Wciąż widzę Buka z polską flagą

Uczestnik operacji w Iraku, podczas której dowodził IX zmianą Polskiego
Kontyngentu Wojskowego Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe, zastępca
dyrektora Centrum Szkolenia Sił Połączonych NATO. Dowodził brygadą i dywizją.
Przeszedł wszystkie szczeble wojskowej kariery niezbędne do objęcia stanowiska
dowódcy Wojsk Lądowych, będących największym komponentem polskich Sił Zbrojnych.
10 kwietnia 2010 roku znajdował się na pokładzie samolotu lecącego do Smoleńska
z polską delegacją zmierzającą na obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. W
piątek na terenie warszawskiej Cytadeli, gdzie mieści się siedziba Dowództwa
Wojsk Lądowych, odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy poświęconej pamięci
generała Tadeusza Buka.

Odsłonięcie tablicy poprzedziła uroczysta Msza św. w intencji ofiar katastrofy,
której przewodniczył ks. bp Józef Guzek, biskup polowy Wojska Polskiego. –
Gromadzimy się dziś przy ołtarzu polowym, by wspominać wspaniałego człowieka,
syna, męża, ojca, oficera, którego przymioty można byłoby streścić w tych trzech
słowach: pasja, wytrwałość, poświęcenie. Pamiętamy ów dzień 10 kwietnia, ten ból
i krzyk: "Panie Boże, dlaczego? Dlaczego wyrwałeś to, co jeszcze mogło rosnąć?"
– mówił ks. bp Guzdek.
– Pan generał Buk to kawalerzysta uwielbiany przez czołgistów. Pancerniak, za
którym w ogień szli powietrzni kawalerzyści. Urodził się, aby być żołnierzem.
Najlepiej czuł się w polu, wśród swoich podwładnych. Stronił od wygód. Bez
reszty oddany armii. Żołnierski honor i szacunek dla drugiego człowieka
stanowiły jego życiowy drogowskaz. To był urodzony dowódca, kochany przez
żołnierzy – wspominał ppłk Tomasz Szulejko, rzecznik prasowy Dowództwa Sił
Lądowych i współpracownik generała Buka. Jak zaznacza, o przywiązaniu żołnierzy
świadczy fakt, że to właśnie z zebranych wśród nich środków została ufundowana
tablica upamiętniająca dowódcę Wojsk Lądowych. Na ten cel zebrano 21,5 tys.
złotych.
W piątkowej uroczystości zorganizowanej z ceremoniałem wojskowym z udziałem
wojskowych pocztów sztandarowych z całego kraju, na zaproszenie dowódcy Wojsk
Lądowych gen. broni Zbigniewa Głowienki uczestniczyli przedstawiciele
najwyższych władz wojskowych, a także byli dowódcy Wojsk Lądowych oraz dowódcy
związków taktycznych i wszystkich jednostek wojskowych.
Podczas uroczystości syn generała Mariusz oraz jego ojciec Józef dokonali
odsłonięcia tablicy upamiętniającej zmarłego. Generał Zbigniew Głowienka
wspominał, że dowódca Wojsk Lądowych gen. broni Tadeusz Buk szlify oficerskie
zdobył w 1984 roku po ukończeniu poznańskiej Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk
Pancernych. Później obejmował kolejne stanowiska służbowe oraz kształcił się w
Polsce i za granicą. 12 marca 1999 roku jeszcze jako major dokonał podniesienia
polskiej flagi podczas uroczystości przystąpienia Polski do Organizacji Traktatu
Północnoatlantyckiego, w audytorium Biblioteki Harry’ego Trumana w Independence
w stanie Missouri. Student akademii dowódczo-sztabowej w amerykańskim
Leavenworth wprowadził Wojsko Polskie do nowej rzeczywistości. Współtworzył nowe
struktury polskich wojsk aeromobilnych. Należał do grona tych, którzy zbudowali
podstawy kawalerii powietrznej. – Twardy, surowy żołnierz, a zarazem erudyta
cytujący Norwida, władający swobodnie językiem angielskim oraz łaciną klasyczną
– wspominał gen. Głowienka. Jak zaznaczył, gen. Tadeusz Buk był człowiekiem
bardzo bezpośrednim, otwartym, zdecydowanym i konsekwentnym w działaniu.
Generał Buk zapisał się w pamięci żołnierzy jako promotor nowych technologii.
Sprawdzianem dowódczych umiejętności była dla niego operacja w Iraku.
Uczestniczył w niej dwukrotnie. Dowodząc IX zmianą Polskiego Kontyngentu
Wojskowego Wielonarodowej Dywizji Centrum-Południe, dokonał zmiany taktyki
działania.
Jego talent dowódczy doceniali sojusznicy oraz współpracownicy. W Afganistanie
był zastępcą dowódcy Połączonego Dowództwa do spraw Budowania Afgańskiego
Systemu Bezpieczeństwa. W Polsce pełnił obowiązki zastępcy dyrektora Centrum
Szkolenia Sił Połączonych NATO. Dowodził brygadą i dywizją. Przeszedł wszystkie
szczeble wojskowej kariery niezbędne do objęcia stanowiska dowódcy Wojsk
Lądowych, będących największym komponentem polskich Sił Zbrojnych.
 

Anna Ambroziak