1016. rocznica Zjazdu Gnieźnieńskiego
7 marca 1000 roku rozpoczął się I Zjazd Gnieźnieński. Było to spotkanie cesarza rzymskiego i króla Niemiec – Ottona III – Bolesławem Chrobrym.
Otton III przybył do Polski w celu nawiedzenia grobu biskupa Wojciecha oraz spotkania się z księciem Bolesławem Chrobrym i jego synami w celu pozyskania relikwii męczennika. Cesarz rzymski chciał również przekonać Bolesława do polityki utworzenia uniwersalistycznego cesarstwa zachodniego. Miały się na nie składać cztery prowincje: Galia, Romania, Germania i Sclavinia.
Cesarz, podczas zjazdu, nałożył na głowę księcia diadem cesarski, a także obdarował go kopią włóczni św. Maurycego – symbolem władzy cesarskiej.
Wydarzenie to miało również charakter synodu kościelnego, podczas którego ogłoszono powstanie pierwszej na ziemiach polskich metropolii ze stolicą w Gnieźnie, na czele której stanął brat św. Wojciecha – Radzim Gaudenty.
Utworzenie metropolii zależnej bezpośrednio od Rzymu oznaczało w tamtych czasach uznanie samodzielności i odrębności państwa. Zjazd ten był zatem symbolicznym przyjęciem Polski do grona państw europejskich.
RIRM/WH