Raport o WSI część 7
PRZEWODNICZĄCY KOMISJI WERYFIKACYJNEJ
Antoni MACIEREWICZ
R A P O R T
o działaniach żołnierzy i pracowników WSI oraz wojskowych jednostek organizacyjnych realizujących zadania w zakresie wywiadu i kontrwywiadu wojskowego przed wejściem w życie ustawy z dnia 9 lipca 2003 r. o Wojskowych Służbach Informacyjnych w zakresie określonym w art. 67 ust. 1 pkt 1-10 ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. „Przepisy wprowadzające ustawę o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego oraz ustawę o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego”
oraz o innych działaniach wykraczających poza sprawy obronności państwa i bezpieczeństwa Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej
Aneks nr 13
Lista oficerów WSI, którzy byli na studiach/kursach w krajach b. ZSRR, NRD, Czechosłowacji, Węgrzech i Białorusi
lp. stopień nazwisko imię miejsce rodzaj kurs data
kursu kursu /studia ukończenia
/studiów /studiów
1. kpt. * JERZY ZSRR GRU kurs czerwiec 81
2. płk * TADEUSZ ZSRR GRU kurs sierpień 83
3. kpt. * ZENON ZSRR Centralny * kwiecień 85
Ośrodek Szkol. Rozp. Radioelektronicznego AR
4. ppłk ADAMCZYK ROMAN ZSRR KGB kurs lipiec 88
5. ppłk ADAMCZYK KRZYSZTOF WĘGRY Akademia studia lipiec 91
Wojskowa WAL
6. płk ANDRZEJEWSKI MICHAŁ ZSRR KGB kurs sierpień 81
7. płk ARCZYŃSKI JANUSZ ZSRR KGB kurs sierpień 80
8. płk BAŁUCH ADAM ZSRR WAK kurs marzec 83
9. płk BARTKOWIAK HENRYK ZSRR GRU kurs czerwiec 80
10. ppłk BASIŃSKI PAWEŁ ZSRR GRU kurs lipiec 87
11. ppłk BAZYLAK STANISŁAW ZSRR GRU kurs czerwiec 86
12. kpt. BĄK JAN ZSRR GRU kurs czerwiec 79
13. kpt. BĄK * ZSRR KGB kurs sierpień 81
14. płk BEKIER MACIEJ ZSRR GRU kurs sierpień 87
15. płk BIAŁEK ADAM ZSRR KGB kurs marzec 85
16. płk BIEGAŃSKI STANISŁAW ZSRR WAK kurs sierpień 82
17. płk BIERNAT ZYGMUNT ZSRR GRU kurs sierpień 87
18. ppłk BISAGA JAN ZSRR KGB kurs czerwiec 89
19. płk BŁASZCZAK MARIAN ZSRR Akademia studia lipiec 80
Wojskowa im. Kujbyszewa
20. płk BŁASZCZAK MARIAN ZSRR GRU kurs czerwiec 82
21. kpt. BOBEK JANUSZ ZSRR Moskiewski studia * 80
Państw. Inst. Stosunków Międzyn.
22. płk BOCIANOWSKI RYSZARD ZSRR KGB kurs marzec 82
23. płk BOCZEK WALDEMAR ZSRR KGB kurs marzec 84
24. płk BOJCZUK WŁADYSŁAW ZSRR WAK kurs sierpień 79
25. mjr BOLEWSKI RYSZARD ZSRR GRU kurs * 84
26. por. BONIECKI ZBIGNIEW ZSRR GRU kurs czerwiec 81
27. ppłk BOROWSKI WIESŁAW ZSRR GRU kurs sierpień 83
28. płk BORTNOWSKI ANDRZEJ ZSRR KGB kurs kwiecień 83
29. płk BORYSZCZYK ROMUALD ZSRR GRU kurs sierpień 85
30. por. BRAULIŃSKI MAREK ZSRR GRU czerwiec 80
(Akademia Wojskowo-Dyplomatyczna)
31. płk BRODA KRZYSZTOF ZSRR Akademia studia sierpień 89
Wojskowo-Polityczna
32. płk BRYLONEK ALEKSANDER ZSRR KGB kurs sierpień 81
33. płk BUDZIK ZDZISŁAW ZSRR Uczelnia kurs marzec 82
Wojskowa we Władimirze
34. ppłk BUGAJNY JACEK ZSRR KGB kurs sierpień 81
35. płk BURY WŁADYSŁAW ZSRR GRU kurs czerwiec 84
36. płk CEMPA EUGENIUSZ ZSRR Akademia MW studia sierpień 88
37. ppłk CHOPTOWY KAZIMIERZ ZSRR KGB kurs grudzień 86
38. por. CHUDECKI JAN ZSRR Centralny * kwiecień 85
Ośrodek Szkol. Rozp. Radioelektronicznego AR
39. ppłk CIBULLA JAN ZSRR Oficerska kurs lipiec 78
Szkoła Lotniczo-Techniczna AR
40. ppłk CICHOCKI MAREK ZSRR KGB kurs czerwiec 89
41. płk CIEŚLAK IRENEUSZ ZSRR KGB kurs marzec 86
42. płk CUKIERSKI KAZIMIERZ ZSRR Akademia kurs sierpień 80
Dyplomatyczna
43. płk CZAPLIŃSKI MAREK ZSRR KGB kurs lipiec 88
44. płk CZERWONKA WŁADYSŁAW ZSRR * kurs sierpień 83
45. płk CZUB STANISŁAW ZSRR GRU kurs czerwiec 76
46. płk CZYŻYK JULIAN ZSRR GRU kurs czerwiec 76
47. kpt. CZYŻYKOWSKI TOMASZ ZSRR GRU kurs czerwiec 79
48. ppłk DANIŁOWICZ WŁADYSŁAW ZSRR GRU kurs czerwiec 82
49. płk DĄBROŚ LUCJAN ZSRR KGB kurs marzec 86
50. mjr DĄBROWSKI * ZSRR KGB kurs sierpień 81
51. płk DEMSKI ZBIGNIEW ZSRR GRU kurs czerwiec 81
52. płk DOLATA WŁADYSŁAW ZSRR WSKBP kurs marzec 83
53. ppłk DOMAGALSKI ANDRZEJ ZSRR KGB kurs grudzień 86
54. mjr DOROZ MAREK BIAŁORUŚ Białoruski szkoła średnia lipiec 84
Instytut Mechanizacji Rolnictwa
55. kpt. DRAGUN JANUSZ ZSRR KGB kurs marzec 86
56. płk DRÓŻDŻ HENRYK ZSRR Centrum kurs sierpień 84
Doskonalenia Oficerów
57. płk DRÓŻDŻ HENRYK ZSRR GRU kurs sierpień 89
58. płk DUDA EDWARD ZSRR GRU kurs sierpień 89
59. ppłk DUDYS HENRYK ZSRR KGB kurs kwiecień 88
60. gen. bryg. DUKACZEWSKI MAREK ZSRR GRU kurs * 89
61. płk DUNAL HENRYK ZSRR GRU kurs lipiec 86
62. kmdr DZIUBIŃSKI RYSZARD ZSRR GRU kurs lipiec 83
63. płk FERENZ BOGDAN ZSRR * kurs sierpień 73
64. mjr FERENZ ARKADIUSZ CZECHOSŁOWACJA Akademia studia lipiec 92
Wojsk. CzAL
65. mjr FRANCUZ BOGDAN ZSRR Centralny * kwiecień 85
Ośrodek Szkol. Rozp. Radioelektronicznego AR
66. kpt. FRĄSZCZAK RYSZARD ZSRR KGB kurs marzec 86
67. mjr FRONCZAK MIROSŁAW ZSRR Akademia studia czerwiec 91
Wojskowa im. Frunzego
68. płk GAJEWSKI BONIFACY ZSRR GRU kurs sierpień 89
69. płk GAPYS WŁADYSŁAW ZSRR GRU kurs czerwiec 76
70. płk GAPYS WŁADYSŁAW NRD Akademia studia lipiec 86
Wojskowa NAL
71. ppłk GAWEŁ MARIAN ZSRR KGB kurs marzec 86
72. kontradm. GŁOWACKI KAZIMIERZ ZSRR GRU kurs sierpień 85
73. ppłk GŁOWICKI MAREK ZSRR WAK studia czerwiec 76
74. ppłk GŁÓWKA STANISŁAW ZSRR GRU (KGB?) kurs lipiec 87
75. ppłk GOSZCZYCKI TOMASZ * * * * 87
76. mjr GÓRA * ZSRR KGB kurs sierpień 81
77. kmdr GÓRECZNY IRENEUSZ NRD Akademia studia lipiec 82
Wojskowa NAL
78. mjr GREGORCZYK BRONISŁAW ZSRR GRU kurs czerwiec 77
79. płk GRODZICKI PAWEŁ ZSRR KGB kurs * 82-83
80. płk GRODZKI PAWEŁ ZSRR GRU kurs sierpień 83
81. płk GRYSS WOJCIECH ZSRR KGB kurs sierpień 77
82. płk GRYZ JERZY ZSRR MGIMO * *
83. płk GWIZDAŁA WŁADYSŁAW ZSRR KGB kurs sierpień 81
84. ppłk HAGEMAJER ANDRZEJ ZSRR GRU kurs sierpień 83
85. gen. bryg. HARMOZA ROMAN ZSRR ASG studia czerwiec 80
86. ppłk HARYSZYN JAN ZSRR KGB kurs lipiec 88
87. ppłk HELUSZKA WIESŁAW ZSRR KGB kurs lipiec 88
88. * HOŁDYS CZESŁAW ZSRR GRU kurs czerwiec 82
(nie ukończył)
89. gen. bryg. IZYDORCZYK BOLESŁAW ZSRR GRU kurs czerwiec 80
90. płk JANKOWSKI JERZY ZSRR KGB kurs marzec 84
91. ppłk JANKOWSKI WIESŁAW ZSRR KGB kurs kwiecień 84
92. płk JANKOWSKI JERZY ZSRR KGB kurs lipiec 88
93. płk JANUCHTA ROMAN ZSRR Wyższa kurs październik 89
Szkoła KGB
94. płk JANUS ANDRZEJ ZSRR Akademia studia czerwiec 78
Wojskowa im. Malinowskiego
95. płk JANUS STEFAN ZSRR GRU kurs sierpień 87
96. płk JANUS ANDRZEJ ZSRR Akademia studia marzec 88
Wojskowa im. Frunzego
97. płk JANUS ANDRZEJ ZSRR GRU kurs sierpień 89
98. płk JAROSŁAWSKI ANDRZEJ ZSRR KGB kurs lipiec 88
99. płk JAROSZUK E. ZSRR KGB kurs * 89
100. kpt. JARZĄBEK TADEUSZ ZSRR Akademia studia czerwiec 91
Wojskowa im. Frunzego
101. płk JESIONOWSKI JANUSZ CZECHY Akademia studia lipiec 90
Wojskowa CzAL
102. płk JURGIELEWICZ STANISŁAW ZSRR GRU kurs czerwiec 79
103. płk KALINA LECH ZSRR KGB kurs czerwiec 81
104. kmdr KARCZEWSKI CZESŁAW ZSRR GRU kurs sierpień 89
105. ppłk KARSKI TADEUSZ ZSRR WAK studia marzec 83
106. płk KASPEREK JAN ZSRR * kurs kwiecień 82
107. płk KASTELIK MARIAN ZSRR GRU kurs sierpień 83
108. płk KENDZIOREK ZDZISŁAW NRD Akademia studia * 76
Wojskowa NAL
109. płk KENDZIOREK ZDZISŁAW ZSRR KGB kurs * 85
110. płk KĘPA MARIAN ZSRR KGB kurs marzec 82
111. płk KĘPA MARIAN ZSRR KGB kurs październik 89
112. ppłk KIEPAS BOGDAN ZSRR KGB kurs marzec 86
113. ppłk KLEMBA JERZY ZSRR GRU czerwiec 80
(Akademia Wojskowo-Dyplomatyczna)
114. płk KLIMEK TOMASZ ZSRR GRU kurs czerwiec 87
115. płk KLISOWSKI ZBIGNIEW ZSRR Moskiewski studia czerwiec 83
Państw. Inst. Pedagogiczny
116. ppłk KŁOCZEWSKI MAREK ZSRR GRU kurs czerwiec 77
117. płk KOBACKI JERZY ZSRR GRU kurs czerwiec 80
118. mjr KOCHAŃSKI WACŁAW ZSRR KGB kurs lipiec 88
119. płk KOCZKOWSKI MIECZYSŁAW ZSRR KGB kurs marzec 82
120. płk KOLASA KAZIMIERZ ZSRR GRU kurs sierpień 83
121. mjr KOPACKI ANDRZEJ ZSRR KGB kurs sierpień 81
122. płk KOŚLA PIOTR ZSRR WAK studia sierpień 77
123. płk KOWALIK RYSZARD ZSRR KGB kurs kwiecień 86
124. ppłk KOWALSKI WIESŁAW ZSRR KGB kurs lipiec 88
125. mjr KOZIELEWSKI JERZY ZSRR WAK studia czerwiec 89
126. ppłk KOZIELSKI * ZSRR GRU kurs czerwiec 89
127. ppłk KOZŁOWSKI ANDRZEJ ZSRR GRU kurs czerwiec 77
128. płk KOZŁOWSKI HENRYK ZSRR GRU kurs sierpień 87
129. płk KOŻUCHOWSKI ANDRZEJ ZSRR GRU kurs czerwiec 81
130. ppłk KRAJEWSKI ZBIGNIEW ZSRR GRU kurs czerwiec 77
131. ppłk KRAJEWSKI TADEUSZ ZSRR GRU kurs czerwiec 89
132. płk KRAWCZYK ANDRZEJ ZSRR * kurs grudzień 83
133. płk KRUŻEL ANDRZEJ ZSRR GRU kurs sierpień 80
134. kpt. KRZYŻANOWSKI GRZEGORZ ZSRR Państwowy studia czerwiec 93
Insytytut Kultury Fizycznej w Kijowie
135. kpt. KUCHTA JERZY ZSRR KGB kurs marzec 86
136. ppłk KUCZYŃSKI ZYGMUNT ZSRR KGB kurs czerwiec 89
137. mjr KUJAWA BOGDAN ZSRR KGB kurs marzec 86
138. płk KULITA MIECZYSŁAW ZSRR KGB kurs marzec 83
139. ppłk KUWIK STANISŁAW ZSRR KGB kurs czerwiec 89
140. płk LENDZION EUGENIUSZ ZSRR KGB kurs * 89
141. płk LESINSKI JAN ZSRR WAK kurs sierpień 82
142. płk LEŚNIOWSKI TADEUSZ NRD Akademia studia lipiec 80
Wojskowa NAL
143. płk LEŚNIOWSKI TADEUSZ ZSRR GRU kurs sierpień 87
144. gen. bryg. LEWANDOWSKI ANDRZEJ ZSRR ASG SZ studia lipiec 92
145. kmdr LEWICKI RYSZARD ZSRR Akademia kurs sierpień 89
Dyplomatyczna
146. płk LIPERT CEZARY ZSRR GRU kurs sierpień 85
147. mjr LIS JERZY WĘGRY Akademia studia lipiec 91
Wojskowa WAL
148. ppłk LISAK KRZYSZTOF ZSRR GRU kurs styczeń 88
149. płk LISIAK MAREK ZSRR GRU kurs czerwiec 83
150. ppłk LISTOWSKI JERZY ZSRR KGB kurs marzec 86
151. płk LOREK KAZIMIERZ ZSRR KGB kurs marzec 82
152. płk LUDWICHOWSKI STANISŁAW ZSRR KGB kurs czerwiec 75
153. płk ŁĄCZYŃSKI WIT ZSRR GRU kurs sierpień 89
154. płk ŁUCZKIEWICZ ROBERT ZSRR GRU kurs sierpień 89
155. płk MAJEWSKI ZBIGNIEW ZSRR GRU kurs sierpień 87
156. płk MARKOWSKI KAZIMIERZ ZSRR WAK studia sierpień 68
157. płk MARZĘDA WŁODZIMIERZ ZSRR Centralny kurs kwiecień 85
Ośrodek Szkol. Rozp. Radioelektronicznego AR
158. płk MATUSZAK TADEUSZ ZSRR GRU kurs czerwiec 82
159. płk MAZURKIEWICZ ARTUR ZSRR GRU kurs czerwiec 80
160. płk MĄKA DOBROSŁAW ZSRR GRU kurs czerwiec 77
161. płk MĄKA DOBROSŁAW ZSRR GRU kurs sierpień 89
162. płk MICHALSKI GRZEGORZ ZSRR Moskiewski studia * 86
Państw. Inst. Stosunków Międzyn.
163. gen. bryg. MIKA HENRYK ZSRR Akademia studia grudzień 86
Wojskowego im. Frunzego
164. płk MIKOŁAJCZYK CZESŁAW ZSRR KGB kurs lipiec 87
165. gen. bryg. MIKRUT CZESŁAW ZSRR Akademia studia czerwiec 88
Sztabu Generalnego im. Woroszyłowa
166. mjr MOSKAŁA JERZY WĘGRY Akademia studia lipiec 96
Wojskowa WAL
167. mjr MOSSAKOWSKI * ZSRR KGB kurs sierpień 81
168. płk MUSIAŁEK TADEUSZ ZSRR KGB kurs * 86
169. ppłk NABOŻNY STANISŁAW ZSRR KGB kurs marzec 82
170. ppłk NAPIERAŁA MAREK ZSRR Centralny * kwiecień 85
Ośrodek Szkol. Rozp. Radioelektronicznego AR
171. ppłk NAWIEŚNIAK JACEK ZSRR KGB kurs marzec 86
172. kpt. NOWACZYK LESŁAW ZSRR KGB kurs marzec 86
173. płk NOWAK MAREK NRD Akademia studia czerwiec 83
Wojskowa NAL
174. płk NOWAK MAREK ZSRR GRU kurs czerwiec 87
175. płk NOWAKOWSKI MAREK ZSRR KGB kurs luty 85
176. ppłk OBOLEWICZ ZBIGNIEW CZECHY Akademia studia lipiec 87
Wojskowa CzAL
177. gen. bryg. OLESIAK MARIAN ZSRR Oficerska kurs lipiec 75
Szkoła Lotniczo-Techniczna AR
178. gen. bryg. OLESIAK MARIAN ZSRR Akademia kurs * 82
Sztabu Generalnego im. Woroszyłowa
179. por. OPALIŃSKI JANUSZ ZSRR GRU kurs czerwiec 77
180. kmdr por. OSAKIEWICZ * ZSRR KGB kurs sierpień 81
181. mjr OZETOWICZ (?) * ZSRR KGB kurs sierpień 81
182. płk PACIOREK WOJCIECH ZSRR WAŁ studia lipiec 73
183. ppłk PACKO WIESŁAW ZSRR KGB kurs lipiec 88
184. płk PARASZCZUK JÓZEF ZSRR Centralny * wrzesień 90
Ośrodek Szkol. Rozp. Radioelektronicznego AR
185. płk PASTERNAK ZENON ZSRR KGB kurs marzec 84
186. płk PATER JERZY ZSRR GRU kurs sierpień 87
(nie ukończył)
187. płk PELCZAR WŁADYSŁAW ZSRR GRU kurs czerwiec 79
188. ppłk PIARS STANISŁAW WĘGRY Akademia studia sierpień 93
Wojskowa WAL
189. płk PIENIAK JANUSZ ZSRR GRU kurs czerwiec 76
190. płk PIERZAK ZBIGNIEW ZSRR KGB kurs luty 86
191. płk PIĘTA MAREK ZSRR * kurs sierpień 70
192. ppłk PIWOŃSKI RYSZARD ZSRR KGB kurs marzec 84
193. płk POKRZEWNICKI ANDRZEJ ZSRR Akademia studia czerwiec 84
Dyplomatyczna
194. płk POLKOWSKI KRZYSZTOF ZSRR GRU kurs czerwiec 84
195. płk POPŁAWSKI JERZY ZSRR KGB kurs marzec 84
196. ppłk POTEMPSKI STANISŁAW ZSRR KGB kurs marzec 82
197. mjr PROCELEWSKI * ZSRR KGB kurs sierpień 81
198. ppłk PRZELASKOWSKI WITOLD ZSRR Akademia studia lipiec 90
Wojskowa im. Frunzego
199. płk PRZEPIÓRKA MARIAN ZSRR KGB kurs marzec 82
200. płk PUCHAŁA ZYGMUNT CZECHOSŁOWACJA Akademia studia * 88
Wojskowa CzAL
201. płk PUCHTA JANUSZ ZSRR GRU kurs sierpień 83
202. ppłk RADZEWICZ EDMUND ZSRR KGB kurs czerwiec 81
203. ppłk RAK PIOTR ZSRR KGB (GRU?) kurs czerwiec 83
204. płk REMBACZ BOGDAN ZSRR Krasnodarska kurs czerwiec 88
Wyższa Szkoła Oficerska
205. * REMBIESA WOJCIECH ZSRR GRU kurs czerwiec 82
206. mjr RODZEWICZ * ZSRR KGB kurs sierpień 81
207. płk ROMAŃSKI KAZIMIERZ ZSRR Moskiewski studia marzec 83
Państw. Inst. Stosunków Międzyn.
208. płk ROSOWSKI JAN ZSRR WAK kurs sierpień 80
209. * ROSTKOWSKI JANUSZ ZSRR Akademia studia sierpień 89
Wojskowo-Polityczna
210. płk RUDNICKI EDWARD ZSRR GRU kurs sierpień 82
211. płk RUDNICKI EDWARD ZSRR GRU kurs sierpień 87
212. ppłk RUDZIŃSKI ZBIGNIEW ZSRR Oficerska kurs lipiec 87
Szkoła Lotniczo-Techniczna AR
213. kmdr por. RUSSJAN JERZY NRD Akademia studia lipiec 83
Wojskowa NAL
214. kmdr por. RUSSJAN JERZY ZSRR GRU kurs czerwiec 87
215. kmdr. ppor. RYGIEL JACEK ZSRR Akademia studia lipiec 92
Marynarki Wojennej
216. płk RZĄSOWSKI WOJCIECH ZSRR Akademia studia sierpień 82
Wojskowa im. Frunzego
217. płk RZEPECKI JERZY ZSRR KGB kurs czerwiec 81
218. płk SABAK ZBIGNIEW CZECHOSŁOWACJA Akademia studia czerwiec 86
Wojskowa CzAL
219. gen. SACZONEK WŁADYSŁAW ZSRR Akademia * grudzień 82
Sztabu Generalnego im. Woroszyłowa
220. płk SADOWSKI ROMUALD ZSRR KGB kurs marzec 85
221. płk SAŁBUT JANUSZ ZSRR Akademia studia czerwiec 91
Wojskowa im. Frunzego
222. płk SAŁBUT JANUSZ ZSRR Akademia kurs *
Wojskowa im. Frunzego
223. płk SEJ JERZY ZSRR GRU kurs sierpień 87
224. płk SIEJEK JERZY ZSRR WSKBP studia marzec 83
225. kpt. SINICA JAN ZSRR KGB kurs luty 86
226. ppłk SIWANOWICZ RYSZARD ZSRR GRU kurs czerwiec 83
227. gen. dyw. SŁOWIŃSKI JERZY ZSRR Akademia studia lipiec 76
Wojskowa im. Frunzego
228. gen. dyw. SŁOWIŃSKI JERZY ZSRR Akademia studia lipiec 84
Sztabu Generalnego im. Woroszyłowa
229. ppłk SMAZA STEFAN ZSRR GRU kurs czerwiec 76
230. ppłk SNARSKI KRZYSZTOF ZSRR KGB kurs marzec 85
231. płk SOBKOWSKI JAN ZSRR GRU kurs sierpień 83
232. ppłk SOLAK JANUSZ NRD Akademia studia wrzesień 86
Wojskowa NAL
233. płk SOSNOWSKI RYSZARD ZSRR GRU kurs sierpień 83
234. płk STALUSZKA WŁADYSŁAW ZSRR GRU kurs CZERWIEC 75 / CZERWIEC 85?
235. ppłk STANISZEWSKI ANDRZEJ ZSRR GRU kurs czerwiec 77
236. kpt. STAŃCZAK * ZSRR KGB kurs sierpień 81
237. ppłk STASIEWICZ KRZYSZTOF ZSRR GRU kurs czerwiec 89
238. ppłk STOCKI JERZY ZSRR Centrum kurs kwiecień 84
Doskonalenia Oficerów
239. płk SURDYK KRZYSZTOF ZSRR WAA * luty 78
240. ppłk SZAJERKA WIESŁAW ZSRR WSKBP-RM kurs marzec 84
241. ppłk SZAŁACIŃSKI ZBIGNIEW ZSRR KGB kurs lipiec 88
242. ppłk SZLAKOWSKI WOJCIECH ZSRR GRU kurs czerwiec 89
243. płk SZOŁUCHA MICHAŁ NRD Akademia studia lipiec 84
Wojskowa NAL
244. płk SZOŁUCHA MICHAŁ ZSRR GRU kurs czerwiec 87
245. płk SZÓSTEK JÓZEF ZSRR KGB kurs marzec 83
246. ppłk SZUBA TADEUSZ ZSRR GRU kurs czerwiec 82
247. płk SZUBERT JERZY ZSRR GRU kurs czerwiec 86
248. ppłk SZULIK WALDEMAR ZSRR GRU kurs czerwiec 82
249. płk SZYŁŁO ZBIGNIEW ZSRR GRU kurs sierpień 87
250. płk ŚLIWIŃSKI TADEUSZ ZSRR KGB kurs marzec 83
251. ppłk ŚWIDER JÓZEF ZSRR KGB kurs lipiec 84
252. mjr ŚWIDER * ZSRR KGB kurs sierpień 81
253. płk TARGIŃSKI EDWARD ZSRR KGB kurs marzec 84
254. kmdr por. TOMASZEWICZ RYSZARD ZSRR GRU kurs lipiec 79
255. gen.bryg. TOPCZAK ALEKSANDER ZSRR 1SG SZ studia wrzesień 86
256. płk TRATKIEWICZ ANDRZEJ NRD Akademia studia październik 90
Wojskowa NAL
257. płk TWARDOWSKI WIESŁAW ZSRR WAK studia czerwiec 78
258. gen. bryg. TYSZKIEWICZ ANDRZEJ ZSRR Akademia studia czerwiec 79
Wojskowa im. Frunzego
259. gen. bryg. TYSZKIEWICZ ANDRZEJ ZSRR Akademia studia lipiec 90
Sztabu Generalnego im. Woroszyłowa
260. płk UBYCH TADEUSZ WĘGRY Akademia studia lipiec 87
Wojskowa WAL
261. kpt. URODA ZBIGNIEW ZSRR KGB kurs marzec 86
262. ppłk WALCZAK LECH ZSRR KGB kurs marzec 85
263. ppłk WĘGRZYŃSKI GRZEGORZ ZSRR KGB kurs marzec 85
264. płk WILUŚ JERZY ZSRR KGB kurs marzec 85
265. płk WINNICKI RYSZARD ZSRR KGB kurs czerwiec 79
266. ppłk WIŚNIEWSKI ANDRZEJ ZSRR GRU kurs czerwiec 89
267. płk WITASZCZYK KAZIMIERZ NRD Akademia studia lipiec 86
Wojskowa NAL
268. płk WITKOWSKI MAREK ZSRR GRU kurs sierpień 85
269. płk WOJTCZAK TADEUSZ ZSRR KGB kurs marzec 83
270. kpt. WOJTKUN CZESŁAW ZSRR KGB kurs luty 86
271. płk WOLAK JAN ZSRR Akademia studia lipiec 86
Wojskowa im. Kujbyszewa
272. płk WOŁOSZYK MACIEJ ZSRR KGB kurs marzec 87
273. płk WOROŻBIT ZBIGNIEW ZSRR KGB kurs lipiec 80
274. płk WOŹNIAK MACIEJ ZSRR GRU kurs czerwiec 79
275. płk WOŹNIAK RYSZARD NRD Akademia studia sierpień 81
Wojskowa NAL
276. płk WYSOCKI MAREK ZSRR GRU kurs lipiec 75
277. ppłk WYSOKOWICZ MAREK ZSRR KGB kurs lipiec 87
278. ppłk ZABŁOCKI MAREK ZSRR GRU kurs czerwiec 87
279. płk ZADORA JERZY * * * *
280. mjr ZAKRZEWSKI * ZSRR KGB kurs sierpień 81
281. ppłk ZAWADZKI * ZSRR KGB kurs sierpień 81
282. ppłk ZAWADZKI KRZYSZTOF ZSRR KGB kurs lipiec 87
283. płk ZAWILIŃSKI KAZIMIERZ ZSRR GRU kurs czerwiec 81
284. płk ZAWILIŃSKI KRZYSZTOF ZSRR KGB kurs lipiec 87
285. płk ZAWILIŃSKI KAZIMIERZ ZSRR GRU kurs sierpień 89
286. płk ZIELINSKI WŁADYSŁAW ZSRR WSKBP kurs marzec 83
287. płk ZIĘTKIEWICZ ANDRZEJ ZSRR KGB kurs czerwiec 83
288. ppłk ZINKIEWICZ JAN ZSRR KGB kurs LUTY 82 / MARZEC 86?
289. mjr ZIULECKI (?) * ZSRR KGB kurs sierpień 81
290. * ZMYJ KRZYSZTOF ZSRR Akademia studia sierpień 89
Wojskowo-Polityczna
291. gen. dyw. ŻAK STANISŁAW ZSRR Akademia * luty 63
Dyplomatyczna
292. gen. bryg. ŻARSKI ZDZISŁAW ZSRR * kurs marzec 73
293. gen. bryg. ŻARSKI ZDZISŁAW ZSRR ASG kurs sierpień 63
294. płk ŻYŁOWSKI ZDZISŁAW ZSRR GRU kurs czerwiec 78
295. płk ŻYREK EMIL ZSRR KGB kurs marzec 85
Aneks nr 14
Dokumenty z akt Stowarzyszenia Oficerów Młodych
Aneks nr 15
„ZATWIERDZAM” TAJNE
[Szef Oddziału 4 Egz. poj.
płk mgr Janusz BOGUSZ
20.08.92 r.
podpis nieczytelny]
Uwagi na ostatniej stronie dokumentu.
NOTATKA SŁUŻBOWA
dotycząca ujawniania informacji o Wojskowych Służbach
Informacyjnych w środkach masowego przekazu.
Od początku 1992 roku w środkach masowego przekazu pojawiły się informacje o Wojskowych Służbach Informacyjnych. Informacje takie ukazały się głównie w dziennikach „Nowy Świat”, „Ekspres Wieczorny” i ostatnio w dwóch rozpowszechnionych numerach czasopism „Honor i Ojczyzna”.
Artykuły o WSI zamieszczane w czasopismach mają wspólne cele, a mianowicie:
1. Ukazanie WSI jako organizacji skompromitowanej, nomenklaturowej, zdradzieckiej i nie służącej interesom Polski.
2. Lansowanie opinii, że WSI są strukturą niekompetentną, zdegenerowaną i niezdolną do działań wywiadowczych i kontrwywiadowczych.
3. Wykazanie, że WSI są agendą służb specjalnych b. ZSRR.
4. Pokazanie, że kolejni szefowie WSI są ludźmi każdorazowo skompromitowanymi i karierowiczami.
5. Stawianie zarzutu, że WSI są na usługach Urzędu Prezydenta, a występują przeciwko rządowi.
6. Inspirowanie do generalnych zmian personalnych i organizacyjnych w WSI.
7. Próba i usiłowanie wywołania waśni i wzajemnych oskarżeń między służbą wywiadu i kontrwywiadu.
Wiodącym autorem artykułów o WSI jest Jerzy SZANIAWSKI, a ostatnio płk rez. Stanisław DRONICZ. Jednak istotne artykuły pod względem szczegółowości zawartych w nich danych ukazywane są jako listy lub opracowania anonimowych oficerów wywiadu, kontrwywiadu lub Sztabu Generalnego.
Analiza treści informacji i styl ich redagowania wskazuje na to, że niejako propagandowym konsultantem tekstów jest Jerzy Szaniawski, a źródłem tych danych są osoby lub osoba uplasowana w WSI, która była do niedawna w WSI i zna z autopsji dane wewnętrzne o WSI oraz przekazuje je bezpośrednio lub pośrednio autorom bądź redakcji. O fakcie istnienia źródła informacji wewnątrz WSI świadczy:
– artykuł „Telepatia w wojskowej dyplomacji” zamieszczony w „Nowym Świecie” w dniu 24.04.1992 r. ujawniający dane płk. „D”, które musiały wyjść z wywiadu wojskowego, artykuł podpisał Szaniawski,
– notatka w „Ekspresie Wieczornym” z dnia 20.06.1992 r. pt. „OFICEROWIE DWÓJKI ODCHODZĄ Z PRACY” anonimowego autora informująca o odejściu do rezerwy płk. Dolaty i płk. Wołodźki z podaniem pełnej nazwy ich stanowisk służbowych,
– wydawnictwo „HONOR I OJCZYZNA” kierowane przez płk. rez. Stanisława DRONICZA zamieszcza w majowym numerze artykuł pt. „WOJSKOWY WYWIAD PRL”. Autor jest anonimowy, ale zawarte w tym artykule dane o ORW, o rywalizacji między WSW i wywiadem wojskowym, o Oddziale VI b. SWSW i kpt. Sumińskim, o gen. Misztalu i płk. Dunalu (identyczny tekst co w artykule „Telepatia w wojskowej dyplomacji?) o angażowaniu komórki deszyfrażu i namiaru radiowego świadczy, iż jest to osoba wywodząca się najprawdopodobniej z wywiadu wojskowego.
Autorzy artykułów, ukazując obraz „skompromitowanych WSI”, domagają się dokonania zmian pod hasłem dekomunizacji tych służb. Dalsze „ataki” prasowe na WSI przy wykorzystaniu prawdziwych lub fałszywych informacji w istotny sposób mogą podważyć autorytet i wiarygodność WSI. Odcinając źródła informacji dla środków przekazu związanych ze skrajnie prawicowym ugrupowaniem, stanie się szansą nie tylko niedopuszczenie do szkalowania WSI, ale też szansą zabezpieczenia przed przenikiem informacji niejawnych poza WSI.
W powyższej sytuacji proponuję podjęcie działań operacyjnych zmierzających do:
1. Ustalenia redakcji czasopism i ugrupowań politycznych, które dążą do uzyskiwania niejawnych informacji WSI w celu kompromitowania tych służb.
2. Określenia komórek organizacyjnych w WSI, gdzie istnieją motywy i przesłanki do ujawniania wiadomości niejawnych na zewnątrz dla swoich partykularnych interesów osobistych i grupowych.
3. Wykrycia osoby lub osób, które informują środki przekazu lub jej redaktorów o niejawnych aspektach funkcjonowania WSI.
Dla zrealizowania powyższych celów planuję wykonać następujące czynności:
1. Zebrać w miarę możliwości wyczerpujące dane o fundacji „MYŚL” wydającej czasopismo „Honor i Ojczyzna”, a pozwalającej określić, z jakimi ugrupowaniami jest związane i jakie ma kierunki prowadzenia propagandy wobec WP.
Wykonuje: ppłk Lonca
Termin: do dn
. 31.08.1992 r.
2. Ustalić skład osobowy redakcji „Honor i Ojczyzna” celem wytypowania tych osób, które mogą mieć związki personalne z aktualnymi i byłymi pracownikami WSI, a mogące łącznikować przekazywanie informacji o WSI.
Wykonuje: ppłk Lonca
Termin: do dn. 31.08.1992 r.
3. Wykorzystując kontakty operacyjne wśród dziennikarzy wojskowych, dążyć do ustalenia cywilnych dziennikarzy specjalizujących się w problematyce wojskowej, a szczególnie starających się o dostęp do informacji o WSI z zamiarem kompromitowania tych służb.
Wykonuje: ppłk Lonca
Termin: do dn. 31.10.1992 r.
4. Po ustaleniu interesujących nas redakcji i dziennikarzy, którzy dążą do uzyskiwania niejawnych informacji o WSI dla celów propagandowych wystąpić z wnioskami o zastosowanie P.S. celem rozpoznania zakresu interesujących ich informacji, celu ich uzyskania i sposobu ich uzyskania w WSI.
Wykonuje: ppłk Lonca
Termin: do dn. 31.10.1992 r.
5. Bazując na wynikach rozmów operacyjnych i kontaktach służbowych z pracownikami WSI, określić komórki organizacyjne i środowiska, gdzie istnieją motywy i przesłanki do ujawniania wiadomości niejawnych dla środków masowego przekazu lub innych środków propagandowych.
Wykonuje: ppłk Lonca + ofic. OB WSI
Termin: do dn.31.10.1992 r.
6. Dokonać analizy treści ukazujących się artykułów o WSI pod kątem wypracowania prawdopodobnych cech identyfikacyjnych domniemanego autora będącego źródłem przecieku informacji o WSI do środków masowego przekazu.
Wykonuje: ppłk Lonca+ ofic. OB WSI
Termin: w miarę ukazywania się art.
7. Osoby z wyłonionych komórek organizacyjnych i środowiska według kryteriów z punktu 5 poddać weryfikacji do uzupełnienia przedsięwzięcia z punktu 6, a wobec tak wyłonionych osób podjąć stosowne przedsięwzięcia operacyjne celem ustalenia sprawcy ujawnienia wiadomości niejawnych o WSI.
8. Niezależnie od czynności w punktach 2-7, bazując na wiedzy o redakcji czasopisma „Honor i Ojczyzna”, wypracować koncepcję ewentualnego nawiązania kontaktu operacyjno-poznawczego z płk. rez. Stanisławem Droniczem celem zjednania go do WSI, poznania jego poglądów i zamiarów propagandowych wobec WSI, jego zapotrzebowania na informacje o WSI włącznie z poznaniem jego kontaktów z pracownikami WSI.
Wykonuje: ppłk Lonca
Termin: do dn. 30.09.1992 r.
Warszawa, dn. 18.08.1992 r.
St. Oficer Oddziału Bezpieczeństwa WSI
ppłk Ryszard LONCA
[podpis nieczytelny]
Pan ppłk Lonca
ad.pkt.1: Niezależnie od czynności rozpoznawczych podjętych przez nas we własnym zakresie (przy wykorzystaniu legendy oferty handlowej) przygotować zadanie na ustalenie dla ZZT ad. pkt. 2.: Po ustaleniu osób zatrudnionych w redakcji „H i O” – zebrać o nich bliższe dane i dokonać sprawdzeń operacyjnych. Być może znajdziemy dotarcie operacyjne?
ad. pkt. 6: Podjąć próbę wypracowania prawdopodobnych cech identyfikacyjnych autora, źródła informacji artykułów na podstawie analizy już opublikowanych informacji o WSI.
Do realizacji przedsięwzięć w pkt. 5, 6 i 7 włączy się mjr Niedziałkowski.
[ppłk mgr Janusz Bogusz]
podpis nieczytelny
20.08.92 r.
Aneks nr 16
Zidentyfikowane osoby współpracujące niejawnie z żołnierzami WSI w zakresie działań wykraczających poza sprawy obronności państwa i bezpieczeństwa Sił Zbrojnych RP
Marek BARTKOWIAK
Plasował osoby związane z WSI w firmach. Jako prawnik brał udział w pracach nad projektem ustawy reprywatyzacyjnej.
Andrzej BILIK
Dziennikarz, redaktor naczelny „Dziennika Telewizyjnego?, ambasador w Algierii. Głównym jego zadaniem była praca typowniczo-werbunkowa.
Zdzisław BOBIATYŃSKI
Zastępca dyrektora departamentu w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą. W roku 1992 udzielał WSI informacji nt. Ośrodka Studiów Wschodnich.
Michał GÓRSKI
Pracownik PKN Orlen (2004-2005), kancelarii prawniczej White & Case (2005), BUMAR Sp. z o.o. (2005-2006), sekretarz Ambasady RP w Rzymie od sierpnia 2006.
Maciej GÓRSKI
Jako dziennikarz na zlecenie Szefa WSI K. Malejczyka realizował zadania związane z kształtowaniem wizerunku Sił Zbrojnych w środkach masowego przekazu. Wiceprezes PAI. Ambasador.
Grzegorz GRABOWSKI
Prowadził działalność typowniczą w Banku Rozwoju Eksportu.
Andrzej GROTH
Profesor historii. Wykładowca Uniwersytetu Gdańskiego.
Zdzisław GRZELAK
Wykładowca Uniwersytetu Łódzkiego, dyrektor Ośrodka Łączności z Cudzoziemcami Absolwentami Polskich Szkół Wyższych. Zajmował się typowaniem i werbowaniem cudzoziemców absolwentów polskich uczelni oraz cudzoziemców pracujących w polskich uczelniach.
Grzegorz HOŁDANOWICZ
Dziennikarz. Oferował oficerom WSI łamy „Raportu?.
Andrzej HOSZARD
Jako dyrektor firmy przeładunkowej Nord Technik brał udział w przeładunkach ropy naftowej w związku z tzw. aferą paliwową.
Anna Grażyna JAROCH
Dziennikarka „Trybuny Śląskiej” i powołanego przez WSI „Przeglądu Międzynarodowego? (1995-1997).
Marek JĘDRYS
Dyplomata. Realizował zadania związane z wpływaniem na ambasadora w kierunku pożądanym przez WSI. Pomagał plasować wskazane osoby na placówkach dyplomatycznych.
Marek Tomasz KACPROWICZ
Pracując w Impexmetalu, przekazywał informacje z zakresu działalności spółki i osób w niej zatrudnionych. Podejmował się plasowania w spółce osób wskazanych przez WSI.
Adam KAPICA
Jako wiceprezes ZUS nadzorował kontrakt z Prokomem.
Piotr KARPIŃSKI
Pracownik Biura Klubu Parlamentarnego SLD (sekretarz Komisji Gospodarki i Infrastruktury) w latach 2003-2005. WSI podejmowało działania mające na celu uplasowanie go w strukturze MSZ.
Andrzej KIŃSKI
Monitorował środowisko dziennikarskie. Na łamach prowadzonego miesięcznika „Nowa Technika Wojskowa? zamieszczał materiały prasowe o charakterze lobbingu związanego z kontraktem na kołowe transportery opancerzone „Rosomak?.
Borys KISLER
Jako dyrektor Kredyt Banku utworzył oddział w Gdyni w celu ustanowienia swojego oficera prowadzącego dyrektorem.
Krzysztof KLASA
Pracownik Impexmetalu w 1991 r. Na skutek poparcia przez WSI został szefem BRH w Hadze.
Jarosław KOCISZEWSKI
Korespondent „Życia Warszawy?, „Rzeczpospolitej? PR, TVP, IAR. Rozpracowywał podmioty gospodarcze.
Kazimierz KOTASIAK
Przekazywał WSI informacje związane z działalnością spółki Elektrim na terenie kraju.
Marcin KRZYSZYCHA
Dziennikarz gazety „Express Fakty” oraz pracownik Stowarzyszenia Wspólnota Polska, a następnie Kancelarii Senatu RP. Dostarczał wywiadowi wojskowemu informacji dotyczących funkcjonowania Kancelarii Senatu.
Jan KULISZ
Wieloletni pracownik departamentu kadr w Ministerstwie Handlu Zagranicznego. Pracownik polskiej placówki dyplomatycznej w Casablance blisko współpracujący z Piotrem Nurowskim ps. Tur.
Andrzej LEDWOCH
Dziennikarz PAP (1989-1991), „Trybuny Ludu? (1991), „Nowej Europy? (1991-1994), następnie „Super Expresu? i „Gazety Bankowej?. Zamieszczał artykuły mające kształtować wizerunek WSI wg tez przygotowanych przez oficerów Służb i przez nich autoryzowane.
Jan LITWIŃSKI
Pracownik LOT przekazujący informacje z zakresu działalności spółki i jej struktury organizacyjnej. Po skandalu o charakterze korupcyjnym skierowany do Air Polonia.
Andrzej MACENOWICZ
Jako członek Zarządu PKN Orlen konsultował z oficerami „preferencje? WSI w zakresie dostaw ropy dla koncernu. Oferował im możliwość umieszczania wskazanych osób w spółce.
Andrzej MADERA
Dziennikarz „Nowin? i „Ładu?. Jako Prezes Zarządu „Nafty Polskiej? zawarł dwie umowy prywatyzacyjne z niemiecką firmą POC AG.
Marek MAGOWSKI
Komendant Straży Miejskiej w Warszawie. Prowadził działalność typowniczo-werbunkową.
Grzegorz MICUŁA
Dziennikarz „Gromady. Rolnik Polski?. Współdziałał w rozpracowywaniu mniejszości narodowych w Polsce.
Edward MIKOŁAJCZYK
Dziennikarz, pracownik koncernu ITI. Typował dziennikarzy do współpracy z WSI.
Tadeusz MRÓWCZYŃSKI
Brał udział w operacji przejęcia przez WSI spadku po bezpotomnie zmarłym obywatelu Kanady pochodzącym z Polski.
Andrzej MUSZYŃSKI
Pracownik sekretariatu Urzędu Rady Ministrów.
Andrzej NIERYCHŁO
Dziennikarz „ITD”, „Kuriera Polskiego?, „Pulsu Biznesu?. Współpracował z WSI od roku 1983. Brał udział w próbach wykorzystania na rzecz WSI struktur medialnych organizowanych przez Z. Solorza.
Jerzy Marek NOWAKOWSKI
Pracownik Ośrodka Studiów Międzynarodowych Senatu RP. Dyrektor Programu V Polskiego Radia. Zastępca redaktora naczelnego „Wprost?. Dokonywał analiz sytuacji w organizacjach pozarządowych i partiach politycznych, charakteryzował przywódców PiS i PO.
Piotr NUROWSKI
Dyplomata. Współpracownik Z. Solorza. Kształtował program „Polsatu? zgodnie z wytycznymi przekazywanymi przez gen. Malejczyka.
Maciej PACUŁA
Pracownik naukowy Instytutu Dziennikarstwa UW. Wskazywał WSI studentów w celach werbunkowych.
Tadeusz PAWLAK
W 1999 r. instruowany przez oficerów WSI, by zataić wieloletnią współpracę z Zarządem II w ankiecie bezpieczeństwa osobowego. W 2002 r. po złożeniu fałszywego oświadczenia lustracyjnego mianowany ambasadorem w Mińsku.
Sławomir PRZĄDA
Dziennikarz Teleexpressu, Polskiego Radia i TV. Współtworzył grupę dziennikarzy realizujących zadania informacyjne na korzyść WSI. Podjął działania na rzecz utworzenia Biura Prasy i Reklamy mającego zatrudniać osoby wskazane przez WSI. Rozpracowywał rynek prasy, radia i TV.
Tomasz ROMANIUK
Pracując w LOT, przekazywał informacje dotyczące prywatyzacji spółki, a także zestawienia personelu zatrudnionego w placówkach zagranicznych.
Robert RZESOŚ
Jako dyrektor techniczny Centrum Finansowo-
-Bankowego pośredniczył w rozmowach z inwestorami zamierzającymi lokować przedstawicielstwa w budynku KC. Pośredniczył w zdobywaniu programów komputerowych o przeznaczeniu biurowym.
Ireneusz SEKUŁA
W 1970 r. został przeszkolony na kursie AWO w ośrodku szkolenia Zarządu II. W 1973 r. przeszkolony w zakresie niezbędnym do pełnienia funkcji rezydenta AWO.
Rafał Edward STEFFEN
Prezes Polskiej Agencji Informacyjnej SA, doradca Prezesa Zarządu Bankowego Funduszu Leasingowego SA. Dyrektor Gabinetu Ministra Szefa Rządowego Centrum Studiów Strategicznych Lecha Nikolskiego.
Milan SUBOTIĆ
Dziennikarz TVP („Panorama?), dyrektor programowy TVN.
Jan SUWIŃSKI
Jako pracownik w Ministerstwie Współpracy Gospodarczej z Zagranicą informował WSI o wszelkich zmianach prawno-organizacyjnych dotyczących wydawania koncesji na prowadzenie działalności handlowej z zagranicą
Jarosław SZCZEPAŃSKI
Jako dziennikarz TVP (zastępca dyrektora TAI) informował WSI o planach w zakresie zmian personalnych co do zagranicznych korespondentów TVP. Po opuszczeniu Telewizji oferował WSI gotowość infiltracji „Rzeczpospolitej? lub „Wprost?, bądź „innej związanej z jego profesją instytucji?.
Andrzej SZELĄG
Dyrektor Centrum Obsługi Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
Stanisław Jan SZUMSKI
Zwerbowany w 1977 roku. Jako pracownik Towarzystwa „Polonia? w latach 70. i 80. rozpracowywał środowisko Polonii amerykańskiej.
Jerzy TEPLI
Dziennikarz, korespondent PR i TV, współtwórca powołanego przez WSI „Przeglądu Międzynarodowego?.
Henryk WĄSIKOWSKI
Opracował dla WSI koncepcję stworzenia prywatnego centrum działań gospodarczych w Polskiej Strefie Stabilizacyjnej w Iraku.
Andrzej WENDRYCHOWICZ
Organizował spółkę Dom Polski, która obok działalności biznesowej miała zapewniać możliwość plasowania wskazanych osób.
Jacek WOJNAROWSKI
Pracownik Polservice. Od 1986 r. przebywał jako przedstawiciel tej firmy w Iraku, gdzie zajmował się problematyką związaną z irackim przemysłem zbrojeniowym. W 1991r. był dyrektorem naczelnym Fundacji Solidarności im. Batorego
Jakub WOLSKI
W latach 90-91, pracując w MSZ, typował kandydatów, m.in. spośród redaktorów „Wolnej Europy?. Konsultant MSZ w Radzie Europy.
Grzegorz WOŹNIAK
Dziennikarz TVP. Redaktor utworzonego przez WSI „Przeglądu Międzynarodowego?.
Daniel WÓJTOWICZ
Dziennikarz „Przeglądu Tygodniowego?, „Sztandaru Młodych?. W 1983 r. jako jedyny dziennikarz „Sztandaru Młodych? otrzymał akredytację w centrum prasowym obsługującym wizytę papieża w Polsce. Otrzymał wówczas zadania typownicze. Wykorzystywany do rozpracowania środowiska dziennikarskiego. Od kwietnia 1985 r. w Wydziale Prasy KC PZPR
Stanisław WYROŻEMSKI
Pośrednik w handlu sprzętem specjalnym. Oskarżony o zawarcie fikcyjnej umowy w związku z dostawą uzbrojenia do Birmy. Planowano wystąpienie do Prokuratora Generalnego RP w sprawie uchylenia aresztu.
Bogusław ZALEWSKI
Dyrektor Międzynarodowych Targów Poznańskich. Zarejestrowany jako współpracownik Zarządu II Sztabu Generalnego.
Jan ZAŁUSKA
Przedsiębiorca (dyrektor PZ Carpatia, pełnomocnik firmy Riedrich). Przekazywał WSI ustalony procent zysków z zarządzanych firm. Zawarł z WSI umowę na udzielenie mu pożyczki.
Andrzej ZAWISTOWSKI
Pracownik Bumar-u. Po okresie pracy dyplomatycznej tworzył struktury koncernu tytoniowego Reynolds Tobbaco w Polsce.
Maciej ZIĘBA
Wykładowca KUL. Obecnie pracownik samorządowy Urzędu Wojewódzkiego. W roku 1995 zarejestrowany jako współpracownik.
Oficerowie WSI uplasowani poza wojskiem i skierowani do działań, które wykraczały poza sprawy obronności państwa i bezpieczeństwa Sił Zbrojnych RP
Janusz BRODNIEWICZ
Dyrektor w Fundacji Kultury oraz współtwórca spółki Dom Polski. Jako pracownik TVP informował WSI o sytuacji w telewizji publicznej.
Władysław DANIŁOWICZ
Wieloletni pracownik Zarządu II Sztabu Generalnego. W roku 1999 skierowany został pod przykryciem do MSZ.
Edyta MALUTA-GĘSIOR
Dziennikarka „Trybuny Śląskiej” i powołanego przez WSI „Przeglądu Międzynarodowego”.
Mariusz MARCZEWSKI
Sekretarz komisji sejmowej ds. służb specjalnych 1996.
Edward WOJTULEWICZ
Od 1989 r. dyrektor generalny Impexmetalu (kierował pracą G. Żemka – „Dika”), zatrudniał w Impexmetal oficerów pod przykryciem.
Tomasz WRÓBEL
Dyrektor biura marketingu klienta korporacyjnego PKO BP.
Aneks nr 17
Informacja dot. Szefa WSI
w latach 1992-1994
gen. dyw. B. Izydorczyka
Gen. dyw. Bolesław Izydorczy
k (s. Władysława, ur. 09.10.1943 r.) karierę w służbach specjalnych rozpoczął w 1978 r., gdy przeszedł z Zarządu Służb Technicznych MON do służby w pionie informacyjnym Zarządu II Sztabu Generalnego WP. W sierpniu 1979 r. został skierowany na 10-miesięczny kurs wywiadowczy zorganizowany przez sowieckie GRU przy Akademii Dyplomatycznej w Moskwie. Tam trafił wraz z 6-osobową grupą oficerów WP, pełniąc jednocześnie funkcję dowódcy grupy polskich słuchaczy. Z racji funkcji, jaką pełnił na wspomnianym kursie, utrzymywał znacznie szersze kontakty z oficerami radzieckimi niż inni uczestnicy kursu. M.in. brał udział w odprawach z kadrą kursu i na bieżąco informował o sytuacji w grupie polskich słuchaczy. W charakterystyce sporządzonej przez Rosjan na zakończenie kursu określono osobę B. Izydorczyka w następujących sposób: „jako dowódca grupy szkoleniowej, odpowiedzialnie realizował nałożone na niego obowiązki. Utrzymywał ścisłe kontakty z sekretarzem organizacji partyjnej i dowództwem pododdziału”. B. Izydorczyk nie ukrywał przed kolegami, że „imponują bliższe niż innych słuchaczy kontakty z oficerami radzieckimi”310. W trakcie trwania kursu Rosjanie przeprowadzili z B. Izydorczykiem kilka rozmów, które w ocenie wielu oficerów WSI mogły mieć charakter werbunkowy. Ze strony sowieckiej rozmowy te prowadził najpierw oficer wywiadu w stopniu podpułkownika – były rezydent wywiadu w Londynie, a następnie oficer kontrwywiadu również w stopniu podpułkownika. B. Izydorczyk po powrocie do kraju nie poinformował swoich przełożonych o treści prowadzonych z nim przez Rosjan rozmów.
Kluczową kwestią jest jednak charakter odbytego w trakcie wspomnianego kursu przeszkolenia. Cykl zajęć w ramach tego kursu obejmował szeroką wiedzę odnośnie do prowadzenia pracy wywiadowczej w państwach zachodnich. W szczególności słuchacze kursu szkoleni byli z form i metod pracy wywiadu w państwach będących członkami NATO. Program szkolenia obok tematyki stricte wywiadowczej zawierał dużą ilość zajęć politycznych, w trakcie których słuchaczom cyt.: „wpajano wrogość do państw będących członkami Paktu Północnoatlantyckiego”.
Po powrocie do kraju został skierowany do pracy w pionie operacyjnym Zarządu II Sztabu Generalnego WP. Już jednak po dwóch latach – w 1982 r. został skierowany na placówkę do USA, gdzie pełnił funkcję z-cy attaché przy Ambasadzie PRL w Waszyngtonie.
Objęcie tej funkcji w powszechnej ocenie jego kolegów uznane zostało wówczas za olbrzymi awans zawodowy B. Izydorczyka, zwłaszcza że uchodził za osobę o nikłym doświadczeniu wywiadowczym. Już wówczas jego błyskotliwa kariera zawodowa wskazywała na to, że posiada on „możnych protektorów”. Po powrocie do kraju we wrześniu 1984 r. powrócił do pracy w Zarządzie II SG WP. W marcu 1989 r. został szefem Misji Obserwatorów UNTAG z ramienia ONZ w Namibii. Po powrocie do kraju w lutym 1990 r. został szefem Zarządu XV Sztabu Generalnego WP. Z chwilą powstania WSI objął obowiązki Szefa Zarządu Wywiadu WSI, a następnie od czerwca 1992 r. do marca 1994 r. Szefa WSI. Cieszył się względami Prezydenta L. Wałęsy i utrzymywał bardzo bliskie stosunki z Ministrem w Kancelarii prezydenta – M. Wachowskim (bywał u niego kilka razy w tygodniu). W latach 1994-1997 był kolejno attaché przy Ambasadach RP w Waszyngtonie i Ottawie. Po powrocie do kraju w roku 1997 został szefem Misji Obserwatorów UNTAG (ONZ) w Tadżykistanie. Zarówno podczas misji w Namibii jak i Tadżykistanie zetknął się z oficerami wywiadu sowieckiego GRU.
W 2000 roku jego kariera w służbach specjalnych a zwłaszcza jego domniemane związki ze służbami specjalnymi b. ZSRR były przedmiotem zainteresowania BBW WSI w ramach prowadzonej sprawy o krypt. „GWIAZDA” oraz w ramach postępowania sprawdzającego w związku z ubieganiem się przez B. Izydorczyka o wydanie poświadczenia bezpieczeństwa. W ramach prowadzonych spraw oficerowie BBW odbyli wielokrotne rozmowy z B. Izydorczykiem, w trakcie których poruszane były wątki dotyczące jego pobytu na kursie GRU w Moskwie i dotyczące jego późniejszych kontaktów z oficerami sowieckimi.
Efekt tych rozmów określony został następująco: „Gen dyw. B .Izydorczyk w sposób ogólnikowy, powierzchowny i odbiegający od rzeczywistości odniósł się do odpowiedzi na pytania, które dotyczyły pobytu na kursie GRU w Moskwie. Nie udzielił też wyczerpujących wyjaśnień odnośnie pobytu na wymienionym kursie w czasie prowadzonych z nim rozmów, odmawiając udzielenia informacji lub zasłaniając się niepamięcią […]”311. Całościowa ocena materiału dot. B. Izydorczyka, jaką dokonało BBW, stwierdzała m.in.: „Analiza całego materiału […] skłania nas do stwierdzenia, iż gen. dyw. Izydorczyk celowo może ukrywać fakty związane z okresem pobytu w Moskwie. Brak wyczerpujących odpowiedzi, ich ogólnikowość i schematyzm a także stwierdzone przypadki podawania nieprawdy oraz wyraźna niechęć przy wyjaśnianiu kwestii związanych z w/wym. zagadnieniami stwarzają wątpliwości co do jego szczerości wobec służby Ochrony Państwa”312. Podkreślenia wymaga również fakt, że B. Izydorczyk początkowo dwukrotnie odmówił poddania się badaniom poligraficznym, a wówczas gdy zdecydował się im poddać, wyniki tych badań w aspekcie zadanych pytań o związki ze służbami sowieckimi były dla niego niekorzystne313. Wszystkie wspomniane wątpliwości pogłębiał fakt, że jak ustalono w ramach prowadzonej standartowo osłony kontrwywiadowczej gen. Izydorczyk w lecie 1992 r. spotkał się w Zakopanem z rezydentem służb rosyjskich, w okolicznościach, „które jednoznacznie wskazywały na spotkanie wywiadowcze”(świadkiem tego spotkania był szef Oddziału KW w Krakowie – płk M. Wolny)314. Pomimo jednak zaistnienia wielu negatywnych przesłanek zebranych w toku prowadzonego w roku 2000 r. przez BBW postępowania sprawdzającego szef WSI – gen. T. Rusak wskutek, jak sam stwierdził, „nacisków szefa MON – Ministra B. Komorowskiego” wydał gen. B. Izydorczykowi certyfikat bezpieczeństwa NATO do dokumentów NATO oznaczonych klauzulą „ściśle tajne” (Cosmic Top Secret i Cosmic Top Secret Atomal)315. Dzięki temu gen. B. Izydorczyk wyjechał do Brukseli, gdzie objął funkcję Dyrektora Partnership Coordination Cell (PCC) w Mons. Przebywał tam do 2003 r., mając dostęp do informacji stanowiących najwyższe tajemnice NATO.
Przebieg kariery gen. B. Izydorczyka wskazuje, że w trakcie pełnienia służby w jednostkach WP realizujących zadania wywiadowcze miał on „protektorów”, dzięki którym mógł on obejmować funkcje, co do pełnienia których nie miał ani odpowiedniego doświadczenia, ani kwalifikacji (z-ca attaché obrony w USA, szef Misji w Namibii i Tadżykistanie, szef Zarządu Wywiadu WSI, Szef WSI, attaché obrony w USA i Kanadzie, Dyrektor PCC w ramach NATO). Wszystkie wymienione funkcje wiązały się zazwyczaj z wykonywaniem zadań wobec państw NATO bądź w ramach NATO. A zatem jego działalność była ściśle zbieżna z jego pierwotnym przeszkoleniem wywiadowczym, jakie odbył w ramach kursu GRU. Ewidentną stwierdzoną cechą gen. B. Izydorczyka jako pracownika służb specjalnych WP były jego obawy przed dogłębnym wyjaśnieniem jego związków ze służbami b. ZSRR i jego kontaktów z oficerami tych służb. Zebrane w trakcie prowadzonych przez pion BBW postępowań (osłony kontrwywiadowczej, postępowania sprawdzającego) oraz w ramach sprawy o krypt. „GWIAZDA” informacje odnośnie do osoby gen. B. Izydorczyka wskazywały na bardzo poważne poszlaki o jego rzeczywistym powiązaniu ze służbami sowieckimi. W szczególności poszlaki te wzmocniła uzyskana w ramach prowadzonej osłony kontrwywiadowczej informacja o spotkaniu gen. B. Izydorczyka z rezydentem wywiadu sowieckiego w Zakopanem w 1992 r. „Wątpliwości” te nie miały jednak wpływu na jego zawodową karierę, która rysuje się jako bardzo spójna i konsekwentna. Jej ukoronowaniem było objęcie funkcji Dyrektora PCC w ramach NATO i możliwość dostępu do najbardziej chronionych tajemnic NATO.
Aneks nr 18
1.12.1992 r.
Dyrektywa MON
do działalności operacyjno-rozpoznawczej KW WSI
W celu dostosowania działalności służbowej KW do aktualnych potrzeb wynikających z interesu obronności państwa i uprawnienia jej działalności ustalam:
punkt 3
W zakresie realizowanych zadań służba KW swoją działalność operacyjno-rozpoznawczą prowadzi wśród żołnierzy i pracowników wojska, osób związanych z produkcją zbrojeniową i handlem uzbrojeniem, żołnierzy i pracowników obcych sił zbrojnych przebywających na terenie Polski oraz innych osób podejmujących działania przeciwko obronności państwa.
punkt 5 ppkt. 6 lit. b
Służba KW prowadzi działania operacyjno-rozpoznawcze poprzez:
– osłonę KW licencji technologii wojskowych, tajemnicy państwowej, przemysłu zbrojeniowego oraz handlu zagranicznego uzbrojeniem.
punkt 7
Finansowaniu działalności KW służy fundusz operacyjny oraz środki finansowe uzyskiwane w wyniku działalności operacyjnej KW. Poszczególne wydatki i dochody nie podlegają kontroli organów pozaresortowych.
W podpisie J. ONYSZKIEWICZ
Teczka kontroli problemowej „F” tom I, k. 160-164
Aneks nr 19
Notatka służbowa
d
ot. realizacji przedsięwzięć związanych ze sprzedażą uzbrojenia
Melduję, że podczas realizacji przedsięwzięć operacyjnych na Kierunku Wschodnim uzyskaliśmy informację za pośrednictwem źródła „Wirakocza”, że poprzez Estonię istnieje możliwość sprzedaży do Sudanu następującego sprzętu wojskowego amunicji:
152 mm nabój artyleryjski z pociskiem HE
– 10 000 szt.
(proponowana cena jednostkowa – 80 $)
122 pocisk rakietowy „GRAD” – 10 000 szt.
(cena jednostkowa – 300 $)
73 mm ciężki granatnik ppanc. SPG-9 – 5 szt.
(cena jednostkowa – 7 000 $)
Granat ppanc. PG-9 – 10 000 szt.
(cena jednostkowa – 50 $)
Wyrzutnik BM-21 – 10 szt.
23 mm armata plot. ZSU 23-2 na podwoziu samochodowym – 2 szt.
Łączna wartość kontraktu – około 5 mln $.
Kontrakt byłby zrealizowany za pośrednictwem firmy naszego wieloletniego współpracownika ps. „Tytus”. Jego firma – spółka z o.o. „STEO” prosperuje bardzo dobrze, a zajmuje się handlem sprzętem ppoż, na który posiada odpowiednie licencje.
Celem realizacji tego przedsięwzięcia należy wystąpić do Ministerstwa Współpracy Gospodarczej z Zagranicą o zgodę na jednorazową koncesję na sprzedaż w/w sprzętu.
Z oświadczenia „Wirakoczy” wynika, iż w przypadku pomyślnej realizacji transakcji nasza firma otrzymałaby prowizję w wysokości około 150-200 tys. $.
Jednocześnie melduję, że po pomyślnej realizacji transakcji zamierzam wystąpić z wnioskiem o wykorzystanie „Tytusa” i „Wirakoczy” do utworzenia spółki – firmy zajmującej się handlem sprzętem „S”. Warunki założenia w/w spółki i zasady jej funkcjonowania przedstawię w oddzielnej notatce.
Proszę o wyrażenie zgody na realizację powyższego przedsięwzięcia.
Szef Zarządu II DWSI
płk mgr Konstanty Malejczyk
Drukowano w 1 egz.
Wyk. i druk. – KM
04.10.1993 roku
Teczka sprawy operacyjnego zabezpieczenia „M.”, tom I część 2, k. 13-14
Aneks nr 20
MINISTERSTWO OBRONY
NARODOWEJ
SZEFOSTWO WOJSKOWYCH SŁUŻB INFORMACYJNYCH
ZARZĄD KONTRWYWIADU
Nr…… Warszawa, dnia …………. 19…….. r.
TAJNE
Egz. nr 2
SZEF
WOJSKOWYCH SŁUŻB INFORMACYJNYCH
Pan płk mgr inż. Bolesław Izydorczyk
dot. również Jeremiasz Barański316
MELDUNEK
Melduję Panu Pułkownikowi, że z posiadanych informacji wynika, iż
płk Jerzy KRUCZKOWSKI s. Zygmunta i Ireny, ur. 8.11.1940 r. w Pabianicach, ostatnio na stanowisku starszego specjalisty wykazu przejściowego do etatu Sztabu OCK od 1.04.1992 do 31.03.1993 roku, zam. W Warszawie przy ul. Złotej Wilgi 10 m. 2,
jest członkiem zorganizowanej grupy przestępczej zajmującej się przemytem papierosów, alkoholu i narkotyków do RP oraz nielegalnym handlem bronią. Grupę tę rozpracowuje Biuro ds. Przestępczości Gospodarczej Komendy Głównej Policji.
Według danych biura, 7 października 1991 roku płk Jerzy Kruczkowski był organizatorem transportu przemyconego alkoholu do nielegalnej rozlewni w Krasnymstawie, która w tym dniu została zlikwidowana przez miejscową policję. Aresztowano cztery osoby, ale płk K. zdołał zbiec, unikając zatrzymania. ponadto dokonywał i dokonuje sprawdzeń w Komendzie Głównej Straży Granicznej dotyczących ewentualnych zastrzeżeń co do transportów podejrzanych o przemyt, prowadzonych rozpracowaniach itp.
W listopadzie 1991 roku UOP poinformował Oddział KW IC MON, że policja kryminalna RFN przysłała im telex, z którego wynikało, iż do Ambasady tego państwa w Warszawie zgłosili się płk Jerzy KRUCZKOWSKI (występował w mundurze) i Jeremiasz BARAŃSKI, oferując współdziałanie w poszukiwaniu na terenie Polski skradzionych w Niemczech samochodów. Stwierdzili, że mają stosowne powiązania ze służbami specjalnymi, lecz nie określili jednak, o jakie służby chodzi (płk Jerzy K. do 1978 roku był szefem Wydziału Informatyki b. Szefostwa WSW).
Rozmowę ze strony niemieckiej prowadził Robert SCHULTZ – przedstawiciel firmy ubezpieczeniowej HUK – VERBAND z Hamburga, która to firma ma nieformalną zgodę polskiego MSW na prowadzenie działalności w Polsce.
Zapytanie strony niemieckiej miało na celu potwierdzenie, czy rzeczywiście są to przedstawiciele służb specjalnych RP.
Z danych UOP wynika, że niektórzy przedstawiciele firmy HUK są podejrzewani o działalność wywiadowczą.
Wniosek
W świetle powyższych informacji, proponuję317 wobec płka Jerzego KRUCZKOWSKIEGO podjąć318 aktywną kontrolę operacyjną w celu ustalenia rzeczywistego charakteru jego powiązań ze światem przestępczym i cudzoziemcami.
[pieczątka]
ZASTĘPCA SZEFA
Zarządu III Szefostwa
Wojskowych Służb Informacyjnych
kmdr mgr Kazimierz Głowacki
[podpis nieczytelny]
92.08.05
płk Andrzej Bortnowski 5.08.92 r. 319
Aneks nr 21
ZAŁĄCZNIK NR 1
Czesław Dzemidok, Marek Stejblis
Doradcy prawni.
Poufne
Przejęcie firmy za długi.
Niniejsze opracowanie przedstawia podstawowe (bazowe) modele przejęcia (wchłonięcia) firmy przez jej wierzycieli lub inwestorów, jej współwłaścicieli. Modele posiadają różne warianty, tym niemniej należy zaznaczyć, że wszystkie rozwiązania odnoszą się do podejścia czysto ekonomicznego, co w przypadku omawianej przez nas firmy może okazać się trudne w realizacji z punktu widzenia znaczenia tej firmy dla gospodarki kraju, a także jej znaczenia politycznego, należy od samego początku założyć, że do gry włączy się (już się włączył) cały aparat państwa, włącznie ze służbami specjalnymi. W związku z tym zaproponowane rozwiązanie może służyć głównie „rozmiękczeniu” partnera, tak aby przyszłe wzajemne stosunki bardziej odpowiadały inwestorom. Oczywiście jest to, że realizacja celu, jakim jest przejęcie (wykup pakietu kontrolnego akcji) firmy za długi jest, z prawnego punktu widzenia, procedurą w pełni możliwą w realizacji.
Oprócz tego, sprzyja temu obecna sytuacja finansowa firmy (RG).
Należy podkreślić, że rozwiązanie to jest czysto teoretyczne, ponieważ dla jego opracowania praktycznego, z jego najdrobniejszymi szczegółami, konieczne jest zaznajomienie się z kontraktami wiążącymi inwestora z dłużnikiem, strukturą zadłużenia, terminem opłaty, a także istniejącymi zabezpieczeniami kontraktów.
I. Wariant wchłonięcia firmy drogą bankructwa.
Już istnieją precedensy. Najbardziej tego wymownym przykładem jest bankructwo Werfii Siecinskiej, dla której zaraz po ogłoszeniu przez Sąd bankructwa, rozpoczęto poszukiwania inwestora strategicznego. Należy jednak pamiętać, że bankructwo związane jest z przerwaniem opłaty długów, a nie z finansowymi wynikami bankruta.
W przypadku wyżej wymienionej firmy (RG) proponuje się przeprowadzenie następujących kroków:
1. Stworzenie przez wierzyciela na terytorium Polski firmy córki lub, co wydaje się z politycznego punktu widzenia lepszym rozwiązaniem, w roli wierzyciela (inwestora) powinna występować polska firma, z polskim kapitałem.
2. Inwestor może sprzedać polskiej firmie należące do niego zobowiązania kredytowe firmy (RG), przedsięwzięcie to powinno zostać przeprowadzone w taki sposób, aby nie wzbudzić podejrzeń co do pochodzenia źródła kapitału – można stworzyć cały system zabezpieczeń (ubezpieczenia), pozwalającego przeprowadzić całą operację.
Kredytodawca (inwestor) nie powinien pozbywać się wszystkich zobowiązań kredytowych (należących do niego zobowiązań kredytowych, jakie ma wobec niego firma). Wystarczająca będzie taka ilość, która umożliwi zwrócenie się do sądu w sprawie o bankructwo firmy dłużnika. Jednocześnie można przystąpić do skupu zobowiązań kredytowych od innych firm kredytodawców. Operację tę powinna przeprowadzić firma lub nawet kilka firm. W tej fazie operacji jest rekomendowana daleko posunięta ostrożność. Należy wykorzystać do tego celu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – w aktach sądowych (dokumentach rejestrowych) figurują udziałowcy firmy, którzy nie są powiązani ze sobą od strony wspólnego kapitału.
Koordynację działań, a także pełną dyspozycyjność i odpowiednie bezpieczeństwo można zapewnić dzięki systemowi kontraktowych i finansowych ubezpieczeń. Jest to na tyle korzystne, że ubezpieczenia te podlegają klauzuli tajemnicy handlowej i nie powinny być ujawnione organom podatkowym (sprawdzającym). Drugim zabezpieczeniem (ubezpieczeniem) jest odpowiednio stworzony system kredytowania, z terminami zwrotu dłuższymi niż rok.
3. Polska osoba prawna, będąca właścicielem części zobowiązań kredytowych, zwraca się do odpowiedniego sądu ze zgłoszeniem bankructwa dłużnika. W czasie prowadzenia procedury bankructwa główny wierzyciel (inwestor – kredytodawca) przedstawia swoje roszczenia sędziemu-komisarzowi. Jeszcze przed ogłoszeniem decyzji o bankructwie istnieje szansa podpisania ugody pomiędzy bankrutem a wierzycielem, po wykupieniu odpowiedniej ilości zobowiązań kredytowych taka ugoda może zostać podpisana z jednym kredytodawcą, pomimo tego, że jest kilka podmiotów prawnych (którzy występują jako kredytodawcy). Ugoda może opierać się na tym, że zobowiązania kredytowe (RG) mogą zostać zamienione na akcje bankruta, akcje te otrzymują odpowiedni kredytodawcy. Pozycja nowych akcjonariuszy będzie zależeć od wielkości zobowiązań kredytowych zamienionych na akcje firmy (RG).
Należy pamiętać, że sąd nie może odmówić zatwierdzenia ugody (pomiędzy dłużnikiem a wierzycielem – inwestorem), jeśli umowa ta zabezpiecza zadośćuczynienie roszczeniom kredytodawców i nie jest sprzeczna z prawem. Sąd może nie zgodzić się na podpisanie ugody między bankrutem a wierzycielem w następujących przypadkach:
A) jeśli bankrut w ciągu ostatnich 5 lat zwracał się już do sądu z wnioskiem o bankructwo;
B) jeśli bankrut już raz podpisał umowę dotyczącą procedury bankructwa lub porozumienie o kompromisie;
C) jeśli bankrut nie prowadził ewidencji księgowej w formie, w jakiej był zobowiązany ją prowadzić, lub robił to nieprawidłowo;
D) jeśli bankrut nie złożył w obowiązującym go terminie wniosku o bankructwo;
E) jeśli bankrut odmówił współpracy przy ustaleniu wartości majątku zgłoszonego w procedurze bankructwa;
4. Po zakończeniu całej operacji co do realizacji zabezpieczeń (ubezpieczeń), można przystąpić do stworzenia holdingu.
II. Wariant przejęcia firmy poprzez restrukturyzację długów.
W mojej ocenie, realizacja tego wariantu jest bardziej skomplikowana. Przejęcie firmy poprzez restrukturyzację zobowiązań kredytowych należy rozpatrywać przynajmniej w dwóch wariantach. Pierwszy z nich to restrukturyzacja zobowiązań kredytowych właściciela firmy (tzn. polskiego Ministra Skarbu).
Oczywiście, podobnie jak i przy przejęciu firmy (RG) poprzez bankructwo, przejęcie firmy poprzez restrukturyzację jej zobowiązań dłużniczych wymaga stworzenia całej siatki osób prawnych, a także systemu zabezpieczeń (ubezpieczeń).
1. Przejęcie firmy poprzez restrukturyzację długów może odbyć się poprzez podpisanie porozumienia. Z oświadczeń o zawarciu porozumienia powinien tak naprawdę wystąpić dłużnik, jednak istnieją możliwości prawne zmuszające dłużnika do złożenia takiego wniosku w sądzie (jeśli nie chce zrobić tego dobrowolnie). Powodem mogą być trudności w spłacie długów, a nie finansowe wyniki dłużnika. Biorąc pod uwagę aspekt polityczny, należy działać za pośrednictwem polskich firm. Ja osobiście poprzez to pojęcie rozumiem firmy zarejestrowane w Polsce. Nie bez znaczenia jest i to, kto jest udziałowcem w tych firmach. Jeśli nie będą to polskie firmy, to ich oficjalne siedziby nie mogą znajdować się w tak zwanych rajach podatkowych.
2. Kredytodawca może rozpocząć działania mające na celu zabezpieczenie (ubezpieczenie) swoich żądań kredytowych, na przykład będzie to zabezpieczenie w formie (depozytu) akcji należących do dłużnika, wynikające z poręczenia udzielonego przez akcjonariuszy (Ministerstwo Skarbu, Nafta Polska). Jeśli kredyt nie zostanie spłacony, poręczyciele (Ministerstwo Skarbu, Nafta Polska) przekazują akcje dłużnika kredytodawcom w celu zaspokojenia och roszczeń. Biorąc pod uwagę charakter firmy (RG), całość operacji powinna zostać przeprowadzona za pośrednictwem polskich firm. Ten sposób przejęcia (wchłonięcia) firmy jest zbliżony do wariantu przejęcia firmy za długi jej akcjonariuszy (udziałowców).
3. Istnieje także możliwość zamiany długów na kapitał akcyjny. Ta forma jest o tyle korzystna, że cała operacja ogranicza się tylko do firmy i jej kredytodawców (wierzycieli).
4. Można także przejąć (wchłonąć) firmę, będącą zabezpieczeniem długów współwłaścicieli tej firmy (jak w przypadku firmy PGNiGe i „Gazpromu”). Zadłużenie może powstać w sposób bezpośredni (na przykład, współwłaściciel dzieli się zadłużeniem z zainteresowaną osobą, a zabezpieczeniem tej transakcji są akcje lub udziały w interesującej nas firmie***, potem wystarczy tylko zażądać zabezpieczenia w akacjach interesującej nas firmy.
Wszystkie sposoby, które zostały tu przedstawione, powinny zostać uprzednio bardzo szczegółowo przeanalizowane z punktu widzenia istniejących zobowiązań***. Te zobowiązania mogą także występować poza granicami (poza granicami tego państwa, firmy), jednak podstawowym warunkiem w omawianym tu przypadku jest to, aby wszystkie posiadały gwarancje głównego współwłaściciela/akcjonariusza interesującej nas firmy (tzn. państwa). Należy także mieć na uwadze możliwość obejścia procedur przetargowych dzięki pozycji kredytodawcy. Podane bardzo ogólne rozwiązania wskazują możliwości, jakie daje umiejętne wykorzystanie pozycji kredytodawcy.
Czesław Dzeminok
Przetłumaczył: A.W. Załącznik do pisma z 22.11.2004 r. dot. oceny sytuacji operacyjnej krypt. „Z” -?P” t. I, k. 28-30
Aneks nr 22
k. 58 „P” t. I
TEZY
dla Ministra Obrony Narodowej w sprawie wykorzystywania infrastruktury wojskowej Marynarki Wojennej do magazynowania i przepompowywania materiałów ropopochodnych na rzecz prywatnych przedsiębiorców.
W ramach bieżącej działalności Wojskowe Służby Informacyjne uzyskały następujące dane dotyczące wykorzystywania infrastruktury wojskowej Marynarki Wojennej do magazynowania i przepompowywania materiałów ropopochodnych na rzecz prywatnych przedsiębiorców:
1. W latach 1992-2001 Komenda Portu Wojennego (KPW) w Gdyni zawarła osiem umów na przeładunek i składowanie paliw z następującymi przedsiębiorcami:
? PHU „ARION” sp. z o.o. z siedzibą w Sochaczewie przy ul. Senatorskiej 8/92;
? PUM „SHIP SERVICE” z siedzibą w Szczecinie przy ul. Przejazd 1;
? „SOG Energy Polska Ltd” z siedzibą w Szczecinie przy ul. Miecha 24;
? „OKTAN ENERGY V/L SERVICE S.C.” z siedzibą w Szczecinie przy ul. Jagiellońskiej 39B;
? „BMG PETROTRADE POLAND” sp. z o.o. z siedzibą w Szczecinie przy ul. Jagiellońskiej 39B.
2. Powyższe umowy dotyczyły sposobu i warunków wykorzystania rurociągu MW (z portu Wojennego Gdynia do 35 Składnicy Materiałów Pędnych i Smarów w Dębogórzu) do przeładunku materiałów pędnych z tankowców zaopatrujących ww. firmy.
3. Na terenie wymienionej składnicy ww. firmy dzierżawiły dwa zbiorniki, w których magazynowano zakupione środki mps.
4. Całość czynności związanych z realizacją ww. umów odbywała się pod nadzorem osób funkcyjnych z tych firm, natomiast zabezpieczenie techniczne realizowała kadra MW, otrzymując z tego tytułu, za pośrednictwem KPW, stosowne wynagrodzenie.
5. Z niepotwierdzonych informacji, zebranych przez WSI, wynika, że materiały mps rozładowywane w Porcie Wojennym w Gdyni, po przetłoczeniu do Składnicy, były mieszane z innymi produktami mps w celu poprawienia właściwości chemicznych. Z tankowców pobierany był olej opałowy, który w wynajętych zbiornikach był mieszany z paliwem lotniczym, dzięki czemu uzyskiwano produkt parametrami zbliżony do oleju napędowego. Podczas tych prac na terenie Składnicy przebywali przedstawiciele Rafinerii Czechowice, którzy nadawali temu produktowi „klasę”, zatwierdzali ważność badań laboratoryjnych oraz wyrażali zgodę na jego dystrybucję, w następstwie czego paliwo to cysternami kolejowymi trafiało do dystrybutorów ww. rafinerii.
6. WSI zgodnie z rozdziałem kompetencyjnym całość zebranych informacji dotyczących powyższej działalności przekazały do Centralnego Biura Śledczego.
7. W 2000 r. w KPW Gdynia została przeprowadzona przez Departament Kontroli MON kontrola, w wyniku której zakazano dalszego podpisywania umów na dokonywanie przeładunków środków mps na rzecz prywatnych przedsiębiorców.
8. WSI nie wykorzystują w sektorze paliwowym oficerów oddelegowanych, nie mają wiedzy o zatrudnianiu tam byłych oficerów WSI, jak również nie korzystają z pomocy zatrudnionych tam osób.
k. 222 „P” t. I
TEZY
na przesłuchanie przez Sejmową Komisję Śledczą ds. PKN Orlen SA.
1. Zasadnicza działalność PKN Orlen SA nie należała i nie należy do ustawowych kompetencji WSI jako wojskowej służby specjalnej.
2. WSI w okresie mojego kierowania, nie były i nie są wykorzystywane do nielegalnych nacisków na organy wymiaru sprawiedliwości.
3. WSI nie uczestniczyły w zatrzymaniu prezesa Andrzeja Modrzejewskiego.
4. Zgodnie z przepisami ustawy o WSI (art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. d), służby te realizują zadanie rozpoznawania, zapobiegania i wykrywania przestępstw podlegających orzecznictwu sądów wojskowych w zakresie szeroko rozumianego obrotu paliwami w jednostkach organizacyjnych Sił Zbrojnych RP, w innych jednostkach nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, a także w innych jednostkach wykonujących zamówienia na potrzeby obronności państwa lub Sił Zbrojnych RP. W tym zakresie WSI współpracują i wspierają działania innych organów, w tym w szczególności prokuratury wojskowej i Żandarmerii Wojskowej.
5. WSI nie są w żaden sposób związane z aferą paliwową czy też działalnością tak zwanej mafii paliwowej. Tego typu powiązania sugerowane przez niektórych świadków zeznających przed Komisją są gołosłownymi, prywatnymi opiniami nieznajdującymi żadnego odzwierciedlenia dowodowego w faktach i dokumentach.
6. Nie jest nowym i nieznanym zjawiskiem podszywanie się wielu osób „pod flagę” wojska, a w szczególności wojskowych służb specjalnych. WSI nie są w stanie zapobiec sytuacjom, gdy ktoś dla uwiarygodnienia swojego stanowiska, jego ochrony bądź nadania mu odpowiedniej wagi, powołuje się na wyimaginowane powiązania z tymi służbami, ich zainteresowanie sprawą lub osobą, czy wręcz przedstawia się jako żołnierz tych służb, choć w rzeczywistości tak nie jest. Sytuacje takie są umacniane przez sensacyjne dziennikarstwo, epatujące określeniami o rzekomej „wszechmocy” i „wszechobecności” ludzi z wojskowych służb specjalnych. Z drugiej strony, jeżeli w pojedynczym przypadku, konkretnej osobie, która w przeszłości była związana z tymi służbami, stawiany jest zarzut, nie można z tego przypadku wywodzić tezy o uwikłaniu WSI w działalność przestępczą.
k. 340-341 „P” t. I
TEZY
W ramach bieżącej działalności Wojskowe Służby Informacyjne uzyskały następujące dane o nieprawidłowościach występujących w obszarze obrotu produktami naftowymi a mających związek z resortem ON:
1. Fakty docierania grup przestępczych zajmujących się obrotem paliwami do składów paliwowych pozostających w dyspozycji MON celem ich wykorzystywania do przechowywania i mieszania (uzdatniania) paliw.
2. Wykorzystywanie przez podmioty cywilne uzdatniające paliwo, pustych składów znajdujących się na terenach zamkniętych WP do fałszowania parametrów jakościowych produktów naftowych.
3. Wykorzystywanie uprawnień Szefostw Wojskowych Przewozów Kolejowych do priorytetowego traktowania kolejowych transportów paliwa realizowanych dla prywatnych przedsiębiorców.
4. Wykorzystywanie bocznic kolejowych pozostających w dyspozycji WP do ukrywania przed organami kontroli skarbowej faktycznych końcowych odbiorców przewożonego paliwa (na bocznicach następowała zmiana dokumentów przewozowych, a paliwo z nowymi dokumentami było rozprowadzane przez fikcyjnych przedsiębiorców).
Fakt, iż przytoczone wyżej czynności odbywały się na zamkniętych terenach wojskowych, skutkowało brakiem jakichkolwiek kontroli ze strony uprawnionych organów cywilnych.
5. Wykorzystywanie istniejących przepisów dotyczących przechowywania paliw (związanych z procesami utleniania) do uzyskiwania niezależnych korzyści materialnych.
6. Występowanie nieprawidłowości w organizacji procedur przetargowych na dostawy produktów paliwowych dla potrzeb MON, skutkujących faworyzowaniem poszczególnych przedsiębiorców i częstokroć realizacją zakupów po zawyżonych cenach.
W trakcie realizowania czynności operacyjnych-rozpoznawczych ustalono, że firma International Bussines Contact Sp. z o.o. z Poznania, należąca do obywatela Ukrainy Aleksandra Woznego, sporządziła dla rosyjskiej firmy AO „STOUZ” z Moskwy, należącej do b. szefa KGB gen. Bondarenki, analizę ekonomiczną Rafinerii Gdańskiej przed jej prywatyzacją, uwzględniającą różne aspekty jej przejęcia przez konsorcja paliwowe wywodzące się z państw b. ZSRR. Z dokonanej wstępnej analizy rosyjskojęzycznych materiałów wynika, że rosyjskie podmioty gospodarcze opracowały, a następnie wdrożyły do realizacji program strategiczny mający na celu przejęcie planowanych do restrukturyzacji polskich rafinerii oraz przedsiębiorstw kompleksu energetycznego. O powyższym fakcie Wojskowe Służby Informacyjne poinformowały Przewodniczącego Gruszkę, a także ABW, z którą nawiązano współdziałanie operacyjne.
Aneks nr 23
Lista oficerów Oddziału Y
1. mjr BARSKI RYSZARD * * brak danych o przeszkoleniu * *
2. płk BEKIER MACIEJ SZCZEPAN 1949 ZSRR GRU sie 87
3. płk BIERNAT ZYGMUNT JAN 1944 ZSRR GRU sie 87
4. kpt BOBEK JANUSZ EDWARD 1955 ZSRR Moskiewski cze 05
Państw. Inst. Stosunków Międzyn.
5. płk BOGUSZ JERZY HENRYK 1951 brak danych o przeszkoleniu * *
6. mjr BOLEWSKI RYSZARD ANDRZEJ 1950 ZSRR GRU cze 05
7. ppłk CIBULLA JAN KLEMENS 1952 ZSRR Oficerska lip 78
Szkoła Lotniczo-Techniczna AR
8. płk DĘBSKI JAN HENRYK ZYGMUNT 1950 brak danych o przeszkoleniu * *
9. płk DUNAL HENRYK JAN 1937 ZSRR GRU lip 82
10. płk FRANKOWSKI ANDRZEJ FRANCISZEK 1947 brak danych o przeszkoleniu *
11. ppłk GARBARCZUK JERZY * * brak danych o przeszkoleniu * *
12. st. sierż. GARDZIEL RYSZARD JÓZEF 1953 brak danych o przeszkoleniu *
13. kmdr GAWLICZEK PIOTR HERBERT 1954 brak danych o przeszkoleniu * *
14. kontradm. GŁOWACKI KAZIMIERZ LUCJAN 1940 ZSRR GRU sie 85
15. ppłk GŁOWICKI MAREK ROMAN 1947 ZSRR WAK czerwiec 76
16. płk GRYZ JERZY ZYGMUNT 1949 ZSRR MGIMO *
17. ppłk JAGIEŁŁO ANDRZEJ WŁADYSŁAW 1948 brak danych o przeszkoleniu *
18. płk KARAŚ ROMAN JÓZEF 1955 brak danych o przeszkoleniu * *
19. płk KASPRZYCKI WŁODZIMIERZ WŁADYSŁAW 1951 brak danych o przeszkoleniu * *
20. płk KĘDZIERSKI EDWARD * * brak danych o przeszkoleniu *
21. płk KLAMECKI ZENON STANISŁAW 1947 brak danych o przeszkoleniu * *
22. ppłk KOMAŃSKI ZBIGNIEW JAN 1961 brak danych o przeszkoleniu * *
23. płk KORPAK TOMASZ TADEUSZ 1958 * * *
24. płk KOWALSKI MIECZYSŁAW TADEUSZ 1949 * * *
25. płk KRYSZCZUK MICHAŁ JAN 1949 brak danych o przeszkoleniu *
26. płk KUCIA J * * brak danych o przeszkoleniu *
27. płk LIPERT CEZARY CEZARY 1949 ZSRR GRU sie 85
28. kmdr LEWICKI RYSZARD WŁADYSŁAW 1938 ZSRR Akademia sierpień 89
Dyplomatyczna
29. płk LADA KRZYSZTOF CZESŁAW 1948 brak danych o przeszkoleniu * *
30. płk MACKIEWICZ MAREK JÓZEF 1947 brak danych o przeszkoleniu * *
31. gen. bryg. MALEJCZYK KONSTANTY KAZIMIERZ 1943 brak danych o przeszkoleniu * *
32. płk MICHALSKI GRZEGORZ FRANCISZEK 1960 ZSRR Moskiewski cze 05
Państw. Inst. Stosunków Międzyn.
33. płk MICHALSKI HENRYK PAWEŁ 1945 brak danych o przeszkoleniu * *
34. por MILEWSKI T * brak danych o przeszkoleniu *
35. kpt ROMAŃSKI KAZIMIERZ WŁADYSŁAW 1957 ZSRR Moskiewski mar 83
Państw. Inst. Stosunków Międzyn.
36. płk ROSIAK ZBIGNIEW ZYGMUNT 1953 brak danych o przeszkoleniu * *
37. ppłk SIWANOWICZ RYSZARD WIESŁAW 1950 ZSRR GRU cze 83
38. ppłk SODUŁ JERZY * * brak danych o przeszkoleniu * *
39. mjr SOSNOWSKI RYSZARD TADEUSZ 1949 ZSRR GRU sie 83
40. płk SPODAR JERZY FRANCISZEK 1952 brak danych o przeszkoleniu * *
41. płk SURDYK KRZYSZTOF STANISŁAW 1952 ZSRR WAA lut 78
42. ppłk SZUBA TADEUSZ STANISŁAW 1948 ZSRR GRU cze 82
43. płk SZYMAŃSKI LECH ZBIGNIEW 1951 brak danych o przeszkoleniu * *
44. por. TARACH TADEUSZ EDWARD 1955 brak danych o przeszkoleniu * *
45. płk TOLARCZYK WIESŁAW WŁADYSŁAW 1955 brak danych o przeszkoleniu * *
46. ppłk TOMANEK ANDRZEJ STEFAN 1952 brak danych o przeszkoleniu * *
47. kmdr por TOMASZEWICZ RYSZARD JAN 1937 ZSRR GRU lip 79
48. płk TUREK ANDRZEJ JAN 1953 brak danych o przeszkoleniu * *
49. ppor. WALAROWSKI K * * brak danych o przeszkoleniu * *
50. mjr WAZYŃSKI TADEUSZ ROMAN 1946 brak danych o przeszkoleniu * *
51. płk WITKOWSKI MAREK WACŁAW 1946 ZSRR GRU sie 85
52. płk WOROŻBIT ZBIGNIEW MIKOŁAJ 1942 ZSRR KGB lip 80
53. płk ZADORA JERZY KAZIMIERZ 1953 brak danych o przeszkoleniu * *
54. płk ŻYŁOWSKI ZDZISŁAW ANTONI 1940 ZSRR GRU cze 78
Aneks nr 24
Notatka na temat
płk. Aleksandra Makowskiego
Płk dr Aleksander Makowski (ur. 7.02.1951) – w latach 1972-1990 funkcjonariusz Departamentu I MSW:
1972-1975 – Wydział I (amerykański) Departamentu I MSW
1975-1976 – studia podyplomowe na Harvard School of Law (pod legendą doktoranta Instytutu Nauk Prawnych PAN – w ramach wymiany naukowej), interesował się wówczas centralą CIA;
1 XI 1976-28 II 1978 – II Sekretarz Stałego Przedstawicielstwa PRL przy ONZ w Nowym Jorku, przeszedł do pracy w sekretariacie ONZ;
VI 1985-1988 – Naczelnik Wydziału XI Departamentu I MSW;
1988-1990 – pracownik Ambasady PRL w Rzymie;
1990 – zwolniony z MSW;
X 1992 r. – współpracownik Zarządu I UOP (wywiad) do 2001 r.;
przez cały okres od 1990 r. związany ze służbami cywilnymi i wojskowymi RP (chwali się tym, że jest wykorzystywany jako ekspert i konsultant);
1990-1995 pracownik Inter Comerce Sp. z o.o.;
1995-1998 pracownik Impart Sp. z o.o.;
w 1997 r., kiedy premier Jerzy Buzek chciał powołać Jacka Merkla na Ministra Transportu i kiedy pojawiły się głosy, że współpracował on z SB, Makowski został poproszony przez premiera o wyjaśnienia. Certyfikat niewinności wystawiał Makowski Merklowi kilkakrotnie (m.in. w 1991 r., kiedy Merkel stracił funkcję ministra w Kancelarii Prezydenta RP);
1998-2000 pracownik Inter Comerce Sp. z o.o.;
od 2000 r. współwłaściciel i pracownik Konsalnet S.A. (wspólnie m.in. z Andrzejem Arendarskim i byłym szefem UOP Jerzym Koniecznym);
od VIII 2003 Prezes Zarządu Instytutu Bezpieczeństwa Biznesu Sp. z o.o. (firma należąca do grupy Konsalnet, przewodniczącym Rady Naukowej jest prof. Jerzy Konieczny);
wiele z biznesowych przedsięwzięć realizuje wspólnie z Rudolfem Skowrońskim, który założył Polską Korporację Handlową (m.in. wspólnie z „FMT”, spółką należącą do Grzegorza Żemka). Był (jest?) członkiem do rady nadzorczej PKH;
bliskimi współpracownikami Makowskiego w biznesie są ludzie PRL-owskiej dyplomacji i służb specjalnych odpowiedzialni za szpiegowanie w USA: Wiesław Bednarz (następca Makowskiego w Wydziale XI Dep. I MSW) – Prezes Zarządu Konsalnet S.A., absolwent Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, w latach 1980-84 sekretarz Ambasady RP w Waszyngtonie, w latach 1989-92 konsul w Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku; Tomasz Banaszkiewicz (Dep. I MSW) – Wiceprezes Zarządu Konsalnet S.A., absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, w latach 1987-91 konsul w Konsulacie Generalnym RP w Nowym Jorku; współpracuje też ze Sławomirem Petelickim, który był jego zastępcą w Wydziale XI;
niedawno w prasie było głośno o tym, że firma Makowskiego Konsalnet S.A obsługuje i pomaga Centrum Informacji Aferalnej Andrzeja Leppera;
Makowski uchodzi obecnie za specjalistę od spraw terroryzmu, rzadko występuje w mediach, ale publikuje w prasie (m.in. w „Tygodniku Powszechnym”); przedstawia się jako zaufany człowiek Amerykanów, a na dowód pokazuje dokumenty CIA dot. operacji antyterrorystycznych w Pakistanie; sami Amerykanie zdecydowanie się odeń odcinają, podkreślając, że jest niewiarygodny a informacje pochodzące od niego są niepewne. Jest to zarówno oficjalne stanowisko CIA jak i najpoważniejszych ekspertów, takich jak Romerstein i Rowny, związanych obecnie ze Szkołą J. Lenczowskiego.
Informacje ogólne:
płk Aleksander Makowski był jednym ze zdolniejszych oficerów SB. Na przełomie lat 70. i 80. jego pracą interesowali się osobiście kolejni ministrowie spraw wewnętrznych i najważniejsze osoby w państwie: m.in. Stanisław Kowalczyk, gen. Mirosław Milewski, gen. Czesław Kiszczak, gen. Władysław Pożoga i gen. Wojciech Jaruzelski;
płk Aleksander Makowski zasłynął przede wszystkim jako Naczelnik Wydziału XI Departamentu I MSW (powstał w styczniu 1978 r.) – przeznaczony był do walki z „dywersją ideologiczną”, po wprowadzeniu stanu wojennego zyskał nową formułę (był jakby jednocześnie wywiadem i kontrwywiadem), stając się, obok Biura Studiów MSW, „okrętem flagowym” MSW. W latach 80. Wydział XI Dep. I MSW prowadził działania na terenie państw zachodnich (głównie Europa Zachodnia, Skandynawia i USA) oraz kraju (zwłaszcza w Warszawie, Gdańsku, Wrocławiu, Szczecinie i Poznaniu);
bezpośrednim przełożonym płk. Aleksandra Makowskiego był gen. Władysław Pożoga, a efekty pracy Wydziału XI Dep. I przekazywano bezpośrednio KGB;
płk Aleksander Makowski osobiście nadzorował takie sprawy, jak:
3 rozpracowanie Biura Brukselskiego „Solidarności”, w którym plasował swoją agenturę (m.in. Zdzisława Pietkuna ps. „Irmina” – działacz RMP, szef gabinetu politycznego Aleksandra Halla w rządzie T. Mazowieckiego);
3 poprzez rozpracowanie kanałów łączności pomiędzy organizacjami polonijnymi i emigracyjnymi przedstawicielstwami „S” próbował dotrzeć do centrali CIA, dążąc w ten sposób do doprowadzenia do takiej sytuacji, że łącznikiem pomiędzy CIA a krajem (chodziło o odbiór i przerzut pieniędzy dla podziemnej „S”) będzie osobowe źródło informacji MSW (podobno realizacja tego przedsięwzięcia nie w pełni się powiodła);
3 rozpracowanie TKK i kanałów przerzutu sprzętu i pieniędzy (pomocny okazał się przede wszystkim TW ps. „Irmina”);
3 prowadził działania zmierzające do przejęcia kontroli nad informatycznym system łączności pomiędzy częścią TKK (grupa Jacka Merkla) a Brukselą (Jerzym Milewskim);
3 przynajmniej od 1987 r. prowadził dialog operacyjny z Jackiem Merklem, który odpowiadał za finanse i łączność TKK z Brukselą;
3 w 1986 r. płk. Makowski przejął na kontakt (to częsta praktyka Wydziału XI Dep. I MSW) Grażynę Trzosowską TW ps. „Sara Virtanen”, działaczkę RMP i „S” z Gdańska, którą w 1982 r. Wydział III KW MO w Gdańsku pozyskał do współpracy, a która okazała się tzw. źródłem manewrowym, docierając szybko i zyskując sympatię Jacka Kuronia, Adama Michnika, a przede wszystkim Janusza Onyszkiewicza. W 1988 r. została wysłana do Kanady;