest ono niszczone przez wojnę, która jest nagromadzeniem niesprawiedliwości i fałszu. Apeluję, aby wszyscy zaangażowali się, by dokonano wyboru cywilizacji, by wybrano „nie” dla  zniszczenia, a „tak” dla pokoju, „tak” dla mieszkańców Aleppo i Syrii.

Dziś w Wientian, w Laosie, beatyfikowani zostają Mario Borzaga, kapłan Misjonarzy Oblatów, Paulo Thoj Xyooj, świecki katecheta i czternastu jego towarzyszy zabitych z powodu nienawiści do wiary. Niech ich heroiczna wierność Chrystusowi będzie zachętą i przykładem dla misjonarzy, zwłaszcza katechetów, którzy na ziemiach misyjnych wykonują ważną i niezastąpioną pracę apostolską, za którą cały Kościół jest im wdzięczny.

Serdecznie pozdrawiam was wszystkich, drodzy pielgrzymi z różnych krajów. Dziś pierwsze pozdrowienie zarezerwowane jest dla dzieci i młodzieży z Rzymu, którzy przybyli na tradycyjne błogosławieństwo „Dzieciątka”, organizowane przez oratoria parafialne i rzymskie szkoły katolickie. Drogie dzieci, kiedy się modlicie przed waszą szopką razem z waszymi rodzicami, poproście Dzieciątko Jezus, aby pomogło nam wszystkim kochać Boga i bliźniego. I pamiętajcie pomodlić się za mnie, tak jak ja o was pamiętam.
Pozdrawiam profesorów Katolickiego Uniwersytetu z Sydney, chór z Mosteiro de Grijó w Portugalii, wiernych z Barbianello i Campobasso.

Życzę wszystkim dobrej niedzieli. I nie zapomnijcie o modlitwie za mnie. Smacznego obiadu i do widzenia!

Tłumaczenie: Radio Maryja