Profesor Julian Sokołowski – odkrywca polskiej geotermii

Profesor Julian Sokołowski – jeden z najwybitniejszych geologów w skali światowej, odkrywca złóż gazu na Niżu Polskim i innych bogactw narodowych, jako pierwszy dostrzegł, że Polska zrządzeniem Bożej Opatrzności leży aż w 80 proc. na pokładach wód geotermalnych, które mogą stanowić podstawę samowystarczalności energetycznej kraju i jego rozwoju. Patriotyczna wizja energetycznego uniezależnienia się Polski, przedstawiona m.in. w książce „Polska XXI wieku” (Warszawa 2005 r., II wydanie Warszawa 2008 r.), jest nadal nie do przyjęcia dla kolejnych rządzących, ulegających potężnemu lobby gazowo-naftowemu i atomowemu. Jest dla nich największym zagrożeniem. Ksiądz arcybiskup prof. Kazimierz Majdański w słowie wstępnym do tej książki – nowoczesnego programu społecznego i gospodarczego Polski, podkreślił szczególną rolę rozwoju geotermii dla ocalenia naszego bytu narodowego i polskich rodzin.

Julian Sokołowski urodził się 23 stycznia 1932 r. w Nadolanach, zmarł 26 listopada 2004 r. w Krakowie. Ukończył studia w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, uzyskując w 1955 r. dyplom magistra inżyniera geologii. Za wybitny wkład w rozwój geologii, na wniosek Państwowego Instytutu Geologicznego w Warszawie, w 1980 r. otrzymał tytuł profesora nauk przyrodniczych. Dyscypliny naukowe uprawiane przez prof. Sokołowskiego to: geologia naftowa, geosynoptyka (był jej twórcą w skali światowej i autorem fundamentalnych prac z tego zakresu) oraz geotermia, której był odkrywcą dla rozwoju Polski.

Do najważniejszych osiągnięć naukowych profesora Juliana Sokołowskiego należą:

a) w latach 1955-1966, pracując w przedsiębiorstwach polskiego przemysłu naftowego, dokonał: opisu rdzeni wiertniczych z blisko tysiąca otworów geologicznych i poszukiwawczych, prowadzonych przez profesora w Karpatach i na Niżu Polskim; odkrycia i opisu struktury geologiczno-morfologicznej Polski, wpływającej na rozmieszczenie złóż ropy naftowej, gazu i zasobów geotermalnych; pierwszego w literaturze opisu wgłębnej budowy geologicznej Polski i wydzielenia regionalnych jednostek geologiczno-poszukiwawczych; pierwszej w Polsce oceny perspektyw złożowych poszczególnych jednostek geologiczno-poszukiwawczych, czym przyczynił się do odkrycia złóż gazu ziemnego, ropy naftowej, soli kuchennej i węgla brunatnego – za co otrzymał najwyższe nagrody i odznaczenia państwowe; opracowania pierwszych w Polsce map geologiczno-strukturalnych, stwarzając podstawę do określenia kierunków dalszych poszukiwań kopalin płynnych, oraz wizji rozwoju przemysłu geotermiczno-gazo-naftowego Polski.

b) w latach 1966-1986 w Państwowym Instytucie Geologicznym w Warszawie i Krakowie opracował pierwsze w kraju atlasy geostrukturalno-naftowo-gazowe oraz atlasy geosynoptyczne Polski; opracował zasady interpolacji komputerowej zdjęć satelitarnych dla potrzeb geologii naftowej, gazowej, geodynamiki, geosynoptyki i geotermii; utworzył i opisał nową w świecie dziedzinę wiedzy nazwaną geosynoptyką, pozwalającą na efektywniejsze prognozowanie przebiegu procesów geologicznych i poszukiwania złóż ropy, gazu i wód geotermalnych;

c) w latach 1986-2004 roku, pracując w Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, dokonał: pierwszej w Polsce oceny zasobów energii geotermicznej złóż do głębokości 3000 m, 5000 m i 7000 m; zaprojektował i zbudował pierwszy w Polsce zakład geotermalny w Bańskiej – Białym Dunajcu oraz stworzył projekty nowych zakładów geotermalnych w Szczecinie, Żyrardowie, Skierniewicach, Mszczonowie, Warszawie i przeszło 300 innych miast w Polsce; dokonał wspólnie z zespołem krakowskim pracowników naukowych PAN, AGH i Politechniki oceny zasobów energii geotermalnej dla blisko 500 gmin w Polsce oraz przedstawił koncepcję, nową wizję i strategię rozwoju Polski w XXI wieku jako narodowy program rozwoju społecznego i gospodarczego zwanego „Polska 10 x E”, z wykorzystaniem geotermii w gminach, powiatach, województwach w całej Polsce.

Profesor był inicjatorem rozwoju powszechnych zastosowań energii geotermalnych w dużych obiektach sakralnych i sanktuariach (Częstochowa, Licheń, Łagiewniki, Wilanów, Piekary Śląskie, Kalwaria Zebrzydowska, Gniezno, Kalisz, Święta Lipka, Szczecin, Gliwice, Gdańsk).

Szczególnym wyróżnieniem dla profesora Sokołowskiego był udział w pielgrzymce naukowców Krakowa do Rzymu i Watykanu 8 czerwca 1995 roku, podczas której Papież Jan Paweł II udzielił swego apostolskiego błogosławieństwa rozwojowi energetyki z zasobów naturalnych Polski, a w szczególności geotermii.