Msza św. wynagradzająca i adoracja relikwii Krzyża świętego
29 XI w piątek o godz. 19.30 w warszawskim kościele redemptorystów pw. św. Klemensa Hofbauera, ul. Karolkowa 49 sprawowana będzie Msza św., ofiarowana w intencji wynagradzającej za wszelkie profanacje Krzyża świętego w naszej Ojczyźnie. Podczas liturgii Mszy św., sprawowanej w rycie trydenckim, Słowo Boże wygłosi o. Gabriel Bartoszewski OFM Cap. Po Mszy świętej, przed relikwiami świętego Krzyża, odmówiona zostanie koronka do Miłosierdzia Bożego oraz śpiewane będą przebłagalne suplikacje. Po modlitwie uczestnicy tego nabożeństwa, będą mogli adorować i ucałować relikwie świętego Krzyża.
W kończącym się Roku Wiary i w ostatnich dniach roku kościelnego, pragniemy tą szczególną formą modlitwy wynagradzać za wszelkie grzechy a w szczególności za profanację w naszej Ojczyźnie krzyża świętego. Od chwili odkupieńczej na krzyżu Jezusowej śmierci, krzyż staje się znakiem umiłowania człowieka przez Boga aż do końca. W ten krzyż wpisują się dzieje naszego narodu. W znaku krzyża odkrywamy drogę do Boga również i w naszej współczesności.
Wszyscy zatem, którzy w jakikolwiek sposób to znaczenie krzyża wykrzywiają, deformują lub zaciemniają używając do tego nawet sztuki, współczesnej sztuki, są powodem naszego bólu, smutku i rozgoryczenia. Będąc sami grzesznymi pragniemy miłosiernego, ukrzyżowanego i zmartwychwstałego
Chrystusa przepraszać, że człowiek nadal może, potrafi i chce mówić Bogu nie! Takiej rzeczywistości nie rozumiemy, nie akceptujemy i nie chcemy u siebie w domu, w naszej Ojczyźnie, w naszych rodzinach.
Dlatego poruszeni tak licznymi reakcjami duchownych i świeckich na profanację Ukrzyżowanej Miłości, przed relikwiami Krzyża świętego chcemy klękać, przepraszać i prosić o nawrócenie nas samych ale i naszych braci i sióstr obdarzonych talentami tworzenia, aby nas swoim artyzmem nie załamywali powołując się na tzw. wyższą sztukę, a raczej podtrzymywali i umacniali w drodze do Boga, źródła wszelkiego piękna i w zdrowych relacjach między nami.
Tym nabożeństwem chcemy prosić Boga aby nie odwracał od nas i naszej Ojczyzny jak również całego świata swojego Miłosierdzia. Bez Boga, Chrystusa, Jego przykazań i Krzyża człowiek niszczy siebie, bliźniego, rodzinę a społeczeństwo i Ojczyzna są chore, chorobą wiodącą do śmierci. Naszym lekarstwem jest mocne trwanie przy ukrzyżowanym i zmartwychwstałym Chrystusie.
Niech zatem ta modlitwa, miłą będzie ofiarą, składaną wszechmogącemu Bogu na Jego chwałę a wszystkich zatroskanych o człowieka, Kościół i cały naród przyniesie umocnienie i duchowy pożytek.
W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie,
W krzyżu miłości nauka,
Kto Ciebie, Boże raz pojąć może,
Ten nic nie pragnie, ni szuka.
W krzyżu osłoda, w krzyżu ochłoda
Dla duszy smutkiem zmroczonej.
Kto krzyż odgadnie, ten nie upadnie
W boleści sercu zadanej.
Kiedy cierpienie, kiedy zwątpienie
Serce ci na wskroś przepali,
Gdy grom się zbliża, pośpiesz do krzyża
On ciebie wesprze, ocali.
Gdy cię skrzywdzono albo zraniono
Lub serce czyjeś zawiodło:
O, nie rozpaczaj, módl się, przebaczaj,
Krzyż niech ci stanie za godło.
O. Krzysztof Stępowski CSsR