Wielka Sobota czas ciszy i oczekiwania

W kościołach trwa adoracja Chrystusa złożonego do grobu. Tego dnia nie sprawuje się Mszy Świętej. Wieczorem podczas liturgii Wigilii Paschalnej święcony będzie ogień, paschał i woda chrzcielna. Wigilia Paschalna zakończy się Eucharystią i procesją rezurekcyjną. Radio Maryja uroczystą Liturgię Wigilii Paschalnej transmitować będzie z Watykanu. Będzie jej przewodniczył Ojciec Św. Benedykt XVI. Początek godz. 21:00

Dziś adorujemy Najświętszy Sakrament, który jest wystawiony w symbolicznym grobie Jezusa Chrystusa. W kościołach gasną światła, trwa oczekiwanie na Zmartwychwstanie. Liturgista ks. prof. Zdzisław Janiec – Dyrektor Katedry Liturgiki Pastoralnej na KUL zwraca uwagę na fakt, że trzeci dzień Triduum Paschalnego dzieli się na dwie fazy – mówimy o Wielkiej Sobocie i o Wigilii Paschalnej. Ich charakter jest odmienny. Do południa święcimy dary wielkanocne. Chleb – na pamiątkę tego, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni; mięso – na pamiątkę baranka paschalnego, którego spożywał Jezus podczas uczty paschalnej z uczniami w Wieczerniku oraz jajka, które symbolizują nowe życie.

 

Drugim etapem jest Wigilia Paschalna.

 

Liturgia Wigilii Paschalnej rozpoczyna się wieczorem i składa z trzech części. Pierwszą jest Liturgia Światła. Obok kościoła kapłan święci ogień, od którego zapalany jest Paschał. Następnie kapłan wypowiada słowa: „Chrystus wczoraj i dziś, początek i koniec, Alfa i Omega. Do Niego należy czas i wieczność, Jemu chwała i panowanie przez wszystkie wieki wieków. Amen”. W procesji Paschał wnoszony jest do kościoła. Kapłan trzykrotnie śpiewa: „Światło Chrystusa” . Wierni odpowiadają: „Bogu niech będą dzięki”, a następnie zapalają świece. Liturgia światła kończy się śpiewem Orędzia Paschalnego.

Na drugą część Liturgii Wigilii Paschalnej składają się czytania starego testamentu i przeplatane psalmami. Opowiadają o historii zbawienia od stworzenia świata do Zmartwychwstania. Kończą się obietnicą oczyszczenia. Po tych słowach w kościele zapalane są światła i wszyscy śpiewają hymn „Chwała na wysokości Bogu”. Po radosnym Alleluja czytany jest tekst Ewangelii, po której głoszona jest homilia.

Trzecia część uroczystości poświęcona jest tajemnicy Sakramentu Chrztu. Poprzedza ją Litania do Wszystkich Świętych. Kapłan święci wodę chrzcielną. W czasie tej liturgii wierni odnawiają przyrzeczenia chrzcielne, które są znakiem przynależenia do Chrystusa.

Liturgia Wigilii Paschalnej według odnowionych obrzędów Triduum Paschalnego kończy się procesją rezurekcyjną, która obwieszcza całemu światu Zmartwychwstanie Chrystusa.


 

RIRM

***

 

Wigilia Paschalna w Wielką Noc

Gromadzimy się w dniu dzisiejszym na szczególnej Liturgii Kościoła. Jest to szczególna noc, kiedy wspominamy dzieło naszego Odkupienia. W Orędziu Paschalnym śpiewaliśmy, że jej uświęcająca siła oddala zbrodnie, obmywa z przewin, przywraca niewinność, przynosi smutnym radość, rozprasza nienawiść, usposabia do zgody i ugina potęgi.

CZYTANIA

Niebo i ziemia się radują Alleluja.

Ze zmartwychwstania Twojego Chryste. Alleluja

Siostry i Bracia w Chrystusie Panu

Gromadzimy się w dniu dzisiejszym na szczególnej Liturgii Kościoła. Jest to szczególna noc, kiedy wspominamy dzieło naszego Odkupienia. W Orędziu Paschalnym śpiewaliśmy, że jej uświęcająca siła oddala zbrodnie, obmywa z przewin, przywraca niewinność, przynosi smutnym radość, rozprasza nienawiść, usposabia do zgody i ugina potęgi.

Słowo Boże, które wysłuchaliśmy dzisiaj ukazuje nam dlaczego ta noc posiada szczególną moc. W pierwszym czytaniu usłyszeliśmy opowiadanie o początku świata. Podstawowym przesłaniem tej opowieści jest prawda, która stoi u fundamentów życia każdego człowieka i jego relacji do Boga: Bóg stworzył świat, rośliny, zwierzęta oraz człowieka z miłości. Każdy człowiek nosi w sobie obraz i podobieństwo Boga. To podobieństwo do Boga jest źródłem niepowtarzalności i godności każdego z nas.

Jednak przez kłamstwo szatana, grzech wszedł na świat. Szatan zwiódł pierwszych rodziców przez kłamstwo. Uwierzyli oni w złą nowinę, która brzmi: Bóg nie chce waszego dobra. To jest niestety powtarzające się do dzisiejszych czasów kłamstwo złego ducha. Przyjęcie tego kłamstwa pociąga za sobą grzech i jego konsekwencję, czyli śmierć.

Grzech prowadzi także do niewoli. Każdy kto grzeszy jest niewolnikiem grzechu. Obrazem tej niewoli jest uciemiężenie narodu wybranego w Egipcie. Tak jak Naród Wybrany nie był w stanie sam wyzwolić się z niewoli Egipskiej, tak również każdy z nas nie jest w stanie sobie poradzić sam z grzechem i jego konsekwencjami swoim życiu. Potrzebujemy pomocy kogoś, kto będzie miał władzę nad szatanem i jego dziełami. Potrzebujemy pomocy kogoś, kto dokonał zwycięstwa nad śmiercią.

Takie zwycięstwo odniósł Jezus Chrystus. Tak jak zapowiadali prorocy w Starym Testamencie, co również słyszeliśmy w dzisiejszej Liturgii Słowa, Bóg spełnił obietnicę, że pośle na świat Zbawiciela. Bóg Ojciec posłał do nas, ludzi, kogoś najbliższego Jego sercu – Swojego Umiłowanego Syna. Jezus wziął na siebie grzech każdego z nas i jego konsekwencję – śmierć. Umierając na krzyżu i zmartwychwstając, dokonał dzieła wyzwolenia człowieka z niewoli grzechu.
Jezus przyszedł na świat, aby ubogim nieść dobrą nowinę, więźniom głosić wolność, niewidomym przejrzenie, aby uciśnionych odsyłać wolnymi (zob. Łk 4,18).

Co te słowa oznaczają dla nas dzisiaj?
Jakie znaczenie mają dla nas tej nocy, w blasku świecy Paschalnej, która jest symbolem obecności Chrystusa pośród nas?
Jezus chce przeprowadzić również ciebie osobiście, dzisiejszej nocy z niewoli grzechu do wolności, z ciemności do światła, z nienawiści do przebaczenia i pojednania. Dokonuje się to przez wiarę w Niego i nawrócenie.

W Liście do Rzymian usłyszeliśmy: „Przez chrzest zanurzający w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie, tak jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca” (Rz 6,4). Gdy za chwilę będziesz odnawiać przyrzeczenia chrzcielne, będziesz wyrzekać się szatana i jego dzieł i wyznawać wiarę, jest to szczególny czas w czasie tej świętej nocy, abyś powierzył Jezusowi to co jest dla ciebie zniewoleniem: gniew, pycha, nieczystość, obżarstwo, uzależnienie, zazdrość, niewierność, brak przebaczenia.

Gdy będziesz wyznawał wiarę, że Zmartwychwstały Pan jest nad i ponad tym wszystkim, pozwól się poprowadzić do nowego życia. Taki sens ma odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych dzisiejszej nocy.

Zmartwychwstały Jezus obdarza nas tej nocy nowym życiem oraz daje nam prawa nowego życia. Po przejściu przez Może Czerwone, Naród Wybrany otrzymał nowe prawo na nowej drodze życia – Dziesięć Przykazań. Pełne zrozumienie znaczenia Dekalogu jesteśmy w stanie przyjąć tylko w blasku świecy Paschalnej.
Pierwsze trzy przykazania wyrażają pierwszeństwo Boga w życiu człowieka. Wyrażają one prawdę, że bez Boga nie jestem w stanie nic uczynić. Dzisiejszej nocy Jezus zaprasza Cię, abyś powierzył mu całe swoje życie, aby On stał się twoim przewodnikiem.

Czwarte przykazanie wyraża wezwanie do świętości rodziny: szacunku między małżonkami, dziećmi, dziadkami.
Piąte przykazanie to prawda o świętości życia (od momentu poczęcia, do naturalnej śmierci).
Szóste i dziewiąte przykazania to droga życia w pełni miłości dla osób żyjących samotnie, czy w małżeństwie: rozpoczyna się ono od czystości przedmałżeńskiej, a następnie praktykowane jest w pięknej, wiernej i płodnej miłości małżeńskiej.  Przykazania siódme i dziesiąte wskazują na konieczność ładu społecznego i sprawiedliwości. Bez tego żadne społeczeństwo nie ma przyszłości.

Ósme przykazanie wskazuje na nienaruszalność prawdy. Jezus powiedział – prawda was wyzwoli.

Dzisiaj Jezus daje tobie nowe życie. To nie jest mit, czy bajka. Życie to stanie się twoim udziałem, jeżeli tylko zechcesz je przyjąć. Przykazania to drogowskazy na tej drodze nowego życia.

Jest jeszcze jedna, Pascha – która czeka każdego z nas.

„Czas ucieka, wieczność czeka” – napis na zegarze w Wadowicach, który widział Jan Paweł II i wspominał go po latach.

Jezus Zmartwychwstały ukazuje nam dzisiaj tę perspektywę – życie wieczne. Zmartwychwstały Jezus mówi tej nocy do ciebie – odwagi, jam zwyciężył śmierć, więc żyj, zacznij żyć – czas ucieka, wieczność czeka. Ja jestem z Tobą więc odwagi.

Przeżywamy szczególną noc. Na zakończenie celebracji wyjdziemy ze świątyni, aby w procesji wyśpiewać, że Jezus żyje. Będziemy szli za Jezusem Zmartwychwstałym, obecnym w Najświętszym Sakramencie, który przeprowadza nas w tę noc z niewoli do wolności, ze smutku do radości, z żałoby do świętowania, z ciemności do światła, z poddaństwa do Odkupienia.

Pozwól się przeprowadzić.

Wstań i chodź, wstań i idź…, aby ogłoś tę Dobrą Nowinę wszystkim, których spotkasz w ten Wielkanocny poranek.

 

O. Paweł Drobot CSsR

Rekolekcjonista, Wykładowca, Dyrektor Centrum Apostolstwa i Duchowości Redemptorystów
 oraz Dyrektor Domu Rekolekcyjnego CADR w Krakowie

 

Źródło:

www.slowo.redemptor.pl