Procesja eucharystyczna na Lateranie

O godzinie 19.00 w Bazylice św. Jana na Lateranie przejdzie procesja eucharystyczna, w której uczestniczyć będzie papież Franciszek. Zaraz po niej Ojciec Święty sprawować będzie Mszę św. Uroczystości transmitować będzie TV Trwam i Radio Maryja.

Kilkanaście tysięcy wiernych wzięło dziś udział w procesji eucharystycznej w Warszawie. Procesja przeszła przed ołtarzami ustawionymi na Krakowskim Przedmieściu i na pl. Piłsudskiego.

Dziś w uroczystość Bożego Ciała, procesja eucharystyczna wyruszy także z Bazyliki św. Jana na Lateranie do Bazyliki Santa Maria Maggiore. Następnie rozpocznie się Msza Święta.

Przypomnijmy, dziś mamy obowiązek uczestnictwa w Eucharystii. Obowiązkowi temu nie czyni zadość ten, kto uczestniczy jedynie w procesji eucharystycznej. Ks. prof. Jacek Nowak, liturgista, wskazuje, że dzisiejsza uroczystość, została scalona po ostatniej reformie z 1969 roku. Wcześniej obchodzono uroczystość Bożego Ciała i 1 lipca – Uroczystość Krwi Pańskiej.

Stąd też obchodzimy Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej. Tego dnia szczególnie warto wsłuchać się w modlitwy eucharystyczne – zachęca ks. prof. Jacek Nowak.

– Przy dzisiejszym święcie koncentrujemy się na obecności Chrystusa w Eucharystii. Warto wsłuchać się w modlitwy mszalne, które ukazują jak gdyby trójczasowość samej Eucharystii. W Eucharystii mamy zawartą pamiątkę czyli mękę, śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa. Druga modlitwa – po ofiarowaniu tzw. modlitwa nad darami – ukazuje nam aktualizację, że Chrystus jest obecny dzisiaj pośród nas w Eucharystii. Trzecia modlitwa odmawiana po Komunii św. pokazuje nam, że Eucharystia jest dla nas zadatkiem tej uczty paschalnej w niebie, w której kiedyś będziemy uczestniczyli – powiedział ks. prof. Jacek Nowak.

Procesja Bożego Ciała, jest formą manifestacji wiary – otwarciem się na Chrystusa i wyjście z nim na ulice miast i wsi – dodaje ks. prof. Jacek Nowak.

– Początki procesji Bożego Ciała sięgają XIII wieku – wtedy, kiedy w Kościele były herezje, dotyczące Eucharystii; gdy kwestionowano obecność Chrystusa w Eucharystii. Wtedy  powstało na to antidotum – święto Bożego Ciała oraz procesja Bożego Ciała; po to, żeby wyjść na zewnątrz, poza mury kościoła i zamanifestować swoją wiarę – wiarę w obecność Chrystusa w Eucharystii – akcentuje ks. prof. Jacek Nowak.

RIRM

***

 

Pamiątkę ustanowienia Najświętszego Sakramentu Kościół obchodzi w Wielki Czwartek. Jednak wówczas Chrystus rozpoczyna swoją mękę. Dlatego od XIII wieku Kościół obchodzi osobną uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (zwaną potocznie Bożym Ciałem), aby za ten dar niezwykły Chrystusowi w odpowiednio uroczysty sposób podziękować.

Inicjatorką ustanowienia tego święta była św. Julianna z Cornillon (1192-1258). Kiedy była przeoryszą klasztoru augustianek w Mont Cornillon w pobliżu Liege, w roku 1245 została zaszczycona objawieniami, w których Chrystus żądał ustanowienia osobnego święta ku czci Najświętszej Eucharystii. Pan Jezus wyznaczył sobie nawet dzień uroczystości Bożego Ciała – czwartek po niedzieli Świętej Trójcy.

Biskup Liege, Robert, po naradzie ze swoją kapitułą i po pilnym zbadaniu objawień, postanowił wypełnić życzenie Pana Jezusa. W roku 1246 odbyła się pierwsza procesja eucharystyczna.
Jednak w tym samym roku biskup Robert zmarł. Wyższe duchowieństwo miasta za namową teologów uznało krok zmarłego ordynariusza za przedwczesny, a wprowadzenie święta pod taką nazwą za wysoce niewłaściwe. Co więcej, omalże nie oskarżono św. Julianny o herezję. Karnie została przeniesiona z klasztoru w Mont Cornillon na prowincję (1247). Po interwencji archidiakona katedry w Liege, Jakuba, kardynał Hugo zlecił ponowne zbadanie sprawy i zatwierdził święto. W roku 1251 po raz drugi archidiakon Jakub poprowadził ulicami Liege procesję eucharystyczną. Pan Jezus hojnie wynagrodził za to gorliwego kapłana. Ten syn szewca z Troyes (Szampania) został wkrótce biskupem w Verdun, patriarchą Jerozolimy i ostatecznie papieżem (1261-1264). Panował jako Urban IV. On to w roku 1264 wprowadził w Rzymie uroczystość Bożego Ciała.

Impulsem bezpośrednim do ustanowienia święta miał być cud, jaki wydarzył się w Bolsena. Kiedy kapłan tam odprawiał Mszę świętą, po Przeistoczeniu kielich trącony ręką przechylił się tak nieszczęśliwie, że wylało się kilkanaście czy kilkadziesiąt kropel krwi Chrystusa na korporał. Przerażony kapłan ujrzał, że postacie wina zmieniły się w postacie krwi. Zawiadomiony o tym cudzie papież, który przebywał wówczas w pobliskim mieście Orvieto, zabrał ten święty korporał. Do dnia obecnego znajduje się on w bogatym relikwiarzu w katedrze Orvieto. Dotąd widać na nim plamy. W czasie procesji Bożego Ciała obnosi się ten korporał zamiast monstrancji. Korzystając, że na dworze papieskim w Orvieto był wówczas św. Tomasz z Akwinu, papież Urban IV polecił mu opracowanie tekstów liturgicznych Mszy świętej i Oficjum. Wielki doktor Kościoła uczynił to po mistrzowsku. Tekstów tych używa się do dziś. Najbardziej znany i często śpiewany jest hymn Pange lingua (Sław, języku…), a zwłaszcza jego dwie ostatnie zwrotki (Przed tak wielkim Sakramentem). Podobnie ostatnie zwrotki hymnu Verbum supernum śpiewane są przy wystawianiu Najświętszego Sakramentu (O zbawcza Hostio). Natomiast fragment hymnu Sacris solemniis stał się samodzielną pieśnią (Panis angelicus) wykonywaną przez najsłynniejszych śpiewaków operowych.
Papież Klemens V odnowił święto (1314), które po śmierci Urbana zaczęło zanikać. Papież Jan XXII (+ 1334) zatwierdził je dla całego Kościoła. Od czasu papieża Urbana VI uroczystość Bożego Ciała należy do głównych świąt w roku liturgicznym Kościoła (1389). Pierwsza wzmianka o procesji w to święto pochodzi z Kolonii z roku 1277. Od wieku XIV spotykamy się z nią w Niemczech, Anglii, Francji, Hiszpanii i w Mediolanie. Od wieku XV przyjął się w Niemczech zwyczaj procesji do czterech ołtarzy. Msze święte przy wystawionym Najświętszym Sakramencie wprowadzono w wieku XV (obecnie wystawia się Najświętszy Sakrament tylko poza Mszą św.).

Do roku 1955 obowiązywała oktawa Bożego Ciała. Na prośbę Episkopatu Polski w Polsce został zachowany zwyczaj obchodzenia oktawy, choć nie ma ona już charakteru liturgicznego.

Po raz pierwszy z procesją Bożego Ciała na terenie Polski spotykamy się już w XIV wieku w Płocku i we Wrocławiu. Od wieku XVI wprowadzono z Niemiec zwyczaj śpiewania czterech Ewangelii przy czterech ołtarzach. Istnieje on do dnia dzisiejszego. Od dawna przyjął się zwyczaj, kultywowany do dzisiaj, że lud przynosi do kościoła wianki ziół, które kapłan poświęca w dniu oktawy, po czym lud zabiera je do domu. Zawiesza się je na ścianie, by chroniły od choroby lub poszczególne gałązki umieszcza na polach, by lepiej rosły plony i by Bóg zachował je od robactwa i nieurodzaju. W niektórych stronach drzewka i gałęzie, którymi był przystrojony kościół i ołtarze w czasie procesji Bożego Ciała, po oktawie zabierano na pola i tam je zatykano. Ich część palono, aby dym odstraszał chmury, niosące grad i pioruny.

brewiarz.pl

drukuj
Tagi:

Drogi Czytelniku naszego portalu,
każdego dnia – specjalnie dla Ciebie – publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła i naszej Ojczyzny. Odważnie stajemy w obronie naszej wiary i nauki Kościoła. Jednak bez Twojej pomocy kontynuacja naszej misji będzie coraz trudniejsza. Dlatego prosimy Cię o pomoc.
Od pewnego czasu istnieje możliwość przekazywania online darów serca na Radio Maryja i Tv Trwam – za pomocą kart kredytowych, debetowych i innych elektronicznych form płatniczych. Prosimy o Twoje wsparcie
Redakcja portalu radiomaryja.pl