Homilia ks. bp. Ignacego Deca wygłoszona w uroczystości Objawienia Pańskiego

Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi

Świdnica, 6 stycznia 2018 r.

Homilia ks. bp. Ignacego Deca wygłoszona w katedrze świdnickiej podczas uroczystości Objawienia Pańskiego

Wstęp

Odwieczny Syn Boży, który stał się człowiekiem, rodząc się w Betlejem z Maryi Dziewicy, objawiał się światu jakby w dwóch etapach: najpierw podczas swego narodzenia, a potem, po trzydziestu latach życia ukrytego w Nazarecie – podczas swojej trzyletniej publicznej działalności, która zakończyła się Jego śmiercią krzyżową, zmartwychwstaniem i odejściem do nieba.  To pierwsze, początkowe objawienie się po narodzeniu w Betlejem miało trzy krótkie etapy. Podczas nocy betlejemskiej Jezus objawił się wezwanym przez anioła pasterzom; następnie objawił sie przybyłym ze Wschodu za przewodem gwiazdy – Mędrcom i czterdziestego dnia po narodzeniu, podczas ofiarowania w świątyni, objawił się starcowi Symeonowi i prorokini Annie. W dzisiejszą uroczystość pochylamy się nad objawieniem się Jezusa Mędrcom ze Wschodu. Zastanówmy się co ono oznaczało dla Mędrów i co oznacza dla nas, czyli jakie to wydarzenie ma przesłanie dla nas,  żyjących na początku XXI wieku po narodzinach Jezusa Chrystusa.

1. Jezus objawia się przedstawicielom pogan – narodów świata

Głównym przesłaniem dzisiejszej uroczystości jest to, że Chrystus objawił się nie tylko izraelskim pasterzom, ale przedstawicielom różnych narodów, języków, ras i klas społecznych. Jego posłannictwo wykracza więc poza ramy narodu wybranego, jest uniwersalne.  Oznacza to, że Jezus Chrystus jest jedynym i powszechnym Odkupicielem świata.  Przyszedł na świat dla wszystkich narodów, przyniósł Ewangelię dla całej ludzkości i za wszystkich ludzi oddał życie, ofiarując wszystkim zbawienie, czyli życie wieczne. Ten uniwersalizm posłannictwa Jezusa podkreśliła pierwotna tradycja chrześcijańska, utrwalona w ikonografii przedstawiając trzech Mędrców jako przedstawicieli trzech ras: rasy białej, żółtej i czarnej, a także w tym, że przedstawiała trzech Króli w różnym wieku: młodzieńczym, dorosłym i starczym.

2. Przesłanie Trzech mędrców dla współczesnej ludzkości

Trzej Mędrcy ze Wschodu przekazują nam kilka wskazań dla nas. Wymieńmy te najważniejsze:

a) Wytrwałość w poszukiwaniu i dążeniu do prawdy

Magowie udający się do Betlejem musieli być ludźmi wykształconymi, być może byli astronomami. Kimkolwiek byli, ich mądrość polegała na tym, że wyruszyli w drogę, na spotkanie   z narodzonym Zbawicielem.  Szukając prawdy,  szukali prawdziwego Boga, zaryzykowali wiele, idąc  w nieznane. Można powiedzieć, że byli następcami Abrahama, idącego w nieznane, do Ziemi Obiecanej; byli także następcami Sokratesa, szukającego głębszej prawdy o człowieku i o Bogu. Przez to są także pytaniem dla nas: czy jest w nas święty niepokój, który każe kwestionować utarte slogany i pewniki i wyruszać na spotkanie Tajemnicy. Czy jesteśmy poszukiwaczami prawdy, czy zadowalamy się jedynie papką z medialnych banałów?.

b) Do Boga prowadzą dwie główne drogi: przez świat i przez objawione słowo Boga

Mędrcy przybywając do Jerozolimy, oznajmili: „Ujrzeliśmy bowiem Jego gwiazdę na Wschodzie i przybyliśmy oddać Mu pokłon” (Mt 2,2b). Nie wiemy dokładnie jaka była to gwiazda, ale wiemy, że dla Mędrców, wszechświat był znakiem Boga, jego Stwórcy, wiedzieli oni, że ogrom wszechświata i jego piękno wskazują na wielkość i wszechmoc Boga – jego Stwórcy. Jednakże dla droga do Boga przez świat była dla Mędrców niewystarczająca. Potrzebna była pomoc w objawieniu biblijnym. Herod zebrał arcykapłanów i  uczonych ludu i wypytywał ich, gdzie ma się narodzić Mesjasz. Ci mu odpowiedzieli, że w Betlejem, bo tak napisał prorok.  Oznacza to, że samo poznanie wszechświata nie jest wystarczające, czyli sama nauka nie jest w stanie udowodnić obecności Boga, Jest tu potrzebne Boże objawienie, słowo Boga które wymaga od nas wiary. A więc Mędrcy ze Wschodu dali nam wskazanie, ze Boga trzeba szukać  w Jego dziele, jakim jest wszechświat, ale także w Jego słowie. A więc potrzebna jest nam droga nauki i wiary.

c) Bóg potrafi ze zła wyprowadzić dobro

Herod pomógł mędrcom odnaleźć drogę do Betlejem, chociaż sam zamierzał się tam udać w innym celu niż magowie. Na drodze naszych duchowych poszukiwań spotykamy nie tylko wspaniałych świętych ludzi, ale także następców Heroda, którzy nas okłamują i mają złe intencje i cele wobec nas. Pamiętajmy, że Bóg niekiedy dopuszcza w nasze życie takich ludzi, ale, by napisać proste litery na krzywych liniach naszego życia.

d) Spotkaniu z Bogiem: pokłon, ofiarowanie darów i nowa droga życia

„Weszli do Domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego Maryją; upadli na twarz i oddali mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: Złoto, Kadzidło i mirrę. A otrzymawszy we śnie nakaz, żeby nie wracali do Heroda, inną drogą udali się do ojczyzny” (Mt 2,11-12). W słowach tych kryje się ważne wezwanie dla nas. Znalezionemu Bogu winniśmy oddawać cześć, składać pokłon. W tym jest prawdziwa nasza wielkość. Znalezionemu Bogu winniśmy coś ofiarować, coś bardzo naszego, nie coś co nam zbywa, nie coś, co jest marginalne, ale coś, co jest ważne, co nas kosztuje, co często wymaga ofiary. Jednym z najlepszych darów są nasze dobre postanowienia, a nade wszystko: nasza gotowość na pełnienie każdej woli Bożej. I ostatnia wskazówka – Po spotkaniu z Bogiem trzeba iść inna drogą, trzeba sie po prostu nawrócić.

3. Orszak Trzech Króli po raz dziesiąty

Drodzy bracia i siostry, od dziesięciu lat w naszej Ojczyźnie trwa praktyka „Orszaku Trzech Króli”. Dzisiaj wedle zapowiedzi mediów taki orszak ma się dobyć w  644. miejscowościach,  zwłaszcza w większych miastach. Trzeba potraktować do wydarzenie jako wydarzenie religijne, a nie polityczne. Jako osoby świeckie, mamy okazję, by złożyć świadectwo wiary.  Dlatego też zachęcamy sie do podtrzymania tej tradycji i w tym roku uczestnicząc w tym orszaku.     Hasłem tegorocznego Orszaku są słowa; „Bóg jest dla wszystkich!”. Jest to bardzo ważne i zobowiązujące stwierdzenie. Jezus narodził się dla wszystkich i odkupił  całą ludzkość. Czeka, aby wszyscy rozpoznali Go jako jedynego i powszechnego Zbawiciela świata i człowieka. Ogłaszajmy to w naszych środowiskach wszystkim: naszym słowem i naszym życiem.

Zakończenie

Drodzy bracia i siostry, módlmy się, aby wszystkie narody poznały i pokochały Jezusa, aby jak najszybciej wypełniły się słowa dzisiejszej liturgii: „Uwielbią Pana wszystkie ludy ziemi”. Amen.